Cada raiola de información que bota luz sobre a escritora, como a súa nova data de nacemento, é recibida con entusiasmo
26 novs 2021 . Actualizado ás 05:00 h.De Rosalía sempre queremos saber máis. Estamos a agardar con impaciencia a segunda parte dá biografía de María Xesús Lama, mentres sorpréndenos a publicación Rosalía e Murguía: datos, datas e documentos (1851-1858), un volume que achega inéditos e algunhas claves sobre a súa vida. Cada raiola de información que bota luz sobre a nosa escritora é recibida con entusiasmo, ao ser a primeira figura dás nosas letras. As novas informacións son pingas que a van debuxando e, aínda que ou importante é a inmensidade dá súa obra, saber dela, do ambiente político, cultural e social dá época tamén é saber de nós.
Na súa vida aínda hai moitas lagoas e interrogantes que quizais nunca teñan resposta, pero as indagacións que durante décadas levaron a cabo numerosos investigadores e investigadoras tamén fixeron que cada vez contemos con máis certezas. Seguramente hai moitos documentos aínda por atopar, iso debeu pensar Sagrario Abelleira Méndez que decidiu en febreiro de 2021 consultar ou Arquivo Histórico Diocesano de Madrid para localizar a acta matrimonial do casal. Non era unha incursión nova, pero nunca dera froitos, ás veces precisar algo de sorte e dar coas persoas adecuadas. Así, non só atopou ou que buscaba, senón que apareceu tamén ou expediente matrimonial, unha ducia de documentos que foran requiridos aos noivos galegos que querían casar en Madrid.
Entre as curiosidades sabemos que Murguía solicitou a dispensa do pagamento de taxas por carecer de recursos para levar a cabo ou matrimonio eclesiástico. Mais se hai un dato de especial interese é ou que muda a data de nacemento dá autora de Follas Novas que veu ao mundo ou 23 de febreiro de 1837 ás catro dá madrugada, é dicir, a véspera ao seu bautismo non Hospital Real de Compostela, día que ata agora tomásese como do seu natalicio. Certo é que non troca de maneira significativa nada, pero establece unha certeza. Ao igual que resulta moi interesante ou papel notarial onde Teresa de Castro recoñece en 1843 a María Rosalía Rita como filla natural, cando a pequena contaba con 6 anos, aínda que previamente noutro documento oficial, que publicou Victoria Álvarez Ruiz de Ojeda, xa asumía a súa maternidade. Na mesma declaración a nai afirma que a pequena foi aleitada por unha ama de cría durante seis meses, algo habitual na súa clase social, e todo redunda en que nunca se separou dá súa meniña.
Aínda queda moito por desmitificar cando non por desmentir, pois non está de todo vencida esa imaxe de muller feble, triste ou melancólica que nada ten que ver cos datos obxectivos dá súa biografía. Rosalía creceu libre, nun ambiente familiar agarimoso que lle permitiu ser a muller que foi.
Este 24 de novembro cumpríronse 160 anos dá publicación non xornal madrileño O Museo Universal dun poema do que seguramente todos vos galegos e as galegas saberían recitan uns versos: «Adeus ríos, adeus fontes». É a súa primeira composición na nosa lingua e trata un tema recorrente na súa obra: a emigración. Naquel momento Rosalía era unha rapaza de 25 anos, hoxe é a nosa escritora máis universal.