Emigrantes enquisados por La Voz admiten que no estranxeiro teñen mellor calidade de vida

David Amores
L. L.

«Para os galegos, Galicia sen igual», é unha resposta que comparten unha gran parte dos 300 enquisados por La Voz a través do portal Global Galicia coa finalidade de realizar unha medición sobre a calidade de vida dos galegos que viven no estranxeiro. O 86 % dos entrevistados, que residen en 54 paíse, admiten que o salario que perciben permítelles levar unha vida mellor á que poderían optar en Galicia.

Máis da metade dos galegos emigrantes que participaron nesta sondaxe, o 58 %, presumen de ter unha mellor conciliación nos seus países de destino e o 46.5 % admiten que o transporte é mellor e máis respectuoso co medio ambiente. Os datos contrastan co sentimento de morriña que admiten sentir a maior parte dos enquisados.

Mellores salarios

«Por facer o mesmo traballo cobro un 45 % máis que en Galicia», explica un galego que reside en Alemaña . A maior parte dos enquisados coinciden enl destacar que perciben salarios máis altos e que, aínda que a vida é máis cara noutros países, as rendas máis altas permítenlles subsistir dun mellor xeito no estranxeiro. «Aínda que aquí a vida é máis cara, os soldos non son comparables cos de Galicia porque nós estamos a piques de comprar unha casa. Algo que, coa nosa idade, non pasa moi a miúdo», presume unha parella de 28 anos que vive en o Reino Unido.

«Os horarios respéctanse e as condicións laborais son mellores que en Galicia», explica un galego que vive en Suíza . Os autónomos son outro tema a debate ao cruzar a fronteira. «Eu só pago cotas en función do que gaño e, por 20 horas á semana, podo obter 2.000 euros tranquilamente», conta un residente en Ámsterdam que asume que o seu soldo sería impensable se vivise en Galicia.

Conciliar lonxe de casa

En Suecia , os enquisados explican que a baixa por paternidade é, para pais e nais, de 15 semanas. «O Estado permite que che ausentes do traballo se o teu fillo enferma e subvenciónache o tempo de ausencia cun 80 % do soldo», conta un emigrante. Unha opinión que difire da doutro afincado en Suíza, que se queixa de que «as garderías municipais están subvencionadas, pero aínda así son impagables».

O 58 % dos enquisados din que a conciliación é mellor noutros países

Os galegos doutros países como Tailandia denuncian longas xornadas de traballo e inexistencia de conciliación. A maior parte dos enquisados coinciden ao destacar que a flexibilidade é maior, especialmente os afincados en Europa, e que, no estranxeiro, a xornada de traballo respéctase máis que en Galicia.

En países como Reino Unido, Canadá, Finlandia ou Colombia, os enquisados explican que é habitual mover os festivos cara ao final ou principio de semana. «Non hai tantos festivos como en España, pero se traballas está incriblemente remunerado», conta un galego desde Noruega .

Sanidade e educación

Seguros e copagos son algunhas das palabras máis repetidas polos enquisados. Aínda que a situación varía moito en función do país de residencia, todos coinciden ao destacar que a atención sanitaria é mellor, especialmente os que viven en Europa. O panorama varía para os que viven alén do charco. «Non hai sanidade pública a non ser que os teus ingresos sexan nulos ou estean por baixo do salario mínimo», explica un galego afincado en Porto Rico. Esta é unha opinión compartida por outros residentes en países como Tanzania, Arxentina ou Angola.

En países como Australia, algunhas das empresas fanse cargo de parte do seguro. «Pagamento 5.000 dólares ao ano por un seguro privado para catro persoas», narra un galego afincado nos Estados Unidos. En Bélxica , pola contra, explican que o sistema de copago permite que a mutua reembolse parte dos custos médicos.

