Julia Roberts: «Cheguei a pensar que non abrazaba aos meus fillos o suficiente»

MARÍA ESTÉVEZ

FUGAS

MARIO ANZUONI

O seu status permítelle elixir que papeis interpretar. Por iso nos últimos anos as súas aparicións na pantalla foron contadas. Pero agora regresa ao cine e á televisión

02 ene 2019 . Actualizado ás 12:57 h.

Estados Unidos vive a peor crise de saúde publica de ultímalas décadas pola epidemia de opioides que arrastrou a gran parte dos seus cidadáns. Hollywood narra historias pegadas á actualidade e dúas películas que se estrean este inverno están dedicadas á adicción ás drogas: Beautiful Boy e O regreso de Ben, ambas as con posibilidades de coarse na carreira aos Óscar. O regreso de Ben está protagonizada por Lucas Hedges e Julia Roberts. A actriz, de 50 anos, regresa ao grande este ano con leste filme no que interpreta á nai dun mozo que intenta recuperarse da súa adicción á heroína. Drama inspirado en feitos reais dirixido por Peter Hedges, o pai de Lucas. Julia Roberts segue sendo a gran estrela de Hollywood, con todo custa vela en pantalla porque a gran parte do seu tempo dedícao á súa familia, lonxe dos focos e a opinión publica. En Toronto, durante o Festival Internacional de cine da cidade canadense, a intérprete falou deste proxecto e da súa primeira serie de televisión para Amazon, Homecoming, que a obrigaron a saír do seu edén privado na costa de California.

-A cinta está protagonizada por Lucas Hedges e dirixida polo seu pai. Un drama familiar onde tivo que pórse no medio de ambas durante a gravación da película.

-Lucas estivo a dubidar de se interpretar leste filme porque non quería que o seu pai o dirixise. Non quería vivir esa dinámica familiar que ocorre na ficción. Pero eu convencinlle. Entendémonos moi ben, temos unha relación moi clara e profunda, díxenlle que non debía deixarse intimidar pola relación co seu pai. A rodaxe era un universo e a realidade outro. Durante a filmación, tratei a Lucas coma se fose o meu fillo. Iso era o que el quería e o seu pai Peter deunos espazo para que fose así. Foi unha rodaxe moi emocional.

-En leste filme convértese en toda unha nai coraxe.

-¡A nai das nais! (chancea). Peter Hedges escribiu un guion marabilloso. É un ensaio sobre a familia. Para o meu foi colosal poder absorber as súas palabras, a súa imaxinación, o seu talento e compartilo co resto do elenco. Gustoume rodar no frío estado de Nova York porque o ambiente combina ben cos sentimentos da historia. Mirar a Lucas, o actor que interpreta ao meu fillo, e ver a súa dor nos ollos era todo o que eu necesitaba para transportarme ao lugar exacto onde estaba o meu personaxe.

-O filme pon o dedo na chaga da crise dos opiáceos que se vive nos Estados Unidos.

-Eu creo no poder do amor, como o meu personaxe na película. Na miña casa falamos abertamente deste problema. Nas nosas sobremesas conversamos sobre o que está a ocorrer. Creo que é importante falar destes temas, cuestionar a crise dos opiáceos que vive América.

-Pensou nos seus fillos durante a rodaxe do filme?

-Todo o tempo. Cheguei a pensar que non abrazaba aos meus fillos o suficiente, imaxínese. Esta cinta lévoa no corazón porque, aínda que estaba lonxe dos meus fillos, paseime todo o tempo coa miña familia profesional. Foi unha rodaxe intensa, que mostra como debe funcionar unha familia en momentos difíciles.

-Estréase con «Homecoming», un proxecto na televisión. Cambia a interpretación cando se traballa para unha plataforma dixital?

-Eu só teño que preocuparme da interpretación, do tratamento do personaxe e non de se vai ser emitido nunha pantalla grande ou pequena. Esta serie foi un gran reto mental para min. A evolución diaria do meu personaxe preocupábame porque necesitaba cambiar o meu papel en cada secuencia. Ese foi o meu alimento durante a filmación. Vivía obsesionada. Non había día que non lle preguntase ao director cantas paginas iamos filmar porque canto máis rápido gravabamos máis difícil era para min. Creo que o resultado foi incrible. Estou moi contenta e moi orgullosa desta serie.

-A serie está baseada nun exitoso «podcast» norteamericano que vostede escoitou antes de comezar a gravación.

-Si. Creo que fun a única do equipo que o fixo. Sabiamos o que tiñamos entre mans porque é unha gran historia. Non podo dicir moito da trama para non desvelar o seu misterio, pero estou convencida que imos sorprender á audiencia con esta serie.

-Acaba de cumprir 50 anos e cada vez custa máis vela en pantalla.

-O meu traballo é importante para min, non o abandono, pero teño outras prioridades. Como actriz trato de preocuparme da interpretación, do tratamento do personaxe. Non me importa se é un papel para a televisión, para o cine ou para unha plataforma. O importante é o guion e o director. Para min, como actriz, é unha sorte traballar con realizadores como Sam Esmail ou Peter Hedges.