María Eguizábal: «Se unha sesión ten emoción e alma, perdoo os fallos técnicos»

FUGAS

cedida

Son o paradigma do novo concepto de DJ da escena indie. Valentes, creativos e lúdicos. A proba, hoxe no Son do Camiño

14 jun 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

Imponse novos modos á hora de traballar desde unha cabina. E Elyella poden ser o exemplo paradigmático. Pican, si, pero tamén producen, compoñen, remezclan e sempre que poden abren os seus sets á presenza de artistas en directo. Hoxe son xa un reclamo nos festivais á altura dos grandes grupos.

-Nun set, que porcentaxe de importancia dáslle á técnica e cal á selección musical?

-Pois fifty-fifty. Currarte a selección musical en función do marco que teñas é moi importante. Pero tamén metemos moitas horas preparando mesturas que molen e que á vez sexan especiais. Que sorprendan.

-Valora segundo provóquenche maior ou menor irritabilidade catro actitudes de DJ que adoitan ser frecuentes: 1) O DJ que o único que pretende é exhibir os seus alardes e virguerías técnicas. 2) O que leva o seu set milimetrado e non se preocupa en absoluto do feedback que lle chega do público. 3) Aquel a quen o único que interesa é demostrar que coñece temas rarísimos que ninguén máis ten. 4) O que só tira de hits.

-[Ri] O peor é o alarde técnico. A música é, sobre todo, alma e emoción. A min non me importa que haxa algúns fallos técnicos se a sesión ten alma e emoción. O seguinte sería o pedante dos temas raritos porque demostra que só pensa en si mesmo, que pon o seu ego por diante do público. Despois viría o dos hits, porque iso o podes facer ti ou o pode facer calquera. Todos sabemos cales son os hits pero creo que nalgún momento da sesión tamén ten que haber un punto de risco. E para rematar o de levar a sesión pechada. Iso é moi perigoso. Ademais, é como facer unha sesión para ti só.

-Como tedes dividida a tarefa en cabina?

-Niso evolucionamos moito. Cando empezamos establecemos unhas regras moi claras. Ti dous, eu dous. Agora é máis fluído e natural. Eu adoito centrarme máis en preparar as cancións e el adoita facer as mesturas.

-Tamén fas algunhas sesións sen MØNØ. Como che sentes soa na cabina?

-É moi diferente. Está moi ben porque aproveitas para saírche por outros lugares que con Elyella non nos podemos permitir. Pero picar dous é moito máis divertido.

-O texto de promo di que en Elyella ti es "as guitarras, a actitude, a paixón e o baile". Séntesche definida?

-Si, bo... Hai cousas como "Ela as guitarras e El a electrónica" que xa están máis que superadas. Pero si que é verdade que a parte máis emocional corre da miña conta.

-Notas unha sobreatención sobre ti polo feito de ser unha DJ muller?

-Sin duda estás moito máis exposta e moito máis xulgada. Aínda hai xente que pensa que quen pica é MØNØ e que eu non fago nada. Iso sígoo oíndo. As mulleres sempre tivemos que demostrar moito máis para xustificar o lugar no que estamos. Na cabina e en calquera outro lugar.

-Unha faceta que vos deu moita notoriedade foi a das remesturas. Que ten que ter unha remestura para superar ao orixinal?

-Primeiro que o tema orixinal se preste a ser remezclado. Hai cancións que por moito que o intentes non dan xogo. Nós á hora de remezclar o que facemos en pensar en como tería que ser esa canción para poder levala ás nosas sesións. E intentamos achegarlle ese algo que lle faltaba para que poida ter tensión e soar.

-A quen che gustaría remezclar?

-A Florence and The Machine. Encantaríame. Pero por pedir encantaríame tamén que ela cantase unha canción nosa.