A educación é outra das prioridades dos enquisados xa que, en moitos casos, os galegos que deciden vivir no estranxeiro chegan para quedar. Aínda que as opinións son dispares, os entrevistados asumen que as axudas para acceder á universidade son maiores fose de Galicia e que se prioriza a aprendizaxe de idiomas. «Aquí ensínase a pensar e non o que pensar», narra un galego afincado en Suíza, que tamén destaca que «os alumnos dos colexios suízos estudan, polo menos, catro idiomas». En países latinoamericanos, os enquisados responden que o ensino é, en xeral, peor que en España.

«Nótase a ausencia do mar e tardan en pillar o meu humor», «echamos de menos la comida: pulpo, lacón y filloas», «paso menos frío que en Galicia pero o polbo custa 70 euros cando o hai» e «non hai diñeiro que pague vivir en Galicia, pero aquí cobro 5 veces máis» son algunhas das conclusións dos enquisados que, a pesar de ter mellores condicións no estranxeiro, botan de menos Galicia.

O transporte, un punto forte en Europa

Os galegos que viven no estranxeiro enquisados por La Voz explican que nos países europeos os prezos do transporte público son máis altos e supoñen unha mellora na calidade do servizo. «O prezo do billete de bus nunha cidade do tamaño de A Coruña pode custar entre catro e seis euros», explica un galego afincado en Noruega . «Con dez minutos de atraso, che reembolsan o prezo do billete», engade un enquisado que vive en Alemaña, mentres que en Eslovaquia os estudantes viaxan gratis. A situación cambia alén do Atlántico. «As frecuencias son baixas no Canadá», conta un residente. En México , pola contra, algúns usuarios definen o transporte como «sucio, inservible, perigoso e inseguro, ademais de económico».

O transporte sostible é tamén un dos puntos máis destacados polos enquisados: «O tren funciona con enerxía eólica e as bicicletas son o transporte fundamental en Amsterdam. Tamén hai unha gran cantidade de puntos de carga para os coches eléctricos», conta un galego que vive en Holanda e que admite que en Galicia os lugares para cargar os vehículos que son responsables co medio ambiente son máis ben escasos.

 

 Anxo Avó Sebio - Estados Unidos

«Nuns meses conseguín máis dun millón de dólares en financiamento para investigar»

Anxo é un compostelán de 31 anos que decidiu irse de Galicia no ano 2015. Primeiro, mudouse uns anos a Australia, onde lle ofreceron unha praza para traballar de profesor. Actualmente, este mozo é docente universitario e, ao mesmo tempo, veterinario na industria láctea en Míchigan, Estados Unidos. «Aquí traballo principalmente con granxas de entre 2.000 e 6.000 vacas e fago labores de consultoría en explotacións doutros países que teñen ata 18.000 animais», conta.

Un dos procesos máis tediosos á hora de marcharse foi a homologación dos seus títulos universitarios. Tanto en Australia como nos Estados Unidos non se pode exercer no ámbito privado cos títulos expedidos en España. Hai unha excepción, e é que os profesionais universitarios si teñen permitido colegiarse e exercer as súas funcións na docencia. «Isto permítelles recrutar aos mellores candidatos independentemente de se o seu título é homologable ou non», conta.

«Tal e como están as cousas, volver a España sería un suicidio profesional»

Á hora de exporse regresar a Galicia, Anxo teno moi claro: «Tal e como están as cousas, volver a España sería un suicidio profesional». Nos Estados Unidos conseguiu financiamento para poder realizar unha investigación no seu ámbito de traballo, «o cal sería impensable no noso país», engade o mozo. «Nuns meses conseguín máis dun millón de dólares para investigar», explica Anxo Avó. Ademais, alén do charco o seu salario é moi superior ao que podería aspirar en Galicia. «En España, nunha praza equiparable á miña, cobraría preto dun terzo do meu salario actual e tería menos facilidades para poder exercer o meu traballo», lamenta.

