Seis de cada dez consideran boa ou moi boa a estabilidade do seu posto
28 ago 2018 . Actualizado ás 05:00 h.O galego ten fama de traballador, e dicir de alguén que o é convértese nun halago que vai máis aló do puramente laboral. Quizais por iso, menos do 20 % cre que a carga e o ritmo do seu emprego son excesivos, e case a metade están moi satisfeitos. Valórase especialmente a estabilidade do posto e que este se sitúe preto da residencia familiar; en cambio, o que menos lles gusta aos galegos é o soldo, dos máis baixos de España.
Sin duda a Enquisa Estrutural a Fogares do IGE reflicte a realidade económica dos fogares galaicos. Segundo a Axencia Tributaria, o salario medio galego no 2016 era de 18.114 euros brutos, e a comunidade tiña 766.947 persoas asalariadas. Fronte a esta cantidade hai nada menos que 696.858 pensionistas, cuxos ingresos tamén son dos máis baixos do país, xa que suman ao cabo do ano 12.273 euros antes de impostos. Ademais hai 67.194 persoas en situación de desemprego cuns ingresos medios de 3.099 euros brutos ao ano.
A cuestión económica é quizais o punto máis escuro que os galegos teñen co traballo. Porque no resto dos ámbitos, hai bastante aceptación. Por exemplo, practicamente o 80 % considera que traballa no posto para o que está cualificado, aínda que hai un 16 % que entende que ocupa un lugar peor do que lle corresponde . Nove de cada dez aproba as condicións ambientais do seu posto (temperatura, ruídos, espazo) e só o 4 % temen pola súa seguridade. Tres de cada dez melloraría o horario de traballo e algo menos, as tarefas que realizan.
E que fan os galegos? Sobre todo traballar no sector servizos. En Santiago dedícanse a isto o 88 % dos traballadores, case o mesmo porcentaxe que na Coruña (87), Mondariz-Balneario, Ames ou Lugo (85 %). Das localidades de certo relevo só baixan do 80 % no sector servizos Cambre e Vigo, e para iso en decembro do 2017 a porcentaxe de empregados neste grupo era do 79,9 %. A media de Galicia roza o 74 %. É a industria o segundo gran motor da economía por número de empregos, e iso que ten só 13 de cada 100. A construción, a pesar da crise, leva o 7 %, e agricultura e pesca languidecen sen chegar ao 6 % dos ocupados.
Por subsectores, o que máis traballadores convoca é o do comercio, tanto almacenista como ao consumidor, así como negocios como talleres ou servizos de motor. A industria manufacturera, as actividades sanitarias e os servizos sociais, a Administración, a hostalería, a construción e a educación son, por esta orde, os seguintes espazos en contratación. O que menos emprego xera a día de hoxe son as industrias extractivas, as comunicacións e as actividades inmobiliarias (que inclúen as bancarias e de seguros).
Pouco amigos das horas extra, o 62 % din non exceder o seu horario laboral
Aos galegos non parece que lles gusten especialmente as horas extra. Segundo a Enquisa Estrutural a Fogares do IGE, o 62 % dos traballadores da comunidade simplemente non seguen traballando fóra do seu horario oficial. Entre quen si fan horas extras (38 %), a maioría parecen obrigados a realizalas, porque o 22 % dos empregados din que si pasan máis tempo no traballo do establecido pero non cobran por iso, e só un 6,3 % asegura que queda pero sempre a cambio de diñeiro ou tempo libre. Hai un 9,4 % que hai horas extras e só ás veces a cambio de diñeiro ou tempo libre.
O ano pasado houbo 30.000 accidentes laborais, un 35 % menos que hai doce anos
A seguridade no traballo en Galicia mellorou moito nos últimos anos. Segundo o Instituto Galego de Seguridade e Saúde Laboral (Issga), na comunidade houbo no 2017 uns 17.000 accidentes laborais menos que doce anos atrás, no 2005. É dicir, fronte aos 48.011 de entón, o ano pasado foron 30.845.
O descenso máis destacado deuse entre os accidentes mortais. No 2005 houbo en Galicia 102 mortes durante a xornada de traballo e 28 in itínere, é dicir, de camiño ao posto de traballo ou de regreso a casa; no último exercicio as cifras caeron ostensiblemente, e contabilizáronse 49 accidentes mortais no traballo e 6 in itínere. É dicir, hai un 52 % menos de sucesos mortais no posto de traballo e case un 80 % menos no traxecto desde ou cara a casa.
Os demais datos de accidentes son igual de positivos, aínda tendo en conta que o obxectivo debe ser o sinistro cero. Así, en accidentes graves pasouse de 1.001 a 446, que implica un descenso do 55 % neste tipo de sucesos, e entre os leves a baixada foi menor pero tamén substancial, do 42 % (pasouse de case 47.000 a 27.000).
Por sectores, foron os servizos onde máis sucesos se produciron, pero tamén é o groso do emprego galego. No que si hai maioría abafadora é no sexo dos feridos, case todos homes (sobre o 75 %), en parte debido a que eles ocupan os postos de traballo que implican máis risco físico.
O soldo feminino é peor en todas as categorías laborais
Non hai nin un só nivel salarial en que as mulleres cobren máis por hora que os homes. Ocorre en Galicia segundo o IGE, pero o problema é xeral. No caso da comunidade, a menor diferenza dáse nos extremos: xerencias e ocupacións elementais; en ambos os casos, eles reciben sobre un 9 % máis que elas. No medio, hai distancias incribles, de ata o 24 % entre os soldos de homes e mulleres, como ocorre entre os traballadores cualificados da industria e a construción. Tamén sorprende que entre os profesionais máis cualificados, de científicos a intelectuais, a fenda de xénero sexa significativa, superior ao 13 %.
E se o salario por hora é inferior en todos os grupos, o mesmo ocorre cos ingresos brutos anuais. Alí as diferenzas (no cómputo xeral) son moito maiores que por hora: desde o cambio de século a fenda salarial por sexo mantense nun 33 %. As cousas só melloraron lixeiramente: do 37,6 % de distancia do 2002 ao 28,7 do próximo 2016. Isto supón en cifras absolutas que as galegas cobran de media 4.500 euros brutos menos ao ano que os galegos, e iso en salarios máis baixos da media, xa que nin os homes pasan longamente de 20.000 euros anuais.
Segundo un estudo da asesoría D&B, o 29 % das empresas galegas teñen paridade nos seus persoais (máis do 40 % son mulleres), pero iso non se mantén na dirección: elas só ocupan o 16 % dos asentos nos consellos de administración.
En canto á conciliación laboral e persoal, as enquisas que considera o IGE deixan a situación bastante ben parada: eles e elas din ter as mesmas dificultades para encaixar a súa axenda familiar co traballo, aínda que é minimamente máis doado para eles, polo menos tal e como explican aos encuestadores.