Os sete presidentes na historia de La Voz

La Voz

GALICIA

De izquierda a derecha: Santiago Rey Fernández-Latorre, presidente de La Voz de Galicia desde 1988, Juan Fernández Latorre (1882-1912), José María Ozores de Prado (1912-1927), José Fernández-España y Vigil (1927-1927), Enrique de la Torre Gosálvez (1927-1946), Emilio Rey Romero (1946-1987), Emilio Rey Fernández-Latorre (1987-1988)
De esquerda a dereita: Santiago Rey Fernández-Latorre, presidente de La Voz de Galicia desde 1988, Juan Fernández Latorre (1882-1912), José María Ozores de Prado (1912-1927), José Fernández-España e Vigil (1927-1927), Enrique da Torre Gosálvez (1927-1946), Emilio Rey Romero (1946-1987), Emilio Rey fernández-latorre (1987-1988)

Os principios fundacionais do xornal mantéñense intactos tras 140 anos grazas ao seu empeño

04 ene 2022 . Actualizado ás 10:38 h.

O 4 de xaneiro de 1882, o primeiro editorial de La Voz deixaba claro o afán que guiaría ao que estaba chamado a converterse no primeiro xornal de Galicia: a defensa dos intereses galegos. Desde aquel primeiro impulso do fundador, Juan Fernández Latorre, ata hoxe pasaron 140 anos, pero ese mesmo espírito de defensa dos intereses de Galicia permaneceu invariable, grazas ao empeño dos sete presidentes de La Voz, desde aquel pequeno taller no que se compuxo o primeiro número do diario ata as modernas redaccións de hoxe baixo a presidencia de Santiago Rey Fernández-Latorre, neto do fundador.

Ese compromiso que La Voz de Galicia contraeu cos seus lectores e que plasmou no seu primeiro número a través do editorial Dúas palabras baséase na fidelidade ás ideas progresistas, democráticas, republicanas e librepensadoras. A liberdade de conciencia, a liberdade de cultos, a instrución gratuíta e laica, a liberdade de prensa, de asociación e de reunión, ou a defensa da mellora de portos, estradas e vías férreas son algúns dos principios que os fundadores do xornal proclaman nese arranque que hoxe se conmemora. E ese é o compromiso que mantiveron intacto os sete presidentes.

Fíxoo así o seu fundador, don Juan, como lle chamaron aquelas primeiras xeracións de xornalistas de La Voz, no que «coincidían cunha nobreza de alma imponderable e uns sentimentos exquisitos, a facultade creadora, o tesón, a perseveranza», dicía a primeira de La Voz o 15 de marzo de 1912, cando o xornal ao que deu vida tivo que contar a noticia da súa morte. Acabábanse de cumprir trinta anos da fundación e La Voz era xa o primeiro xornal de Galicia e tiña tres edicións. Renovaron ese contrato cos lectores os seus sucesores, José María Ozores de Prado, José Fernández-España e Vigil, Enrique da Torre Gosálvez, Emilio Rey Romero e Emilio Rey fernández-latorre. E ségueo facendo Santiago Rey Fernández-Latorre.

Hoxe, 140 anos despois da súa fundación, La Voz ten catorce edicións e chega a través de Internet a calquera recuncho do planeta despois da gran transformación que impulsou Santiago Rey Fernández-Latorre. O presidente e editor chegou ao xornal, como xerente, aos vinte e cinco anos tras licenciarse en Dereito e desde entón consagrou a súa vida a conservar e engrandecer o legado do seu avó, La Voz de Galicia. «Iso é o que somos», di, a voz de Galicia.

1988

Santiago Rey Fernández-Latorre

O editor que vive o xornalismo

Santiago Rey Fernández-Latorre (A Coruña, 1938), editor e presidente de La Voz de Galicia desde 1988, presume de ter nacido amais dunha rotativa. Ese cheiro a tinta e ese ruído de imprenta só poderían ter alumado un xornalista, e iso é o que o presidente de La Voz, dedicado ao xornal desde 1963, considérase por amais de todas as cousas, máis xornalista que empresario. «É o oficio máis nobre do mundo», dixo nunha entrevista no 2016.

1882-1912

Juan Fernández Latorre

O fundador que odiaba a inxustiza

Juan Fernández Latorre (A Coruña, 1848) foi político e xornalista, un liberal comprometido que non soportaba as inxustizas e que pagou co cárcere e o exilio a defensa dos seus ideais. Ao seu regreso de París, onde estivo exiliado e onde comezou o seu idilio co xornalismo, fundou La Voz de Galicia, que á súa morte, en 1912, era xa o primeiro xornal galego.

1912-1927

José María Ozores de Prado

Un avogado culto e cordial

Fernández Latorre deixaba esposa, Felisa Ozores de Prado, e dúas fillas, Felisa e María Victoria. O seu sucesor na presidencia do xornal foi o seu cuñado, José María Ozores de Prado, avogado culto e cordial que ocupou o cargo ata a súa morte en 1927. Tivo tamén cargos políticos.

1927-1927

José Fernández-España e Vigil

Un enxeñeiro que morreu en accidente

Á morte de José María Ozores ocupou a presidencia José Fernández-España e Vigil, esposo de María Victoria Fernández-Latorre e Ozores. Enxeñeiro, tiña ao seu cargo a construción do ferrocarril Zamora-A Coruña. Morreu apenas tres meses despois nun accidente de circulación.

1927-1946

Enrique da Torre Gosálvez

O liberal que coidou a independencia

Fernández-España foi sucedido polo seu cuñado, Enrique da Torre Gosálvez, esposo da primoxénita do fundador, Felisa, que levaba xa catro anos como conselleiro. Liberal demócrata, preservou a independencia do xornal a pesar dos tempos convulsos da Guerra Civil e a posguerra.

1946-1987

Emilio Rey Romero

Máis de medio século dedicado a La Voz

Esposo de María Victoria Fernández-Latorre e Ozores, Emilio Rey Romero (1903) entrou a formar parte do Consello de Administración en 1931, converteuse en vicepresidente en 1932 e asumiu a presidencia en 1946. Rey Romero impulsou o despegamento de La Voz tras os anos de posguerra e o traslado a unha nova sede en Catro Camiños.

1987-1988

Emilio Rey fernández-latorre

O empresario amante das artes

O maior dos fillos de Emilio Rey e María Victoria Fernández-Latorre foi presidente tras o falecemento do seu pai e ata a súa prematura morte con tan só 56 anos. Xeneroso e cordial, compaxinou o seu labor empresarial cunha gran vocación e sensibilidade artística.