Un experto di que o sistema de freado ERTMS foi desconectado en Angrois para evitar atrasos

EFE

GALICIA

XOÁN A. SOLER

A asociación de vítimas do Alvia valora a posibiilidad  de pedir novas dilixencias

29 jun 2018 . Actualizado ás 15:25 h.

O sistema europeo ERTMS, que xera o freado automático de trens en casos de urxencia, foi desconectado na curva do trazado ferroviario próximo a Santiago de Compostela meses antes de que un tren Alvia descarrilase e morresen oitenta pasaxeiros, debido a «anomalías» que causaban «atrasos», segundo declarou un técnico ante o Xulgado que investiga o accidente.

Así o indicou o avogado Manuel Alonso, que defende os intereses da asociación de vítimas, á saída do Xulgado de Santiago de Compostela no que o citado técnico foi citado a declarar ante o xuíz Andrés Lago Louro, que investiga as causas do accidente ferroviario do 24 de xullo de 2013, no que resultaron feridos outro centenar e medio de pasaxeiros.

As anomalías do ERTMS «non afectaban á seguridade»

Segundo afirmou o experto, as anomalías do ERTMS «non afectaban á seguridade» na zona, indicou o letrado.

Por este motivo, o técnico vinculou a decisión de desconectar este sistema de freado automático de trens en caso de exceso de velocidade de calquera motivación comercial, alegando que había alternativas «sinxelas de instalar» que terían rematado coas anomalías sen ter que desconectar o ERTMS.

O xulgado que investiga as causas determinou en febreiro de 2014 que a firma estatal Adif, encargada de xestionar as infraestruturas ferroviarias, puxo en risco a vida dos usuarios da liña por «fins lucrativos» ao «eliminar o sistema ERTMS» que implica un método automático de freado ao superar o límite de velocidade, e puxo no seu lugar o ASFA, menos efectivo.

Segundo Alonso o técnico que acudiu ao Xulgado é da firma Bombardier -construtora dos trens Alvia- e era o responsable do software de lectura das balizas, e sinalou que tamén compareceu un enxeñeiro do grupo de empresas construtora do trazado ferroviario, integrada por Thales e Dimetronic, responsable do sistema de freado ERTMS.

Con todo, considerou que a intervención deste último foi menos relevante por tratarse de alguén que «levaba tempo fóra da empresa» e que dixo que non puidera consultar detalladamente os informes necesarios, comentou o letrado.

As declaracións dos técnicos hanse prolongado durante un par de horas e aínda están pendentes as comparecencias de peritos e dalgún dos investigados, que poderían celebrarse en setembro próximo.

A asociación de vítimas está «valorando a posibilidade de pedir algunha dilixencia máis», segundo Alonso, que destacou sobre todo un posible testemuño do autor do informe da Axencia Ferroviaria Europea, ERA polas súas siglas en inglés, que «daría claridade» a un informe «totalmente independente» elaborado por un experto na materia.

O xefe da unidade de seguridade de ÉRAA, Christopher Carr, tras investigar o accidente, concluíu que os enxeñeiros españois coñecían o risco de descarrilamento na curva onde se produciu o accidente de tren, pero atribuíron a responsabilidade ao condutor.

Segundo Carr, a curva da Grandeira, no barrio de Angrois, estaba considerada polo persoal como «particularmente difícil», pero a Ciaf, a axencia española encargada de examinar as causas do sinistro -cuxa independencia foi cuestionada polas autoridades europeas- non prestou a suficiente atención e a documentación achegada conclúe a cuestión rexistrando o «risco exportado ao condutor».

O tren Alvia, que efectuaba o percorrido entre Madrid e Ferrol con máis de douscentos pasaxeiros a bordo, descarrilou á entrada de Santiago de Compostela cando circulaba a 190 quilómetros por hora por esa curva en que estaba limitada a velocidade a 80 quilómetros por hora.

Entre os procesados figuran o maquinista Francisco José Garzón Amo, que freou sólo uns segundos antes do descarrilamento, e o exdirector de seguridade na circulación da firma publica Adir, encargada da xestión ferroviaria, Andrés Cortabitarte.