Cita clave de En Marea para decidir se camiña ou rebenta

Domingos Sampedro
domingos sampedro SANTIAGO / LA VOZ

GALICIA

Pancho Casal y Luís Villares, en el Parlamento, en una foto de archivo
Pancho Casal e Luís Villares , no Parlamento, nunha foto de arquivo SANDRA ALONSO

A formación rupturista reúne aos seus inscritos para que voten se se redefine o proxecto político ou se é mellor disolverse

25 sep 2020 . Actualizado ás 20:45 h.

Foi no 2015 cando a formación En Marea botou a andar co fin de aglutinar todas as forzas rupturistas, as que se declaraban herdeiras do 15M e que viñan a «mudalo todo». O éxito foi inmediato. En Marea erixiuse na segunda forza galega, aínda que en moi pouco tempo pasou de tocar o teito cos 408.000 votos das xerais do 2015 a baixar aos infernos nas autonómicas do pasado xullo, con só 2.800 apoios, o 0,2 % do total. O resultado foi «un desastre», valorou no seu día o candidato á Xunta, Pancho Casal. E á vista diso, En Marea convoca este sábado aos seus inscritos para decidir se camiña ou rebenta, para votar se reformula o seu proxecto político ou se, pola contra, disolve a organización.

A dirección de En Marea, que concorreu ás pasadas eleccións galegas baixo a fórmula Marea Galeguista, en alianza con Compromiso por Galicia e o Partido Galeguista, convocou para este sábado un plenario extraordinario para decidir sobre o seu futuro. É unha reunión á que as bases do partido, os inscritos, poderán acudir de xeito presencial, a partir das 9.00 horas no Hotel Congreso de Teo, ou ben facelo de xeito telemático, opción habilitada tamén pola organización debido á pandemia do covid-19.

O debate central da reunión pivotará en torno ao documento político no que se expoñen os dous camiños a seguir tras as eleccións autonómicas do 12 de xullo e os pobres resultados obtidos pola organización. Continuar ou disolverse. É unha disxuntiva que só se resolverá cunha votación dos participantes.

«Comportamento errático»

O documento político elaborado pola dirección de En Marea, ao que tivo acceso La Voz, non achega grandes pistas sobre cal pode ser o futuro inmediato da formación rupturista. Agora ben, non evita a autocrítica, pois fai un relato exhaustivo dos erros cometidos practicamente desde a súa fundación, coas «discrepancias internas» que non tardaron en manifestarse, ata o «comportamento errático» seguido nos últimos meses polo partido, cando decidiu, agora si, agora non, concorrer aos procesos electorais, «exhibiendo debilidade e falta de confianza en nós mesmos», recolle o documento nos seus nove páxinas.

O plenario de En Marea é presentado como un «alto no camiño para reflexionar sobre a situación na que estamos», pero non deixa demasiada marxe para reflotar unha organización que perdeu case toda a ancoraxe institucional que tiña. Entre o 2015 e o 2016, as forzas parapetadas baixo o paraugas de En Marea gobernaban en tres das sete cidades galegas (A Coruña, Santiago e Ferrol), eran segunda forza galega no Congreso, cun grupo de seis deputados -rebaixado despois a cinco- que se subsumiron no grupo de Podemos, e co maxistrado Luís Villares como referente lograron liderar a oposición ao PP no Parlamento galego, ao superar en votos ao PSOE e ao BNG.

No entanto, en pouco máis dun ano, toda esa representación desapareceu. As tres alcaldías das mareas pasaron a mans do PSdeG, e o partido rupturista rompeu en dúas partes -a coalición Galicia en Común e En Marea-, quedando a última sen ningún tipo de representación.

En Marea, a formación da que son coportavoces Pancho Casal e María Chao, declara no texto político que será discutido hoxe que o seu proxecto político, e as causas que o alumaron, seguen estando vixentes. Mesmo máis vixentes que entón. Pero tamén subliña, como pista de cara ao futuro, que agora mesmo «resulta absolutamente imposible» chegar a acordos no ámbito da esquerda galega para construír a ansiada confluencia.

Os motivos? Pois que outras forzas de esquerda, como Podemos, EU ou Anova, aos que non cita polos seus nomes, nunca estiveron dispostos a actuar como «motores auxiliares» de En Marea. E doutra banda, que o BNG, ao que alude como «actor esencial da confluencia», actuou cunha visión exclusivista e excluínte co resto de forzas para formar a gran coalición.