Así é Inés Rey , a nova alcaldesa da Coruña: de militante a alcaldesa en sete meses de vertixe

Eduardo Eiroa Millares
E. Eiroa A Coruña

GALICIA

MARCOS MÍGUEZ

Avogada, afiliada desde os 19 anos ao PSOE, deu o seu primeiro mitin no 2003 nunha campaña de Paco Vázquez

17 jun 2019 . Actualizado ás 08:30 h.

Inés Rey xa era socialista antes de poder votar nas súas primeiras eleccións municipais. Afiliouse ao partido por convicción ideolóxica con 19 anos, no 2001 e aos 21, no 2003, deu o seu primeiro mitin con Francisco Vázquez no Palacio da Ópera. Nas primeiras municipais nas que podía votar xa formaba parte dunha lista, igual que sucedería catro anos despois, nos dous casos fóra dos postos de saída.

Rey naceu na Coruña o 11 de xullo de 1982, o mesmo día en que Italia levaba o Mundial fronte a Alemaña endosándolle un 3-1. Á política non chegou por casualidade, porque xa desde moi pronto mostrou os ingredientes da receita que culminou onte coa súa toma de posesión. No seu colexio -o Fogar de Santa Margarita - xa foi delegada de clase nalgún curso e na universidade vinculouse desde o primeiro momento a sindicatos estudantís, estando sempre activa nese ámbito durante a súa carreira e sendo a representante dos alumnos que máis votos logrou na UDC. Alí estudou Dereito, nunha facultade berce de políticos locais e galegos. Foi alumna de Carlos Aymerich, de Xulio Ferreiro e de Xosé Manuel Carril.

Boa estudante, comezou a traballar como avogada nada máis rematar a carreira. O seu traballo nun bufete só o abandonou hai uns meses, despois de gañar as primarias do seu partido celebradas na Coruña. Nelas impúxose en segunda volta a quen foi portavoz -o terceiro- do grupo municipal, José Manuel García.

Ela non era nin edila nin ostentara cargo algún. No 2011 foi cando estivo máis preto diso. Entón a agrupación local elixiuna como número uno ao Senado polo partido. Non ocupou ese posto e foi de dous. A lista encabezouna o entón alcalde saínte, Javier Losada, e ela non foi senadora.

Rey , nai de dous fillos, seguiu militando no partido, pero sen pasar pola liña de lume das batallas internas dun PSOE en horas baixas, afastado do poder na Coruña tras selo todo nesa cidade. O mandato que acabou onte foi o máis duro para os socialistas. Con seis edís, a máis baixa representación da súa historia, o partido pasouse o mandato na oposición tras ter feito alcalde a Ferreiro. Os problemas e as loitas internas supuxeron que os socialistas sumasen catro portavoces durante o mandato, a unha media dun por ano. Nese ambiente enrarecido meteuse Inés Rey nas primarias, a máis nova dos catro aspirantes e a única muller. Gañou ela. Enérxica por momentos, afable e con sentido do humor, viu desde o principio que o PSOE tiña moitas posibilidades de recuperar María Pita tras catro anos de críticas na cidade á xestión da Marea. A onda que percibía acabouna de impulsar Pedro Sánchez nas xerais. O PSOE quedou de segundo, pero as matemáticas daban e onte estreou un goberno local configurado por só nove edís de 27. Rey pretende sobrevivir a iso con moitas horas de negociación. As tranquilas fins de semana en familia en Teixeiro quizais perigen.

E A súa PRIMEIRA MEDIDA SERÁ... LIMPEZA E INDUSTRIA

Un plan de choque para mellorar a limpeza da cidade e falar con Madrid para solucionar xa a situación de industrias como Alcoa e Isowat.