A apertura hoxe do tramo de autovía entre Santiago e Arzúa afastará a miles de vehículos da N-547, unha vía perigosa polas súas curvas e pola masiva presenza de camiñantes
24 may 2019 . Actualizado ás 11:57 h.A N-547 soporta dous tráficos intensos como principal vía de conexión entre Santiago e Lugo. Un de vehículos, en ambos os sentidos, e outro de peregrinos, que como un incesante torrente dirixen o seu curso multicolor nunha única dirección cara a Compostela. A combinación non está exenta de riscos, que se traducen en atropelos, en ocasións mortais, e en accidentes por colisións e saídas de vía propiciados por un trazado repleto de curvas perigosas, cambios de rasante, numerosas travesías urbanas e no que tampouco é infrecuente ver a condutores que pisan demasiado a fondo o seu acelerador. O cóctel verá a partir de hoxe reducida en parte a súa explosividad, grazas á apertura do tramo da autovía A-54 entre Santiago e Arzúa. Unha infraestrutura que permite evitar puntos moi conflitivos como O Amenal, O Pedrouzo, Santa Irene, Ferreiros ou Burres. Algúns deles, con medias de tránsito que roldan os 6.000 vehículos ao día.
Esa combinación de riscos converteu á N-547 nunha das estradas máis perigosas de España. A vía enseguida mostra as súas credenciais e, nada máis abandonar o tramo da A-54 entre Santiago e A Lavacolla que xa estaba en servizo desde xaneiro de 1999, recibe ao condutor cunha pronunciada curva no Amenal. Pese ao trazado sinuoso, neste punto eran tan frecuentes os excesos de velocidade que a Dirección Xeral de Tráfico (DXT) plantou un radar ao que nin o feito de estar ben visible e sinalizado influíulle á hora de figurar entre os que máis multan de toda Galicia.
O percorrido continúa con outra modalidade de risco: travesía urbana con alta densidade de tráfico e peregrinos no Pedrouzo, en Arca (O Pino). É aquí onde se evidencia o que o fenómeno do Camiño supuxo para a N-547. Onde non fai moito había unas poucas casas hoxe exhíbese todo un abano de negocios asociados á ruta. Bares, restaurantes diversos, pensións e albergues xurdiron á calor do diñeiro que deixan os camiñantes.
En todos os treitos da estrada entre Santiago e Arzúa, de 36 quilómetros que se percorren en media hora, tamén xorden dun día para outro e sen que parezan ter fin este tipo de establecementos. Un modo de vida que a nova autovía non vai pór en perigo. E é que a N-547 vai ser inmune a ese dano colateral común a moitos pobos que viron como o viario que os atravesaba se despoblaba de coches ao abrirse unha autovía e, do mesmo xeito, quedaban sen as compras dos viaxeiros que paraban a comer, tomar algo ou facer unha pausa.
Boa parte dos miles de coches que circulaban pola estrada van desaparecer agora que poden circular por autovía, pero os peregrinos seguirán poboando a N-547 mentres existan o Camiño e Compostela. «Nós vivimos dos peregrinos, así que a autovía, en principio, non nos vai a afectar. Talvez algo no inverno, pero pouco. Os peregrinos van seguir pasando, e menos mal, porque de non ser por eles teriamos que facer as maletas e marcharnos», explica o responsable do restaurante O Ceadoiro, un dos tres que están no alto de Santa Irene e cuxos famosos menús do día fan que teña a barra e as mesas cheas cada día.
Nesta zona, o Camiño discorre a ambas as marxes da N-547 e atravesa a estrada en varios puntos, polo que os peregrinos teñen que cruzala non sen risco. Hai pasos subterráneos, pero non todos os que farían falta, polo que os atropelos son frecuentes. Tanto, que Tráfico decidiu reducir a 70 quilómetros por hora o límite de velocidade máximo en case todo o tramo e colocar sinais luminosos que advirten aos condutores da presenza de peóns.
A apertura hoxe do tramo de autovía entre Santiago e Arzúa non só reducirá o tempo de viaxe, senón que mellorará a seguridade nesta perigosa estrada. Tanto para os condutores, que se aforran curvas moi pronunciadas e travesías, como para os peregrinos, que non terán que cruzar unha vía tan transitada.
Tamén está xa operativo o tramo Palas de Rei-Lugo, pero aínda quedan dous, Arzúa-Melide e Melide-Palas , que son talvez os máis necesarios. E é que nestes puntos a N-547 vólvese mesmo máis perigosa, con zonas tan conflitivas e de frecuentes sinistros como as curvas de Boente.
O firme foi mellorado, pero o da A-54 ata A Lavacolla está en pésimo estado
Ademais dos tramos pendentes de construción da A-54 entre Arzúa, Melide e Palas de Rei, a autovía necesita que se acometan con urxencia obras de reposición e mellora do firme no tramo que se inaugurou en xaneiro de 1999 para conectar Santiago co aeroporto da Lavacolla. O traxecto está repleto de fochancas e de zonas co asfalto levantado ou en pésimo estado, que fan incómoda e mesmo perigosa a condución. Esta nula conservación contrasta coa da estrada N-547, que si se reparou recentemente e que agora conta cunha calzada en bo estado, polo menos entre Compostela e o concello arzuán. Non sempre foi así, o que sumaba outro importante factor á hora de favorecer os accidentes nun viario que, por contar con moita vexetación ao redor, é sombrío e tarda en secar cando chove.