«A favorita»: a escravitude ou o poder

JOSÉ LUIS LOSA

FUGAS

Internet

Así é a película que compite con «Roma» nos Óscar

01 feb 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

Como as anteriores obras de Lanthimos, The Favourite desprégase como descarnado xogo de rol sobre as relacións de dominación. O que ocorre é que nas soberbias Canino, Lagosta ou O sacrificio dun cervo sacro este duelo debíase a unhas regras de crueldade infinita, de sadomasoquismo innegociable aínda máis perturbador sempre que as súas leis descoñecían calquera asidero ao desenvolverse fronte ao espello cóncavo que nos devolvía un esperpento sórdido e inaprensible.

Neste sentido, A favorita é un Lanthimos moito máis dulcificado e dixerible. O seu pulso polo poder que será, ao cabo escravitude -esa tríada que conforman a raíña Ana, a súa predilecta Lady Sarah e a arribista Abigail non está exento de vitriolo con ribetes negrísimos- pero fronte ao Lanthimos anterior é case un excurso recreativo. Unha trama de asalto á calor do trono de Inglaterra asumible por Hollywood e por un perfil de público máis amplo.

RECOÑÉCENSE DOUS CLÁSICOS

Así, na favorita, sen que Lanthimos renuncie a certa panoplia insana marca da casa, recoñécense pautas de dous clásicos da maquinación tan ortodoxos como Eva ao espido e As amizades perigosas. Este combate de damas no barro que manteñen Rachel Weisz e Emma Stone responde moito ás leis da substitución do filme de Joseph Mankiewicz.

Pero todo o que naquel era sutil cotenada, na Favorita, Lanthimos, fiel ao seu espírito desapiadado, escenifícao como batalla carnívora, co seu labirinto localizado no sexo da raíña Olivia Colman. Ela, desde a súa aparente fraxilidade, leva a parte da leoa como monarca ao Alicia á que só falta declamar, mentres acariña un coello: ¡Que lles corten a cabeza!