A canción máis sensual da historia cumpre 50 anos

FUGAS

MICHEL CLEMENT

Serge Gainsbourg publicou o seu «Je t'aime... moi non plus» con Jane Birkin en 1969 e subiu uns cantos graos a temperatura global do planeta

10 abr 2019 . Actualizado ás 08:11 h.

Hai xa 50 anos que un sátiro chamado Serge Gainsbourg lio a unha noviña chamada Jane Birkin para gravar a canción que segue ostentando a marca de ser a máis censurada de toda a historia. Aínda que en honra á verdade habería que matizar que Je t'aime… moi non plus gravouse realmente por primeira vez un ano antes e con outra voz feminina, a de Brigitte Bardot.

A historia remóntase a decembro de 1967. Gainsbourg vivía por aquel entón un segredo romance coa actriz, que estaba casada co fotógrafo Gunter Sachs. Gainsbourg gravara unha colección de cancións marabillosas coa protagonista de E Deus creou á muller, como Bonnie and Clyde ou Cómic strip, pero ideou o mellor pretexto erotizante que podía ocorrer a un músico: gravar unha canción que máis que música era sexo elevado. O resultado quedou oculto por expresa petición do celoso marido da actriz, que suplicou a Gainsbourg que non a sacase en disco. O francés obedeceu, e non se editou o tema ata a década dos oitenta. Pero tan bo resultado deulle esta estratexia para conseguir levar á cama a B. B. que en canto se namorou doutra actriz, a moza inglesa Jane Birkin, non tardou demasiado en proporlle exactamente o mesmo. Xusto un ano despois de meterse no estudo de gravación con Bardot fíxoo con Birkin. E chegou o escándalo e a censura en infinidade de países.

A lenda rematou por imporse ao que non deixa de ser unha canción. Que se nos xemidos da Bardot non había nin un chisco de interpretación, que se a proposta inicial foi gravala en plena faena e que finalmente non se afastou moito a realidade desta pretensión… A Gainsbourg, un francés de nulo encanto físico e talento desbordante, funcionoulle en todos os sentidos. Non só logrou cativar aos seus despampanantes compañeiras de micrófono, senón que se levantou no máis alto das listas de éxitos despachando máis dun millón de copias tan só en Inglaterra, a pesar de que o disco se vendía cun adhesivo que prohibía a súa adquisición a menores de 21 anos. E de aí pasou a cancioncilla a ser versionada ata a saciedade e explotada en infinidade de anuncios e películas.

Volveu intentar rexistrar coitos sonoros nunhas cantas ocasións máis. As cancións con estrutura de adagio barroco cheas de susurros e gemiditos rijosos convertéronse nunha bandeira para o autor de Melody Nelson, con temas como A décadanse ou Sex Shop. Aínda que nas ansias provocadoras de Gainsbourg levou a palma Lemon Incest, canción gravada xunto á súa filla Charlotte que tampouco fai falta especificar demasiado de que vai. Iso si, ningunha quedoulle como a primeira.