Os conflitos de competencias complican o mantemento de infraestruturas galegas

La Voz REDACCIÓN / LA VOZ

GALICIA

CESAR QUIAN

O desacordo entre Administracións deixa en situación crítica importantes espazos urbanos

27 ago 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

O grave accidente ocorrido durante o concerto de clausura do Marisquiño, en Vigo, evidenciou que hai zonas de sombra na xestión do mantemento de infraestruturas , nas que a competencia se sitúa en terra de ninguén ou na indefinición. O caso vigués demostrou que é preciso establecer os límites das competencias para que as administracións se fagan responsables, sen matices, dos bens públicos que teñen ao seu cargo. Esta situación confusa respecto de distintos espazos urbanos ou infraestruturas dáse en cidades como A Coruña, Ferrol ou Lugo, ou en lugares fronteirizos como a ponte de Catoira

a coruña

Numerosos conflitos co Porto. O Concello da Coruña ten un bo número de conflitos abertos co Porto da Coruña, que se han enconado neste mandato. A Autoridade Portuaria reclamou 1,6 millóns de euros nos xulgados ao Concello pola reurbanización da zona do Parrote, ademais esíxelle outros 3,2 pola reforma da Marina . O Concello reclama pola súa banda a titularidade deses espazos, nos que o Concello se negou a facer tarefas de mantemento durante meses neste mandato a pesar de ser de uso público.

Ambas as institucións difiren ademais na estratexia a seguir para determinar o deseño dos peiraos interiores da cidade, que quedarán sen usos portuarios ao entrar en funcionamento punta Langosteira. O Porto asinara coa Xunta e o anterior Goberno central un protocolo para blindar a titularidade pública do complexo deportivo de La Solana e os peiraos de Batería e Calvo Sotelo, ademais de primar a titularidade pública no de San Diego. Os terreos administraríanse mediante unha empresa pública. O documento tamén prevía que o Goberno central pagase a totalidade da obra da ligazón ferroviaria con punta Langosteira. O goberno local da Coruña rexeita ese protocolo, xa que non participou na súa elaboración, e esixe a creación dun consorcio entre administracións para administrar os terreos.

ferrol

Sen proxectos para a herdanza militar. A falta de acordo entre Goberno central e o Concello de Ferrol mantén paralizado o convenio de Defensa, mediante o que se pretendía desafectar unha serie de espazos moi relevantes para a cidade, que pasarían a mans municipais. Un bo puñado de instalacións militares ferrolás atópanse en situación agónica. Entre outros inmobles, cabe destacar pola súa localización e superficie o cuartel Sánchez Aguilera (hoxe en mans dos okupas) e, en toda a zona rural, as baterías costeiras. Recentemente, o Ministerio de Defensa culpou ao Concello de impedir unha nova negociación do convenio para saldar todos os flocos administrativos relativos á importante herdanza militar da cidade naval. Pero non parece que estes asuntos, pendentes desde hai tempo, vaian resolverse antes das próximas eleccións municipais. En paralelo, hai outro conflito aberto co ADIF a causa do pésimo estado da pasarela peonil entre o Ensanche A e o barrio de Santa Mariña.

Lugo

Unha ponte que fixo Fomento e que ninguén revisa. A nova ponte sobre o río Miño, inaugurado no 2011 por José Blanco cando era ministro de Fomento, leva desde esa data sen pasar as preceptivas revisións. Trátase dunha infraestrutura de moi recente creación, polo que a falta de mantemento polo conflito respecto da titularidade da ponte non debería ser preocupante polo momento. O problema é que se non se clarifica quen é a administración responsable deste paso elevado -o Concello de Lugo ou o Ministerio de Fomento- o paso do tempo e a falta de inspeccións poderían xerar situacións de risco. Xa na actualidade percíbense signos de deterioración en elementos da ponte, e os documentos relativos ao mantemento recomendan recoñecementos específicos para os cables que sosteñen parte do taboleiro. En principio, o protocolo asinado polo Concello lucense e Fomento fai recaer a titularidade na administración municipal, que debería asumir tamén a responsabilidade respecto da conservación do paso elevado sobre o río Miño.

catoira

Unha ponte na fronteira de dúas provincias do que ninguén se fai cargo. A ponte peonil e para tráfico rodado de Catoira está no límite entre as provincias da Coruña e Pontevedra, polo que a xestión da súa conservación e mantemento recaería nas dúas deputacións provinciais. Esta responsabilidade compartida só redundou no abandono da ponte, que se atopa en moi mal estado. Tanto os concellos afectados (Catoira e Rianxo) como as institucións provinciais piden que o paso elevado teña un xestor único e que sexa a Xunta a que asuma a titularidade.

Información con achegas de Xosé V. Gago, Chema Corral , Xosé Carreira e Rosa Estévez.