A enfermidade apartou ao alcalde de Miño varios días da xestión municipal, pero séntese afortunado polo diagnóstico
11 abr 2018 . Actualizado ás 10:26 h.O habitual é que o redactor lle pida ao alcalde que lle conceda unha entrevista. Esta vez non. Esta vez o alcalde de Miño , Ricardo Sánchez, é quen chama ao xornalista coa petición de que lle axude a facer público un asunto persoal que pode interferir dalgún xeito na xestión pública. O nome de Ricardo Sánchez (Buenos Aires, 1957) transcendeu a nivel autonómico fai tres anos cando se converteu en alcalde a pesar de ser o único edil elixido do seu partido (entón, Compromiso por Galicia) ante os seis concelleiros do PP e outros tantos do PSOE. Durante varios meses todo o goberno municipal de Miño concentrábase na súa persoa, ata que manobrou con axilidade para que o PP se sumase ao seu equipo sen perder o cargo de alcalde.
-E ben?
-Teño cancro.
-...
-Bo, pero sen dramas. Foi un grolo duro mentres non se coñecía o diagnóstico. Agora podo respirar algo aliviado porque dentro do malo non me tocou a peor parte.
-Cando llo notificaron?
-Nunha data para lembrar, o 14 de febreiro. Foi unha angustia, afundinme un pouco, creo que é normal, pero insisto, creo que todo apunta a que sairá ben, así mo transmiten os médicos, aínda que tamén con todas as cautelas. En definitiva, teño cancro pero non entra nos meus plans morrerme, non, non me vou a morrer por isto.
-Que tipo de cancro?
-É un tumor no coxis, denomínase plasmocitoma único. Había dúas alternativas e tocoume a menos agresiva. O caso é que se desataron os rumores no pobo, algúns veciños hanme visto no Oncolóxico e xa correu por aí que estou máis aló que acá... E non é iso.
-Como interferiu no seu labor de alcalde?
-Pois ese é outro dos motivos de por que quero facelo público. Todo isto comezou en outubro cunhas dores fortísimos, esa foi a miña sorte, que asomou a dor, se non a saber de que estariamos a falar agora. Así que, desde entón e, por culpa da dor, comecei a chegar máis tarde do meu horario habitual, ou me ía antes. Recentemente estaba citado nos xulgados de Betanzos para declarar e non acudín [o Concello e o alcalde foron denunciados por un traballador municipal que sufriu un accidente laboral con resultado de incapacidade permanente]. Houbo quen non tardou en dicir que me escondía, en que non quería dar a cara, pero o certo é que esa mañá ma pasei con médicos no Oncolóxico e a xuíza tiña os xustificantes previos facilitados polo avogado.
-O «Boletín Oficial da Provincia» anunciou hai uns días a súa substitución na alcaldía temporalmente.
-En principio son dúas semanas, que acaban o vindeiro martes, pero non descarto prolongalo unha semana máis. Agora mesmo o alcalde de Miño é Jesús Veiga (PP), pero de cara ao Concello eu optei por ausentarme como unhas vacacións para poder acudir se houbese algo importante, pero insisto, nestes días non podo exercer de alcalde ata a miña incorporación oficial.
-Xa iniciou o tratamento?
-Levo tres sesións de radioterapia dun total de 25, téñoas programadas ata o 10 de maio. Non está previsto recibir quimioterapia. Insisto, tocoume a saúde pero son optimista. Se me dan a elixir un cancro que combater elixo este que me tocou, dentro do malo, pódome sentir afortunado. E recálcoo porque non é o meu obxectivo causar pena, non, non hai motivo, isto colleuse a tempo e agora mesmo, -non nego o susto inicial-, son moi optimista. Pero considero que é mellor que se saiba porque, á fin e ao cabo, o meu é agora un servizo público que este revés me impide cumprir ao cento por cento.
-E este «revés», que vostede chama, fíxolle cambiar os seus plans para o próximo ano coa eleccións municipais de maio?
-En absoluto. Para min isto é algo eventual así que sigo cos meus plans previstos en todos os aspectos da miña vida, tamén no político. Teño pensado volver presentarme dentro dun partido independente e intentar renovar como alcalde.