Galicia acolleu a máis de 700 refuxiados nos últimos tres anos

Carlos Punzón / Manu Otero VIGO / LA VOZ

GALICIA

ÓSCAR CELA

A Fegamp ofrece once pisos e a Xunta outros tantos, ademais de cinco prazas en centros de protección a menores

29 jun 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

Desde que no 2015 desatouse a gran onda de chegada de refuxiados a Europa empurrados pola guerra de Siria, Galicia converteuse en espazo de acollida para uns 712 migrantes. A cifra non é estable, pois a gran mobilidade dos refuxiados que cambian de destinos á procura de lugares óptimos nos que poder traballar e refacer a súa vida, os casos dos que non son contabilizados pola Administración, e os abandonos dos programas de axuda, imposibilitan contalos cun censo exacto e permanentemente actualizado. Aínda así, a dirección xeral de Inclusión Social da Xunta identificou en base ás comunicacións remitidas polo Goberno central a 212 refuxiados chegados a Galicia dentro do Plan Europeo de Reasentamientos e Recolocacións entre o 2016 e a actualidade. A chegada foi constante pero a contagotas, precisan desde a Consellería de Política Social.

Outro medio milleiro

Ademais deses dous centenares de refuxiados, outras 500 persoas instaláronse nalgún momento desde o 2015 en Galicia a través de programas de acollida a solicitantes e beneficiarios de protección internacional do Ministerio de Emprego, Migracións e Seguridade Social. Neste segundo caso é a Cruz Vermella, e as oenegués Accem e Provivienda as que xestionan devandito programa na comunidade galega e apoian aos acollidos.

Os casos atendidos pola Xunta procedían na súa maioría de centros de atención situados en Grecia e Italia, mentres que os reasentamientos dos migrantes que aínda non tocaran chan europeo chegaron fundamentalmente de centros creados en Turquía e o Líbano.

O medio milleiro de refuxiados canalizados a través das oenegués contan maioritariamente con pasaportes de Siria, Venezuela, Honduras e Ucraína, como nacionalidades máis repetidas.

A onda de chegada de migrantes do 2015 que solicitaron ser considerados como refuxiados foi respondida a Xunta coa posta a disposición do Goberno central de 300 prazas en residencias de titularidade pública para facer fronte a acollidas de carácter temporal, oferta que á súa vez foi completada tamén polos concellos galegos. A recomendación de que as acollidas se realizasen en edificacións non compartidas propiciou un cambio na atención dos migrantes e un acordo entre a Cruz Vermella e a Xunta para utilizar para tal fin vivendas cedidas polos bancos procedentes de execucións hipotecarias que permanecían baleiras.

No caso do Aquarius a Administración autonómica comunicou ao Goberno a dispoñibilidade de once pisos, con 45 prazas en total, e cinco postos máis en centros de protección a menores que cheguen sen familia. A Fegamp ofreceu outros 11 pisos máis en Galicia.

Repartición do Aquarius

O alcalde de Vigo e presidente da Federación Española de Municipios e Provincias, Abel Caballero, sinalou onte que xa foron situados 161 migrantes do buque Aquarius. En Valencia instaláronse 99; 20 en Andalucía; 9 en Navarra; 9 no País Vasco, 8 en Galicia; 7 en Madrid; 5 en Cantabria; dous en Castela e León e outros dous en Cataluña.

Ibrahima Niang, portavoz da Asociación para a Integración e Desenvolvemento do Africano en Vigo agradeceu onte «a man tendida dos españois por aceptar ao Aquarius, salvando aos rescatados dunha morte segura».

Ata 2 anos para unha nova vida

O Goberno farase cargo dos custos de aloxamento e manutención durante os primeiros 45 días de estancia en España dos refuxiados. Unha vez que se aproba a permanencia de xeito individual, ábrese un período de integración de entre 6 e 18 meses no que permanecerán acompañados por unha ONG. O itinerario de integración comeza co recibimento e acollida que pode durar ata 30 días en estancias provisionais. A partir de aí abrir unha primeira fase do proceso en si con ata seis meses en centros especiais para migrantes, que pode obviarse se se logra pasar á etapa seguinte, de ata 12 meses, nas que os refuxiados son instalados fundamentalmente en vivendas individuais, ben por familias ou por grupos afíns, como o caso dos oito nixerianos de Vigo. A terceira fase, a de autonomía dos refuxiados, ten un prazo de 18 meses, con axudas puntuais, que pode chegar a 24 en casos de vulnerabilidade.