Pretenden sumar forzas para impor as súas teses no plenario e no Consello
18 ago 2018 . Actualizado ás 05:00 h.Nos tres plenarios que celebrou ata agora En Marea, as forzas entre os dous sectores que dividen o partido estaban bastante igualadas, cunha lixeira vantaxe a favor de Luís Villares , que logrou de momento sacar adiante as súas iniciativas por moito que a marxe fose escaso ou que se beneficiase da ausencia dos críticos. Ao seu favor estaban os membros de Bote, os independentes e un sector importante de Anova que o apoia. En contra, o sector oficial de Anova, Compostela Aberta, Marea Atlántica e Ferrol en Común. Podemos e Esquerda Unida nunca participaron no proceso, recelosos de mesturar as súas siglas coas do partido instrumental. É certo que, como En Marea é un partido de adscrición individual, hai inscritos de EU e de Podemos que si interveñen, pero non o fan en representación da organización.
Os críticos de En Marea queren seducilos. Da mesma forma que os dous partidos de ámbito estatal participan na Mesa pola Confluencia, os promotores deste foro impulsado polo partido do alcalde de Santiago, Martiño Noriega, queren que se inscriban en En Marea e interveñan de forma activa para revitalizar un proxecto que agora, baixo a dirección de Luís Villares e cun protagonismo indiscutible de Bote, os críticos consideran «esgotado». Esa chamada de atención figura no documento redactado tras a segunda reunión da Mesa, que se introduce cun apartado titulado A hora dá responsabilidade: «Agora sería o tempo de saber se existe a posibilidade de relanzar En Marea como ferramenta para asentar as bases dunha unidade popular máis forte, con renovada capacidade de aglutinar vontades, e con vocación de que todas as partes se corresponsabilicen». E polo menos, o encontro pechouse con ese compromiso, porque nas conclusións finais remárcase que «as organizacións participantes dá Mesa pola Confluencia comprométense a fomentar a participación nas eleccións para a renovación do Consello dás Mareas e a esixir e, non seu caso, activar as vías para que isto suceda canto antes». A esas reunións acudiron membros de Anova, Compostela Aberta, Marea Atlántica e Ferrol en Común, pero tamén de Podemos e de EU, a cuxos militantes vai dirixido especialmente esa mensaxe.
A cuestión non é baladí. A suma dos votos das forzas de ámbito estatal no próximo plenario podería inclinar a balanza a favor das teses do sector crítico, adiantar as eleccións do Consello dás Mareas e mesmo facerse coa maioría dunha dirección formada por 35 membros da que practicamente desapareceu o sector crítico por vontade propia, coa excepción de Anova e de Compostela Aberta, cuxos representantes non deixaron de participar nunca e foron, en máis dunha ocasión, o Pepito Grillo das devanditas reunións.
Reticencias
Outra cousa é que Podemos e Esquerda Unida acepten a invitación. Ata agora, os seus dirixentes mostráronse reticentes, chegando mesmo a eses inexplicables momentos nos que Carmen Santos ou Eva Solla negaban ser de En Marea en actos nos que lucían detrás o logotipo do partido instrumental baixo cuxas siglas se presentaron ás eleccións.
As cuestións de identidades marcaron as diferenzas cos partidos estatais
Ademais de contar nas súas filas con inscritos que non están de acordo coas alianzas cos partidos nacionalistas, tanto Podemos como Esquerda Unida teñen que dar conta das súas decisións á dirección central en Madrid. Son dous motivos poderosos para non inscribirse en En Marea. Aínda que o partido instrumental non se manifesta como nacionalista, senón como un «proxecto nacional», o certo é que as cuestións de identidades marcaron as principais fendas cos seus socios galegos, ata o punto de romper en dúas ocasións coa disciplina de voto no Parlamento de Galicia.
