A casa na que Rosario Porto e Alfonso Basterra mataron a Asunta recibiu varias visitas dos ladróns
21 sep 2019 . Actualizado ás 18:12 h.O chalé de Rosario Porto, en Xesteiras-Montouto (Teo), está situado nun lugar idílico, rodeado de vexetación, con piscina e pista de tenis , e a pouco máis de vinte minutos de Santiago, pero o terrible suceso vivido no seu interior convérteo nun inmoble maldito para o mercado inmobiliario. Trátase do escenario do asasinato de Asunta a mans dos seus pais Rosario Porto e Alfonso Basterra. Quen pode interesarse por ese chalé? Na aldea, os seus veciños téñeno claro «ninguén quere esa casa, e menos co mal que está agora». A primeira vez que se puxo á venda pediuse pola vivenda e os 5.000 metros cadrados que a rodean 900.000 euros. Un prezo que foi baixando, e que agora rolda os 400.000 euros. O valor catastral da casa e as leiras rústicas ligadas a esta edificación é de algo máis de 100.000 euros. Hai uns anos, cando aínda a maleza non impedía ver a vivenda desde a estrada local, interesáronse por ela uns cidadáns asiáticos, pero a venda non callou. Os veciños non viron a ninguén máis. «Só os xornalistas veñen cada ano», deixa caer unha muller que se arriba á conversación.
Un veciño de Xesteiras, que lembra con cariño aos pais de Rosario Porto, di que chamou unha vez á Garda Civil ao escoitar a alarma e ver luz no interior da casa. Nunha ocasión anterior, decatáronse na aldea de que accederan ao chalé pola porta situada na parte traseira. Eran os cacos. Iso si, na aldea creen que non queda nada de valor. A piscina acumula lixo e na pista de tenis creceron hierbajos. Algúns chancean co feito de que «nin os okupas queren vivir alí».
De todo o seu patrimonio inmobiliario, Rosario Porto logrou vender, non fai moito, o piso de Montero Ríos, en Santiago, onde estivo a sede do consulado de Francia durante o período no que a nai de Asunta ostentou o cargo de cónsul, e tamén se utilizou como despacho de avogados durante algún tempo. Esta é a única propiedade que lle reportou ingresos en metálico para facer fronte aos gastos ordinarios e impostos que xeran as propiedades herdadas dos seus pais. O resto dos bens, dous pisos en Santiago e outras propiedades en Vilanova de Arousa, seguen ata hoxe a nome de Rosario Porto Ortega no rexistro do catastro, e tamén dispoñibles para a venda.
O quinto piso do número 7 da rúa Xeneral Pardiñas, onde residiron ata o seu falecemento os avós de Asunta, é a propiedade que supostamente Rosario Porto estaba a acondicionar coa intención de trasladarse a vivir alí coa súa filla. Este inmoble de 190 metros cadrados está situado nunha das rúas máis comerciais e cos prezos de venda e alugueiro máis altos de Santiago. Neste edificio localízase o aparcadoiro onde se gardaba o coche de Rosario Porto, que foi utilizado para levar a Asunta ata Montouto. O seu valor catastral, revisado este ano, é de 207.147 euros, pero o seu prezo de mercado está moi por amais desta cantidade, e pode roldar os 500.000 euros.
O terceiro piso do número 31 de Doutor Teixeiro tamén segue baleiro. Este inmoble de 174 metros cadrados era o fogar de nai e filla ata o crime. Trátase dun piso de 174 metros cadrados, cun valor catastral de 181.602 euros, e un prezo de mercado que rolda os 350.000 euros.
Basterra, un preso exemplar
a. mahía
Alfonso Basterra é como eses presos que saen nas películas carcerarias que percorren os módulos cun carriño entregando lectura ao resto dos reclusos. É un dos que se ocupa da biblioteca do centro penal. Ademais, non é dese tipo de xente que entrega os libros sen máis. Faino «con moita educación, incluso aconsellando aos seus compañeiros de prisión que libros han de ler e cales non», desvelan fontes de Teixeiro, onde cumpre unha condena de 18 anos por asasinar á súa filla.
Alfonso Basterra é un gran lector e a maior parte dos libros que reparte coñéceos e sempre ten algún comentario que facer sobre eles cando llos entrega aos outros recluídos.
«É un preso exemplar. Non ten nin un parte disciplinario e o trato cos funcionarios non pode ser mellor. Sempre cunha educación exquisita, pedindo permiso para todo», contan funcionarios de Teixeiro.
Basterra, tras seis anos encerrado, fíxose ao cárcere. A súa adaptación foi moi boa, a pesar de que ao principio o pasou mal, pois foron moitos os reclusos que o insultaban. Mesmo un chegou a pegarlle unha puñada sen mediar palabra cando llo cruzou no módulo. Nin sequera quixo pór denuncia. Deixouno pasar e, aos poucos, foi gañando en tranquilidade. No módulo de destinos, onde se atopan os presos que mellor se comportan e realizan traballos no centro penal.
Rosario Porto, na Lama
Na Lama, Rosario Porto ten unha actitude normal, relaciónase con bo trato e parece perfectamente adaptada á rutina diaria da prisión, informa Javier Romero . Antes de chegar ao penal pontevedrés, Rosario Porto estivo presa no cárcere coruñés de Teixeiro.
