«Queriamos que a nosa filla gozase de toda a súa familia»

Jorge Casanova
Jorge casanova REDACCIÓN

GALICIA

ADRIÁN BAÚLDE

Unha familia regresa desde Berna para instalarse en Moraña cun negocio de madeira e pintura

15 sep 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

Iván Touza aproveita estes últimos días do verán traballando ao lado do mar no que de verdade lle gusta: o tratamento da madeira e a pintura. Parece un home feliz. Nos últimos dous anos arranxou algunhas contas pendentes, as suficientes para poder traballar ao sol e con confianza no futuro.

Iván tiña dous negocios de hostalería en Pontevedra cando coñeceu á súa noiva, de Moraña, pero emigrada en Berna. Ela quería regresar, pero el convenceuna de que non. Era o ano 2012 e a economía española non estaba no seu mellor momento: «Malvendí os meus negocios e funme para alí». En Berna pasou pola hostalería, onde traballou varios anos: «Aínda que alí é un emprego que non está moi ben pago», admite. Polo menos permitiulle desenvolver unha afección que sempre tivo latente pero á que non podía dedicar tempo en Galicia: a madeira. E, co tempo, en Berna puido abrir un pequeno taller no que puíla, envellecela ou restaurala.

Ao mesmo tempo, Iván conseguiu un emprego nunha empresa italiana: «E formeime durante catro anos como pintor. Dese xeito puiden compaxinar a pintura coa madeira». Iván recoñece que durante o tempo que estivo na capital suíza, a morriña non lle abandonou. Nin a el nin á súa parella, que xa estaba a pensar en volver cando se coñeceron. Así que, finalmente, un acontecemento precipitouno todo: o nacemento da súa filla. «Queriamos que a nosa filla gozase de toda a familia de ambos», así que empaquetaron as súas cousas e trasladáronse a Moraña, onde Iván abriu un negocio que chamou Pintemos.

De casualidade

«A axuda de Emigración foi importante, importantísima», admite. Iván accedeu a unha subvención por novo autónomo e a outra por emigrante retornado e emprendedor. «Decateime de casualidade, ao levar o coche ao taller. Recomendáronme unha xestoría que me tramitou esta axuda. Cando ma concederon, aluciné». Agora, mentres traballa fronte ao mar, reflexiona o intenso dos últimos tempos: a paternidade, o traslado, a nova empresa... Pero mira o futuro con moito optimismo: «A verdade é que estou sorprendido do resultado da empresa durante este tempo. Vai moito mellor do que agardaba». Iván cre ademais que aqueles malos ventos económicos que lle fixeron recomendar á súa noiva que non regresase a Galicia e leváronlle a el ata Berna, xa non sopran. Polo menos non con tanta intensidade.

Agora, os obxectivos da familia pasan sobre todo porque a súa parella convalide os seus estudos para poder dedicarse á hostalería de alto nivel. Requirirá un pouco de tempo aínda que, de momento, coa nena comezando a andar e esculcando por toda a casa, hai traballo dabondo para os dous. En calquera caso, trátase sin duda dun traballo moi gratificante no lugar no que ambos queren estar.