Todos agardamos a Yosi para despedir aos Suaves como se merecen, pero a música e a vida continúan. Alberto Cereijo e Tino Mouteira dan vida a N.E.Ou
01 mares 2019 . Actualizado ás 05:00 h.É difícil que calquera cousa sobre a que Alberto Cereijo poña nas súas mans defraude ao afeccionado á tralla. Acompañado aos timbales polo seu compañeiro Tino Mouteira, o guitarra solista dos Suaves alumou no 2007 ECO, un proxecto abandonado tras un prometedor debut discográfico e unha xira de trinta datas. Agora, mentres todos agardamos que Yosi restablézase para despedir á banda ourensá á altura da súa lenda, ambos se reencontran co baixista Diego P. Castro e fichan ao cantante Pedro Regueira para conformar N.E.Ou (Near Earth Object) e darlle outra volta ao asunto con Obxecto Próximo á Terra, un cedé con once temas técnicos e moi, moi traballados.
-Que obxecto estraño é leste?
-Pois é un obxecto que nace fai xa varios anos. Tantos como transcorreron desde o 2012, que é cando xorde o xerme destes temas. A vida profesional de cada un dos compoñentes de ECO lévanos por un camiño, pero reencontrámonos, incorpórase Pedro como cantante e os temas van xurdindo como achega de todos ata consolidarse en N.E.Ou.
-Que, por outra banda, significa novo.
-Exactamente. Ten esa dualidade, ese significado. Ese prefixo que todos asociamos con novo representa, ao mesmo tempo, as siglas coas que as axencias espaciais designan os obxectos próximos á Terra.
-Agardemos que non sexa destrutivo.
-Todo o contrario, queremos que sexa moi creativo, pero para iso necesítase axuda. Os humanos sobrámonos para destruír.
-Chama a atención, neste conxunto de once temas impecables, a versión en inglés de «Land of Confusion».
-E non me estraña, porque foi todo un problema de última hora.
-E iso?
-En novembro tiñamos todo preparado para lanzar o disco. Solicitaramos permiso á editorial que leva a Genesis, porque o tema é seu, e enviámoslles a tradución ao castelán. Respóndennos moi rápido, pero dinnos que hai temas de Genesis que non admiten cambios como unha tradución. Así que xa nos ves correndo a Madrid a volver gravar a voz en inglés, a volver mesturar o tema, a volver facer o mástering e, ao final, a lanzalo como un bonus track para que non resultase estraño. En directo farémolo en castelán. Para iso si temos autorización, sempre que non se grave.
-Para cando unha xira, por certo?
-Estamos a centrarnos en presentar a banda e o disco, en dicir que existimos e que a xente teña noticia diso, porque nestes momentos, con millóns de cousas soando ao mesmo tempo, todo é noticia e, aos dous segundos, esquecemento. Así que imos amodo porque temos moita présa. A idea é lanzar a finais de marzo un terceiro vídeo e que o seguinte paso será esa xira. Eu agardo que no verán nos vexamos en moitos sitios. En Galicia, pero tamén en toda a Península. É importante movernos e facer ver o que sabemos facer aquí e que, musicalmente, Galicia é un número uno na nosa contorna.
-Non falta, pensando nese ruído do que falas, certa carga reivindicativa.
-Digamos que é unha mensaxe dun encabronamiento positivo, de reactivar á xente. Queixámonos, trátannos de conducir onde queren, pero podemos reaccionar.