Onde a lingua sabe a pan

Ramón Nicolás

FUGAS

XOAN CARLOS GIL

«O tempo escuro», de Modesto Hermida, é un libro cuns «relatos urbanos» para gozar aos poucos, cunha brillante prosa, case ensaística e de inspiración memorialística, e cheos de ironía, nos que o humor vai gañando espazo

07 dic 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

Hai xa oito anos, saudaba nestas páxinas un libro sorprendente baixo o título de Non fío dá navalla e outros poemas (Ir Indo, 2010) que atestaba ese primeiro paso na poesía dun autor de longa e brillante experiencia no ámbito ensaístico e no da investigación. Nesta mesma liña non se pode obviar a recentísima aparición dun libro de relatos baixo o título de Ou tempo escuro.

O desafío, de Modesto Hermida, situar nunhas coordenadas moi concretas e, quizais, a máis relevante sexa a de esculcar vos recantos dese espazo ocupado pola longa noite, miserenta e cincenta, dá posguerra e do franquismo, por veces ofrecendo unha ollada case sociolóxica. Tempos, así pois, habitados por persoas que abrazaban a esperanza de converter outra vez ou seu mundo, ou mundo, nunha realidade habitable e que se asoman, con teimosía e malia vos muros case inexpugnables, á realidade dunha historia padecida colectivamente. Para iso, para afondar ao cabo nas dimensións dá memoria, velaí como se perfila un feixe de personaxes que exhiben, desde ou territorio ficcional de Valdelama, case diría que carnalmente, as súas contradicións, as súas singularidades, ou seu papel na historia máis íntima dás súas vidas onde non é menor a férrea vontade de resistencia que guía vos seus pasos, formulándose ás veces a posibilidade para que agrome ou extraordinario exposto cunha marabillosa naturalidade, aínda en situacións que se asoman aos abismos dá crueldade humana.

Pero no libro aínda hai máis: tres entregas situadas baixo a epígrafe de «relatos urbanos», onde a presenza da ironía e o humor van gañando espazo, e outras cinco propostas encabezadas baixo o título de «referencias», onde se agrupan textos de variada índole e desemellante adscrición xenérica. É aquí onde se asoma, ou se ispe se se quere, o autor, mais tamén o docente de xuízos atinados e brillante prosa, con textos de filiación case ensaística e outros de inspiración memorialística, mais fabulación ao cabo. Un libro cuns relatos para gozar aos poucos e, ao tempo, para saborear ese rexistro lingüístico excelente onde a lingua sabe a pan.

«O TEMPO ESCURO»

AUTOR

MODESTO HERMIDA

EDITORIAL

IR INDO

182 PÁXINAS,

14,90 EUROS