Discurso de Santiago Rey Fernández-Latorre na entrega do 62.º Premio Fernández Latorre a Nadia Calviño
10 may 2021 . Actualizado ás 18:41 h.A pandemia hanos obrigado a facer este acto máis íntimo do que quixese, pero quero compensar a sobriedade que nos vén imposta coa mostra máis viva de afecto. E dicirche que para min e para La Voz de Galicia é o momento máis solemne do ano.
Entregarche o premio que leva o nome do meu avó, Juan Fernández Latorre, fai máis grande esta Casa, que está a piques de cumprir 140 anos; e éncheme de orgullo a min, pola admiración que teño do teu traballo.
Recoñecemos a unha figura clave da verdadeira política de Estado, a unha muller que nos serve de exemplo todos os días, unha galega que engrandece o nome da nosa terra. Sabemos o difícil papel que che tocou, nunha época tan convulsa para a política e para a vida da sociedade. Pero é en momentos como este cando se aprecian a serenidade, a moderación e a intelixencia. As tres cualidades están practicamente desaparecidas da política desde hai tempo, pero afortunadamente brillan en toda a túa traxectoria. Tiveches que esforzarche dentro e fóra do país. Dentro, porque che enfrontaches aos populismos, ás visións radicais e ás imposicións ideolóxicas. Fóra, porque es a gran mediadora en Europa, e o teu traballo ten moito que ver con que o noso país sexa crible e respectado, a pesar de todas as tensións internas.
Eu tiven sempre moitas dúbidas de que os fondos que promete a Unión Europea cheguen a materializarse. E aínda máis dúbidas de que sexan ben utilizados. Pero o feito de que ese sexa o teu campo de acción e o teu gran compromiso lévame a pensar que aínda hai motivos para a esperanza.
Vicepresidenta, tes por diante un inxente traballo. E en La Voz de Galicia desexamos o teu éxito. Porque del depende que sectores, empresas, e, en definitiva, as persoas que están sufrindo o desastre que trouxo esta crise empecen a rexurdir.
É a eles a quen deben dirixirse todos os esforzos, e o obxectivo debe ser non só a imprescindible modernización, senón, sobre todo, crear fortaleza empresarial e facer crecer exponencialmente o emprego de calidade, pensando, moi especialmente, nas novas xeracións. Dio alguén que leva máis de 60 anos dedicado a esta empresa, que pasou dificultades e enfrontouse a grandes retos.
E dígoo porque, despois de toda esta bagaxe, aos meus 82 anos aínda teño soños. Soño cunha España próspera e pacífica; cunha Galicia que aproveite todas as súas riquezas e auménteas; e con que os nosos lectores, aos que me debo, teñan o presente e o futuro que merecen e que agardan para os seus fillos.
A acta do xurado defíneche cos mellores adxectivos: forte, traballadora, discreta e comprometida co teu país. Como boa galega. Así che vemos e así che aplaudimos, porque esas cualidades son as que apreciamos e fomentamos en La Voz de Galicia.
Eu quero agradecer ao xurado que teña acollido con unanimidade a concesión deste galardón, que nas súas 62 edicións buscou sempre o mellor de Galicia: exemplos honrosos da nosa terra no ámbito da actividade pública e da comunicación.
O xurado reunirase pronto para dar continuidade a este premio. Entre outras candidaturas que valoraremos con interese e afecto, teño o propósito de propor a dun xornalista exemplar: David Beriain, o noso redactor e correspondente de guerra durante seis anos, que perdemos nun terrible atentado cando cumpría co seu deber, que é o noso: informar e defender a xustiza custe o que custe.
David morreu asasinado fai uns días en Burkina Faso, xunto ao seu compañeiro Roberto Frade. Déixanos o seu exemplo, herdamos o seu entusiasmo e impúlsanos a redobrar o noso compromiso. Para el e para a súa familia, o meu recordo. E para ti, vicepresidenta e ministra, o meu agradecemento, a miña felicitación e o meu desexo de éxito. O teu será tamén o noso.