O PSOE intenta reconquistar terreo espremendo os recunchos legais e a cociña do CIS
30 sep 2018 . Actualizado ás 05:00 h.Cando o PSOE tiña dificultades para manter baixo control á dereita sacaba a Guerra. «¡Alfonso, dálles cana!», berraban os descamisados nos mitins. E adoitaba funcionar. O PSOE de hoxe amedrenta con José Felix Tezanos, sociólogo de tradición guerrista, que non dispara con frases lapidarias, senón coas sondaxes do CIS. O último entrou por Pedrafita esta semana para dicir que o PP xa non é a forza máis votada nesta terra. Que agora Galicia se tingue de vermello. Que o puño e a rosa imponse nas catro provincias e non resiste sequera o baltarato de Ourense.
Talvez sexa porque o PSOE nunca gañou unhas eleccións en Galicia que a fullería do CIS é acollida con escepticismo. No seu mellor resultado histórico, con Zapatero na Moncloa, Touriño na Xunta e Pepe Blanco pateando todos os pobos e gasolineiras de Lugo, os socialistas obtiveron nesta provincia 8.000 votos menos que os populares, fenda que se ampliou a 12.000 sufraxios na Coruña, a 18.000 en Pontevedra e a 20.000 en Ourense, sempre en favor do PP.
Algún notable do PSdeG solta un sorriso pícara ao aludir á sondaxe do CIS. «Pero sería cojonudo, eh?», admite desde o seu posto en Madrid. Neste partido aínda se lembran os barómetros que elaboraba Rivera Otero na Xunta bipartita, entre o 2007 e o 2008. O PSdeG era a primeira forza en voto directo (sen cociña), e Feijoo obtivo a primeira maioría absoluta ao ano seguinte.
Ao PP non é tan doado gañarlle en Galicia, pero no PSdeG veno posible. Gonzalo Caballero pregoa cada vez que pode o fin do ciclo de Feijoo, e os seus compañeiros replican polas redes sociais os cadros da enquisa de Tezanos, aínda que quen moven as redes de influencia que chegan ata a última parroquia e aldea son os populares.
Os de Pedro Sánchez fan o posible por comerlle terreo á dereita. E están a avanzar. Caída de Rajoy, fustrigación a Pablo Casado polo máster pantasma, pactos a varias bandas para descolocar ao PP e argucias en forma de emenda para derrubar o seu muro infranqueable no Senado. Moita fullería.
A enxeñería socialista aprendeuse ao detalle o artigo 115 da Constitución, e o 167 da LOREG, que permite ao presidente do Goberno convocar eleccións parciais só para o Senado. Se é posible facelo, e ao parecer o é, nada impediría que Pedro Sánchez estrease leste atallo para socavar un dos últimos bastións de poder do PP.
O outro bastión é Galicia. E aquí ao PP, como ao Pontevedra dos sesenta, hai que roelo. Esta semana, o PSdeG, co resto da oposición, xogou a mellor baza que pode ter na lexislatura para intentar desgastar a Feijoo: abrirlle unha comisión de investigación sobre os recortes na sanidade. Fíxase día e hora para arrincar. E coma se ao PP non lle abondase con usar a súa maioría para atar en curto esa comisión e facela coincidir coa estrea da do Marisquiño, dirixida a afear a xestión de Abel Caballero, vai Feijoo e apágalle todas as luces mediáticas cunha remodelación do Goberno. En Galicia convén algo máis que argucia e fullería para derrubar os muros do PP.