Barqueiro, mozo no porto pero sobre todo fenómeno televisivo nos 90, actor cinematográfico da man de Santiago Segura e mesmo ídolo teen en Galicia. Este sobrevivente da fama volve a reinventarse explorando o anuncio publicitario e protagonizando un flamante curto a concurso no Notodofilmfest: «o premio á mellor interpretación?... Non che fíes, pode ser»
07 novs 2019 . Actualizado ás 21:34 h.«¡Cañita tío, veña esa foto comigo, solta o das seis mil pesetas de whisky!»... Un, dous, tres, catorce fans. Á semana. Centos ao trimestre. Mil ao ano. Este é o punto de partida da curtametraxe que Cañita Brava (Manuel González Savín, A Coruña) protagoniza e que está presente na última edición do Notodofilmfest, canteira patria de cineastas, actores e revelación de futuras estrelas. Dirixido por Edu Lavandeira, o fan que se lanza a por o famoso é quen lles escribe. Un tridente que no seu día asinou Vaia V, o informativo máis improvisado da televisión e que agora aposta por esta reflexión sobre a fama e o seu lado máis cruel desde o punto de vista social e humano.
«Sería a vida de Cañita a mesma se nunca dixese a famosa frase na primeira película da saga Torrente?», pregúntase Lavandeira. «Propomos un xogo cun xiro final ao espectador para que cada un chegue á resposta», engade para explicar o punto de partida argumental. A peza, de tres minutos e medio, ábrese así a múltiples interpretacións, aínda que hai que enmarcala no que é: unha ficción.
Multigénero: no audiovisual practicou desde o docu-reality en «Conexión Cañita» á presentación das badaladas de fin de ano«Cañita enriquece cada secuencia na que sae improvisando, o guión pasa a un segundo plano, trátase de expor a situación e el chega do xeito máis imprevisible á traca final», conta Santiago Segura, que contou con el para que encarnase a Antonio, o camareiro máis famoso de España. O enfado con Torrente no seu bar pola débeda máis famosa da hostalería nacional acabou en icona: «Débesme seis mil pesetas de güisqui, non che fío máis». Hai que puntualizar que só Cañita é o responsable da obra, tan encomiada polos seus seguidores como criticada polos seus detractores. A súa condena. A súa absolución.
«A frase pídema todo o mundo. Fotos tamén queren. E eu débome ao meu público. Son un artista. Xamais me neguei», di Cañita. Por iso é polo que, dada a realidade dun personaxe que sempre se mostrou bonachón e que é tan querido polos seus admiradores, choque velo asediado no seu último papel polo típico cazaselfies de famoso. Pesado. Pousado. Odioso. Hei de dicir no meu defensa que me custou, porque Cañita é en parte o meu pai televisivo, un compañeiro que me ensinou que se non gozas diante da cámara, a ninguén serás capaz de convencer. «Despois a xente que vexa o que queira Iago, estás de acordo?». Si, mestre.
Un home de anuncio
Vive un momento doce no profesional. A súa vida foi un vaivén, con achaque de saúde incluído e oficios diversos... axudaba a cargar caixas na lonxa, levaba en barca a veraneantes desde o seu barrio natal, As Xubias, á praia de Santa Cruz... Pasaba dos 40 cando O Semáforo do defunto Chicho Ibáñez Serrador reparou nel e converteuno en trending topic. En influencer . Eran os 90, aínda non se albiscaban as redes sociais pero hoxe sería exactamente iso. E probablemente algo máis. Cantaba en todas partes. Nas últimas semanas, grazas a un anuncio de J&B, volveu a notar esa calor que toda estrela necesita. Con intelixencia, o anuncio publicitario, realizado só para YouTube aproveitando o seu tirón entre os millennials, resolve a histórica débeda da bebida espirituosa. Antonio recupera as pesetas perdidas. A marca suma visualizaciones e likes. Unha vez máis, Cañita crávao.
Mentres non some outro capítulo á tempada de éxitos, vive o presente. Agardando a que de novo o botón vermello acéndase. Así é Cañita. Pode doerlle unha moa, caer un birlo ou ter mal de amores. Pero dáo todo se o show debe continuar. Véselle de patrulla nos Castros, o seu hábitat na Coruña. Se se atopa con el xa sabe, grazas ao curto que pode ver encabezando esta publicación, o que non debe facer. De nada.
