«O coral negro da Habana» acepta o reto dunha seguidora en redes e di que interpretará o tema en memoria a Pau Donés
19 jun 2020 . Actualizado ás 12:30 h.Hai 25 anos que o destino os xuntou e, aínda que nunca máis se volveron a ver, as súas vidas sempre estiveron unidas porque o xenio que nos acaba de deixar escribiu, grazas a ela, unha das mellores cancións do rock latino en España e porque ela sempre será A Fraca para todos os españois. Alsoris Guzmán segue respondendo a ese sobrenome aínda que xa non ten corenta quilos de salsa, pero nos seus perfís nas redes sociais recoñécenselle eses «dous soles que sen palabras falan». A musa de Pau Donés segue sendo esa mestura entre «coral negro da Habana» e «tremendísima mulata» que lle deixou loquito naquela visita á Habana de 1995. E foi esa canción, ademais, a que lle permitiu asinar á volta da súa viaxe a Cuba un contrato discográfico con Virgin. Pau decidiu no último momento interpretar A Fraca e acertou.
Algúns coñecidos de Alsoris colgaron no seu muro de Facebook varios vídeos relacionando ao artista e a súa musa despois de coñecer o falecemento de Pau Donés. Ela non é moi dada a saír do seu anonimato. De feito, entre os comentarios hai numerosas ofertas de varios medios de comunicación para entrevistala sen que se vexa resposta algunha pola súa banda. Pero tamén recibiu mensaxes de agradecemento por ter sido a inspiración dunha canción tan bonita. E nada máis coñecer a noticia do falecemento de Donés, ela recoñece que é «un día triste» e que sente moito a súa perda: «Grazas por tantos recordos lindos... Descansa en paz, Pau... », escribe nun dos comentarios. Noutro tamén di: «O meu máis sentido pésame... descansa, artista grande... a fraca».
Si, houbo bico
Durante todo este tempo, Alsoris rompeu o seu silencio moi poucas veces. Unha delas no 2017, coincidindo coa publicación da autobiografía de Pau Donés, 50 paus... e sigo soñando. Da lenda que creceu ao redor de se se trataba dun romance ou dun amor platónico a relación que houbo entre ambos, ela deixouno moi claro. Porque si houbo ese bico que tanto desexaba Pau na canción, pero non foi a máis: «Xurdiu un bico, pero xa. Un bico no autobús cando nos iamos en viaxe por Cuba. El era unha persoa tímida entón, á parte de que eramos moi novas; e a min non me pidas mesturar o traballo con outra cousa», dixo A Fraca entón no Mundo.
Unha versión que non difire da dada polo artista catalán na súa autobiografía. Porque si, Pau quedou con ganas de máis: «Xusto o día antes de tomar o voo de volta, saímos a celebrar e volvemos ao hotel de madrugada e xa no cuarto Alsoris, como cada noite, deume un bico na fazula e meteuse na súa cama. Fun ao baño e ao saír, vendo a ese anxo negro enfundada entre sabas brancas, non me puiden reprimir. Fraca, non me podo ir da illa sen deitarme contigo. Ela sorriu, abrazoume e díxome: ‘Ven, Pablito'», pero Pau quedou durmido abrazado a ela: «Me recosté na cama, abraceina e o seguinte recordo que teño é espertarme co sol da mañá dándome na cara, abrazado a Alsoris, pero totalmente durmido. Foi tal a emoción que sentira eses días que me quedou durmido. Levanteime, agarrei un lapis e unha folla de papel e sentado na miña cama e mirando á Fraca durmida escribín, en apenas dez minutos, unha poesía curta que relataba o que sentira por esa muller durante esas dúas incribles semanas na Habana».
Era unha poesía que lle entregou a Alsoris no aeroporto e que, segundo conta, pediulle que a lese cando se fose: «Si, claro [que conservo esa carta], conservareina sempre», responde Alsoris a unha das preguntas que lle fan polas redes sociais. Segundo figura no seu perfil, ela vive na actualidade en Milán e comparte con Pau non só esta historia do destino, senón tamén a paixón pola música. É vocalista dun grupo de son cubano, unha faceta que compaxina con outros traballos.
O destino uniunos na famosa discoteca 1830, coñecida máis popularmente como A Tasca, e situada no Malecón. Ela apareceu cun vestido vermello e Pau quedou impresionado: «Tomamos uns mojitos e cando nos marchabamos entrou unha muller de beleza impresionante», así é como Donés descríbea no seu libro. «Achegámonos e contámoslle os nosos plans: necesitabamos unha modelo para un videoclip e pensabamos que ela era a ideal. E sen máis, Alsoris aceptou». Así foi como comezou esta fascinante historia que talvez pode ter un final redondo se ela segue o consello que lle dá unha seguidora polas redes: «Sería un bonito xesto que A Fraca se cante a si mesma para lembrar a quen a creou». Ao que ela responde : «Compracereilles moi pronto. Saúdos e grazas». Oxalá.