Unha vintena de concellos rexistraron cambios de goberno en apenas seis meses

Domingos Sampedro
Domingos Sampedro SANTIAGO / LA VOZ

GALICIA

Repetición de elecciones el pasado día 17 en una mesa en Burela, única corporación que sigue sin renovarse
Repetición de eleccións o pasado día 17 nunha mesa en Burela, única corporación que segue sen renovarse PEPA LOSADA

Desde as municipais, media ducia de pactos saltaron polo aire, todas na esquerda

26 novs 2019 . Actualizado ás 14:38 h.

Este martes cúmprense seis meses desde a celebración das municipais que axitaron o taboleiro político galego. As eleccións que desaloxaron ao PP e ás mareas dos gobernos das cidades e que contribuíron a fragmentar máis as corporacións locais e a dificultar a formación de goberno.

Burela é o único dos 313 concellos que aínda non puido ser renovado debido a que houbo que repetir os comicios pola anulación do escrutinio nunha das mesas (podería ser o primeiro sábado de decembro). Todos os demais xa botaron a andar, pero nese escaso tempo, unha vintena de concellos xa han rexistraron cambios, debido case sempre á ruptura dos pactos de goberno e a falta de entendemento entre as forzas progresistas. Aínda que noutros casos os cambios producíronse para dotar de maior estabilidade aos executivos locais.

O caso máis recente é o do municipio coruñés de Mugardos, despois de que a alcaldesa de Esquerda Unida, Pilar Díaz, retiráselle as competencias de goberno ao primeiro tenente de alcalde, socialista José Anxo Martínez, provocando que o PSOE abandonase o executivo e deixase a EU-Son en minoría, co respaldo de só catro dos trece concelleiros da corporación.

Tamén saltaron polo aire os pactos de goberno da Pobra de Trives, A Guarda, O Valadouro, Corcubión e Monterroso, e en todos os casos se debeu ás diferenzas entre os partidos de esquerda, ou entre a esquerda e os independentes.

É o que ocorreu en Corcubión . O alcalde socialista, Manuel Insua, rompeu o acordo co único edil do PACOR, José Ramón Rojo , e quedou cun goberno sustentado en só 3 dos 9 edís da corporación. Na Guarda, as friccións do PSdeG (5 concelleiros) producíronse co BNG, o que provocou que os cinco edís nacionalistas abandonasen o goberno tras denunciar inxerencias do alcalde nas súas parcelas.

O PSdeG tamén quedou só no goberno do municipio ourensán da Pobra de Trives, ao romper o pacto con Son de Trives por razóns que nunca acabaron de esclarecerse, aínda que a alcaldesa socialista, Patricia Rodríguez, deslizou que a marea local intentou facer cousas que non tiñan encaixe legal.

No Valadouro (Lugo), o pacto negociado entre PSOE e BNG antes da investidura foi dinamitado unha vez que o socialista Edmundo Maseda converteuse en alcalde. As dúas forzas retomaron as conversacións, pero aínda non lograron formalizar un bipartito que lle garanta á esquerda a maioría fronte ao PP.

Especialmente rechamante resulta o caso de Monterroso , onde o exsocialista Antonio Gato montou un partido independente, o IxM, ao non lograr os apoios para ser o candidato do PSOE. Coa súa nova formación non só logrou a alcaldía, senón que lle retirou as competencias aos tres edís de IxM para cambiar a alianza de goberno, dándolle entrada ao seu anterior partido, o PSOE, e a Compromiso por Galicia.

Noutros tres casos, os cambios viñeron sobrevindos pola defunción ou a renuncia dos seus alcaldes: en Baralla faleceu o rexedor, Rodríguez Capón, e foi substituído polo seu fillo, o número tres da lista. Tamén faleceu o do Irixo, Manuel Penedo, substituído polo seu segundo.

Máis rocambolesco é o caso de San Amarou: a alcaldesa socialista dimitiu tras ser reelixida, cedéndolle a testemuña, en funcións, a un representante de Xuntos, aínda que dúas semanas despois foi elixido rexedor outro socialista.

O PSOE pechou cinco acordos máis con outras forzas para formar executivos máis estables

Desde a sesión constitutiva das corporacións locais, celebrada o pasado 15 de xuño, non só afloraron tensións e problemas entre as forzas que integran os gobernos locais. Nalgúns concellos foron investidos alcaldes en minoría, pero que co paso do tempo conseguiron pechar pactos con outras formacións para dotar de maior estabilidade ao equipo de goberno. E o PSdeG, capaz de pactar coa esquerda, os nacionalistas e formacións independentes de todo signo, actuou como o perexil de case todas as salsas.

Nas localidades pontevedresas do Porriño e Vilaboa, os socialistas pecharon pactos co BNG para facilitar a súa entrada dos nacionalistas nos executivos locais e dotalos de maior estabilidade. No caso de Redondela , a alcaldesa socialista, Digna Rivas, conseguiu asinar, semanas despois da súa investidura, un pacto con AER, a agrupación de electores independente. Deste xeito suman 10 edís, fronte aos 9 do PP, deixando en mans dos dous concelleiros do BNG a posibilidade de decantar a balanza cara a un lado ou cara ao outro.

En Cambre , o PSOE forzou desde a oposición a dimisión da súa cabeza de lista para engraxar o pacto cos independentes de UxC. E en Carral , o alcalde de Alternativa dúas Veciños, a lista máis votada, logrou un pacto cos socialistas para gobernar con maioría absoluta.

O único pacto poselectoral rubricado polo PP deuse en Maceda , ao integrar no goberno ao único concelleiro de Espazo Común, o partido de Pachi Vázquez, garantíndose así a maioría absoluta para gobernar.