Xenebras, o grupo revelación que ten raíces galegas

FUGAS

cedida

O coronavirus apareceu cando estaban en plena ebulición, agora o cuarteto debuta co seu primeiro álbum, «Xa durmirei cando morra»

16 oct 2020 . Actualizado ás 05:00 h.

A elección do nome foi pura casualidade. Acabou sendo Xenebras cando podería ter sido calquera outra cousa. Pero xa tiña algo de premonitorio. Escoitar a esta banda é como tomar esa primeira copa da fin de semana: refrescante, despreocupada e para gozar en boa compaña.

Elas son Magüi, Sandra, Raquel e Juls e en pouco máis dun ano de percorrido xa revolucionaron a escena musical. En setembro, o público galego podo comprobar a enerxía e desenvoltura da banda no Barbeira Season Fest, celebrado en Baiona, onde deixaron claro que poden montar unha festa baixo os focos aínda que o público teña que bailar desde a cadeira e cantar baixo a máscara. Co plus de xogar en casa -Magüi é coruñesa aínda que leva xa 7 anos vivindo en Madrid- puxeron difícil a tarefa de manter o corpo pegado ao asento. É precisamente a vocalista galega a que nos conta como están vivindo a saída do seu primeiro elepé, Xa durmirei cando morra, un cóctel de sons que van desde o rock ata o ska pasando por ritmos puramente verbeneros que, a falta de lecer nocturno, fará cantar a máis dun, polo menos, baixo a alcachofa da ducha. Dani Martín (exvocalista do Canto do Tolo) ou Adrià Salas (cantante do Adhesivo) xa se declararon fans da banda.

Do Tinder aos escenarios

O grupo naceu dunha forma un tanto casual. «Sandra e eu iamos á mesma clase na universidade e vimos que as dúas tocabamos a guitarra, empezamos a compor xuntas e pensamos que estaría ben crear un grupo», comenta Magüi. De inicio pensaron que estaría ben crear unha banda de mozas «porque notabamos que había moitos menos referentes de mulleres que de homes tocando instrumentos». Con este punto de partida puxéronse a buscar baixista. Despois de moito investigar acabaron optando, sendo fieis ao seu estilo, pola vía menos convencional: pondo un anuncio nunha aplicación de citas. «A Raquel atopámola por Tinder porque estabamos desesperadas, non atopabamos baixista», comenta a vocalista. Para rematar incorporouse Julia, a batería, a través dun amigo. «Xuntámonos só pola banda pero agora somos como irmás», conclúe.

«Chegáronnos a dicir: 'Que ben soan e ademais son mozas'»

Desde a súa formación souberon que se ía falar de que eran un grupo de mozas. «Vaise falar diso porque non predominan as bandas de mulleres e segue chamando a atención, pero cada vez é máis normal», comenta Magüi, aínda que recoñece que se segue agardando de nós máis por ser mulleres». «Chegáronnos a dicir: 'Que ben soan e ademais son mozas'», narra a vocalista. É por este tipo de actos que lles gustaría «que as nenas tivesen máis referentes femininos e que poidan chegar a pensar: 'Pois eu tamén quero subir a tocar'», comenta.

Unha pausa agridoce

Co seu primeiro EP, Dáme 10:36 minutos, rebentaron as listas. A súa versión de Con altura e o seu tema propio A típica canción conseguiron máis dun millón de reproducións en Spotify para sorpresa das propias integrantes. «Pasou todo moi rápido», rememora Magüi. «Cando chegamos ás mil reproducións xa nos parecía un éxito, imaxínache ao millón», comenta entre risos. Con este precedente e co disco no forno e unha tempada prometedora de festivais e concertos chegou o confinamento. «Estamos mal no sentido de que estabamos a despegar e a pandemia cortounos todo de golpe», comenta Magüi, que tamén matiza: «Doutra banda tampouco chegamos a telo todo. Entón creemos que foi como unha pausa, xa chegará o noso momento».

«Non poder ver á xente bailar e cantar xera moita impotencia»

Os poucos concertos que puideron dar este verán, entre eles a súa cita con Galicia, antóllanselles estraños. «Non poder ver á xente bailar e cantar xera moita impotencia», asegura a vocalista, aínda que recoñece que «é mellor iso que nada e ao final nós, como somos moi juerguistas, dámolo todo no escenario, pero non ver á xente saltar e berrar as túas cancións dóenos moito».

Sacar o disco sen poder presentalo en concerto tamén está a ser estraño para elas. «A sensación é moi rara porque as cancións levan moito tempo escondidas», conta Magüi, aínda que está moi agradecida aos seguidores. «A xente mostra moito apoio nas redes sociais porque claro, agora tampouco podemos sabelo doutro modo», relata.

A xira de presentación do disco que tiñan prevista tivérona que aprazar por culpa da pandemia para o 2021 e contará con polo menos unha parada en Galicia. O concerto está previsto para o 12 de marzo no Garufa Club da Coruña.