Os médicos galegos mostran a súa total oposición a esta transferencia
05 ago 2021 . Actualizado ás 18:37 h.Pouco antes da pandemia saltaba a polémica. Dentro das negociacións entre o Goberno central e a Generalitat incluíase o traspaso de numerosas competencias, entre elas a formación sanitaria especializada, é dicir, o MIR, EIR, FIR... Ano e medio despois, e tras o parón do covid, volve estar amais da mesa esta posibilidade. No mes de outubro porase en marcha un grupo de traballo para valorar a viabilidade de transferir esta competencias, é dicir, que haxa un mir catalán.
A resposta, polo menos en Galicia, non se fixo agardar. Total oposición desde o Consello Galego de Colexios Médicos. O presidente do colexio da Coruña, Luciano Vidán, asegura que de momento non hai nada oficial, pero en todo caso, de acabar prosperando esta petición, sería «un despropósito». E é que o programa mir é un dos exemplos de éxito do país, xunto co sistema nacional de transplantes, ata o punto de que xa se estendeu ao resto de profesións do sistema sanitario, como o EIR en enfermería ou o FIR en farmacia. «Todo o mundo coincide en que un dos éxitos e un dos motivos de ter levado á excelencia ao sistema sanitario español foi o programa mir, cunha forma de acceso obxectiva e única para todos». Ademais, pregúntase Vidán, «a nivel formativo, que lle vai achegar ao programa que se transfira a unha comunidade autónoma?».
Os profesionais ven xa que logo máis motivos políticos que docentes detrás desta proposta. O decano de Medicina , Julián Álvarez Escudero , a título persoal, insiste, ve posible que este traspaso se materialice «porque con todo o respecto ás decisións políticas, cando o obxectivo é político calquera cousa é posible, de feito hai decisións en sanidade difíciles de entender».
Unha posible descentralización do mir sería para Escudero un cambio empobrecedor, tanto para o sistema catalán como para o español: «Creo que desde o punto de vista sanitario achega pouco e limita moito». Se o exame para acceder a esta formación fixésese o mesmo día en Cataluña e no resto de España limitaríase de forma evidente a mobilidade, «e calquera decisión que limite a capacidade de elixir e de moverse é empobrecedora», lembra este facultativo e docente. Está claro que o mir necesita unha reforma «pero é o mellor sistema de formación, a anos luz de calquera outro», conclúe.
Precisamente o conselleiro de Sanidade, Julio García Comesaña, referiuse a esta polémica no pleno do Parlamento de este martes. «Sería un erro maiúsculo -afirmou- e confío en que o Goberno de España non ceda a esa chantaxe, porque para min non é mais cunha chantaxe», dixo. Comesaña rexeitou que se expoña a transferencia da formación sanitaria especializada a calquera comunidade, e lembrou que se hai dous programas da sanidade española que destacan en todo o mundo eses son o mir e o modelo de transplantes. Precisamente este mércores o conselleiro solicitará na reunión do Consello Interterritorial de Sanidade que se celebre unha reunión monográfica sobre a formación dos médicos de familia. «Pedímola hai un mes e déronnos a calada por resposta, lonxe de producirse esa reunión, o único que temos é a nova de que a partir de outubro se arranxa o problema en Cataluña», ironizou Comesaña, «é lamentable».
Un bo sistema con 50 anos de vida que precisa cambios
Non hai dúbida de que é o menos malo dos sistemas, aínda que precisa reformas. O mir comezou en Asturias nos anos sesenta e xeneralizouse en 1972 a toda España. É, polo tanto, un modelo que xa está necesitado de reformas -«non había ordenadores cando se puxo en marcha», lembra Álvarez Escudero -, pero a súa descentralización non é unha delas. De feito, o acceso único, transparente e obxectivo é unha das súas principais vantaxes.