Marta Alberte Rey - Baviera

«Teño horario flexible e máis tempo libre»

Marta foise de Viveiro fai case catro anos para rematar os seus estudos de enxeñería industrial en Alemaña. Cando rematou decidiu probar sorte en España, pero as condicións que lle ofertaban non eran comparables ás que podía acceder no país xermano: «Fixen algúns procesos de selección en España pero, en xeral, as ofertas para recentemente graduados en Alemaña son moito máis interesantes», explica.

Un dos aspectos que destaca das súas condicións laborais en Baviera son os horarios: «Ao ter horario flexible teño máis tempo libre e podo saír pronto do traballo», comenta. Outra das vantaxes de vivir no centro de Europa é a mobilidade: «Ao estar no centro viaxo moito máis, ir en coche a Austria , Suíza ou Chequia é máis sinxelo».

Marta exponse volver a Galicia pero non a calquera prezo. «Aprecio a flexibilidade e estabilidade laboral e ter un soldo que me permita vivir comodamente», di.

Damián Paredes - Colombia e Perú

«Comprar medicamentos é máis complicado»

Fai máis de sete anos que Damián deixou a localidade pontevedresa de Cangas do Morrazo para instalarse na capital de Colombia. Actualmente vive dacabalo entre Bogotá e Lima, traballando como xerente das filiais nestes países dunha empresa galega.

Un dos problemas que destaca á hora de vivir tan lonxe de casa é o acceso aos medicamentos, xa que non todas as farmacias traballan de forma concertada con todos os seguros privados: «En Galicia uno sae do médico e pode adquirir os seus medicamentos en calquera farmacia. Con todo, aquí debes ir a un dos poucos puntos dos que dispón cada aseguradora; comprar medicamentos é máis complicado», explica.

Emigrar foi complicado ao principio, «Deixar todo atrás e volver empezar nun novo lugar é difícil», conta. Damián defínese como un «galego de manual» pero non se expón volver a curto prazo: «Non me pecho a quedar aquí mentres iso me faga feliz», conclúe. 

Laura Blanco Bello - Alemaña

«A gran diferenza é a estabilidade laboral»

Esta moza coruñesa decidiu trasladarse a Alemaña fai máis de catro anos. Agora traballa como enfermeira na localidade de Stuttgart, onde dispón dunha mellor estabilidade laboral e un maior soldo: «A gran diferenza é a estabilidade. Aquí en Alemaña tes o teu posto de traballo fixo nunha planta ou especialidade, onde ti queiras, e con contrato indefinido», explica.

No país xermano a educación é moito máis barata que en España, «o custo dunha carreira universitaria é case simbólico e no caso da formación profesional, os estudantes perciben un soldo e cotizan igual que calquera outro traballador», conta.

Hai uns meses, Laura casou cun mozo alemán, polo que inicialmente non se expón regresar a Galicia nun futuro próximo: «De momento, a idea é quedar aquí, aínda que cada vez que poida seguirei escapándome á terriña», asegura.

Jose António Fraga - Suíza

«Aquí teño máis futuro que en España»

Jose Antonio é mecánico de mantemento nunha fábrica de ferro para obras na cidade suíza de Niederbipp. Aos 33 anos decidiu marcharse de Finisterre para poder ter traballo e «poder darlle un futuro mellor aos meus fillos».

A súa vida en Suíza é moi distinta á que tiña en Galicia. Ter un horario flexible permítelle unha mellor conciliación e ter máis tempo para a súa familia «O ritmo de vida aquí e mellor que o que tiña en España. Aquí podo estar ca miña familia a diario», explica.

En Suíza pode permitirse ter algunhas afeccións que non podía gozar en Galicia, como cultivar o seu horto, coidar dos seus paxaros ou viaxar: «Teño unha moto e recorro o país sempre que podo », destaca.

Jose Antonio dubida que volva pronto a Galicia. «Vai ser que non, de momento, e menos polo camiño que esta indo España. Creo que aquí teño máis futuro que en Galicia».