As librerías seguen a ser lugares de fascinación para quen gozamos da lectura. Os andeis ateigados, as novidades nas mesas centrais, as recomendacións de quen rexenta ese espazo case heroico: de silencio, de alegría, de calma. Pero que pouso hai delas nas páxinas dos libros?
Non é habitual que as escenas de crimes ou os ambientes sórdidos se recreen nunha librería, pois en boa parte das ocasións preséntanse coma centros de resistencia e de cultura, así era A librería de Penelope Fitzgerald. Naquela vila inglesa dos anos cincuenta, que Isabel Coixet levou ao cinema, a protagonista atópase soa contra un pobo que rexeita a súa apertura porque vende novelas que confrontan as ideas máis conservadoras, porque aquela sociedade entendía que a ignorancia era menos perigosa que a liberdade. Porque os libros arden mal, parafraseando a Manuel Rivas, e son un risco cando nos invitan a pensar. Sen dúbida o escritor coruñés é o autor dunha das obras que mellor reflicte a importancia social dunha librería. Quen non lembra O último día de Terranova, aquel escaparate onde de súpeto apareceu un letreiro que anunciaba a liquidación total de existencias polo seu peche, provocado pola especulación inmobiliaria que puña en perigo seis décadas de servizo. Terranova era máis ca unha librería, fora o porto seguro dos libros prohibidos, o amarre das persoas que loitaron pola democracia, o peirao do contrabando de ideas cando se tentaba impor unha soa. Rivas neste ocasión, coma en tantas outras, sitúa os libros fronte á barbarie porque “teñen alma e gardan memoria”.
E quen non soñou con ser a Sara do relato «Un radiante silencio», de Agustín Fernández Paz, á que un misterioso admirador lle deixaba tarxetas con citas de libros nos andeis da librería do seu barrio. Ou a Maga de Rayuela, que frecuentaba en París tendas de libros sen ganas de ler, só para mirar as cubertas, os títulos, para impregnarse do recendo do papel novo, da tinta e das mans que tocaran eses libros. Mentres, Horacio Oliveira gustaba da súa maneira de miralos sen lelos, coma se os tocase cos ollos. E si, como ten afirmado Cortázar, entrar nunha librería é un perigo, porque nunca sabes con que libro vas saír, nin cal cambiará a túa vida.