«Eses tres segundos nos que o Chicle quedou mirando para min lembrareinos sempre»
GALICIA
Un dos boirenses que impediron o secuestro do día 25 rememora o ocorrido esa noite
01 ene 2018 . Actualizado ás 13:19 h.«Empezamos a escoitar berros. Pensamos que era xente que estaba a montar barullo. Era o día de Nadal, cremos que estaban de festa». O que fala é un dos dous veciños que o pasado luns rescataron á muller que, presuntamente, Enrique Abuín Gey, o Chicle, intentou secuestrar e meter no maleteiro dun Alfa Romeo de cor gris. «A súa matrícula acababa en DYN. Foi o que puiden ver, estaba moi escuro, pero o coche era ese».
Eran as 22 horas e os dous rapaces subían a rúa Bao, unha céntrica arteria que se atopa a 400 metros da praza do Concello de Boiro, cando escoitaron os berros: «A medida que nos achegabamos, viamos que non era unha broma. Había un coche aparcado na esquina, pegado a unha barbería. Cando chegamos á súa altura atopamos a un home que agarraba e forcexaba cunha muller, empurrándoa para metela no maleteiro, que estaba aberto».
Era o Chicle? «Ao principio, ante os gardas civís, non puiden aseguralo ao 100 %, pero si, era el. O flequillo, a dentadura... Estaba encapuchado, pero quedei á perfección coa súa cara, era o Chicle», afirma o barbancés. Cando se achegaron ao coche, a afectada viunos e pediulles axuda a berros: «'Rapaces, axudádeme por favor. Están a intentar secuestrarme'. Esa frase quedou gravada».
Ambos empezaron a correr para intentar liberala: «Foi un instinto. Sóbeche a adrenalina, tiñamos que axudala. Non pensas en nada máis». Nese momento, a muller alertounos: «Coidado, leva un coitelo». «Parámonos, pero nese momento soltouna, ela liberouse e achegouse a nós». Mentres, o agresor detívose «en canto viunos». «Eses tres segundos que quedou mirando para min lembrareinos sempre, toda a vida».
Ao instante, o home pechou o maleteiro e meteuse no coche. «Pensei que ía coller unha arma para atacarnos, pero pechou a porta e marchouse pitando de alí», asegura o mozo, que puntualiza que este escapou pola rúa do Cruceiro, na que hai unha vella fábrica abandonada.
O teléfono
«Salvouse por non darlle o teléfono», opina o barbancés, que ao instante chamou ao 112 e intentou tranquilizar á agredida. Foi ela quen lle contou que era a primeira vez que vía a ese home, que cando pasou polo cruzamento xa estaba alí co coche aparcado e que intentou enganala para que lle dese o teléfono. «Díxolle, Carla esta é unha broma do teu noivo, dáme o teu móbil. A moza contestoulle que non se chamaba Carla, que se equivocou de persoa, que lle daba o DNI para que o comprobase».
Foi aí cando se abalanzou sobre ela. «Ameazouna con picala co coitelo se non llo daba. Estivo con case todo o corpo dentro do maleteiro, pero ao negarse a darlle o teléfono foi capaz de forcexar con el para saír», recoñece o boirense. A agredida, que rolda os 30 anos de idade, chegou a ter o coitelo no pescozo: «Nós non lle vimos a arma, non se se era de verdade ou de mentira, para intimidar. Non cho podo asegurar».
Unha vez que o coche se marchou, os tres metéronse nun establecemento ata que chegou a patrulla da Garda Civil: «Era para tranquilizala, non paraba de chorar. Os tres estabamos en shock. Primeiro levárona ao centro de saúde e despois ao cuartel a testificar».
Ante a UCO
Os dous rapaces deron a súa versión dos feitos no lugar do intento de secuestro, aínda que o martes volveron ao cuartel para testificar ante os axentes da UCO: «Contámoslles todo de principio a fin. O meu compañeiro non foi capaz de identificar o home, pero a moza si. Eu díxenlles que non podía facelo a ciencia exacta, ao 100 %, porque estaba escuro e levaba capucha, pero os trazos da cara tíñaos claros, dese momento en que quedou mirando para nós. Era el».
Sobre a identidade da nova, asegura que non van dicir nada: «Non llo dixen a ninguén. Non a coñecía e sei que non debe estar ao pasar ben. Tivemos sorte de que el non nos agredise a nós tamén».
«Non pensas, a cabeza diche 'lévalla, lévalla', e tes que facer algo»
«Non tiñamos previsto pasar pola rúa Bao, iamos coller outra ruta, pero o meu amigo quería comprar unha botella de auga no 24 horas e desviámonos por alí», afirma un dos rapaces que rescataron á moza barbancesa que supostamente estivo preto de ser secuestrada o día 25.
«Foi cuestión de sorte. O que é certo é que me sorprendeu que ninguén se dese conta, que ningún veciño escoitase os berros», afirmou o boirense, que debullou que esa estrada é un viario moi utilizado polos axentes da Garda Civil, xa que o cuartel queda a un quilómetro.
«Non se se o tiña premeditado. O coche si estaba preparado para saír e nun lugar no que era complicado que se lle vise, pero creo que lle valeu calquera muller que pasase por alí», afirmou o mozo, que apuntou que a agredida subía a rúa chateando por WhatsApp cando se topou co individuo.
As dúbidas
Nun primeiro momento, confesa que creu que o vehículo era un Ford, aínda que cando se marchou, grazas ao símbolo da parte traseira, puido comprobar que era un Alfa Romeo: «A moza berrounos para que quedásemos coa matrícula, aínda que só puiden ver as letras, DYN». Afirma que ela si puido lembrar os números da placa.
Sobre como pasou a semana, o mozo recoñece: «O luns pasei unha noite horrible, apenas puiden durmir. Ao chegar a casa conteillo chorando á miña nai; seguía en shock . Ao meu amigo pasoulle o mesmo. Non é doado, pasas medo. O corazón vai a 100 por hora. Non pensas, a cabeza diche: lévalla, lévalla e tes que facer algo».
