Cañita Brava, 20 anos despois de Torrente

FUGAS

IAGO GARCÍA / ÁLEX LÓPEZ-BENITO

Hai dúas décadas, a Cañita Brava xa se lle veneraba polas súas aparicións no Semáforo. Santiago Segura, experto en descubrir talentos, púxoo diante da cámara (e detrás da barra). El improvisou e ten aínda pendente a conta máis famosa do cine español. «A Segura sempre lle fío», confesa

05 sep 2019 . Actualizado ás 17:13 h.

Do mesmo xeito que Jon Bon Jovi paséase con naturalidade por New Xersei ou Brad Pitt por Los Ángeles, Cañita Brava (A Coruña, 1946) fai o propio no barrio no que é estrela residente na cidade herculina, Os Castros. O seu aspecto é serio, aínda que regala sorrisos en canto alguén lle pide un selfie. É entón cando o seu índice dereito se coloca estratexicamente na fazula e dá aos seus fans o que queren: «Messi e Cristiano Ronaldo non posan mellor que eu, Iago». Quen escribe coñéceo ben tras compartir dous anos de traballo en Vaia V, de V Televisións. Puña os puntos sobre as íes á actualidade nun informativo emitido desde un bar porque, no fondo, alí é onde todos somos capaces de ser o seleccionador nacional ou o presidente do Goberno. Cañita, cuns férreos valores, «a xente que non é boa non merece nada» -di-, aplicaba por igual a súa vara de medir a Rajoy ou a Merkel, ao Dépor ou ao Celta , a Feijoo ou a Sánchez... e foi, como non, un éxito. «Rotundo», apostila el. Deron fe diso programas de zapping de todo o país (Arucitys, 8tv; APM, TV3 e Top Trending Tele, LaSexta).

A fórmula, con todo, ten un descubridor. Santiago Segura foi o primeiro que soubo que a barra tabernaria era o seu hábitat natural. «Santiago tiña o teléfono de Chicho -Íbañez Serrador, creador do Semáforo- e falou co mellor representante que tiven, Benigno Eiriz... e non tiven que facer nada máis», conta Cañita. Interpretaría a Antonio, o camareiro co que Torrente aínda ten unha débeda pendente. «A min Santiago díxome o que tiña que facer e eu improvisei». Así que o copyright dunha das frases máis icónicas do cine patrio; «lémbroche que me debes 6.000 pesetas de whisky, se non me pagas acabouse o comer aquí», é unicamente seu. «Ti dáslle o guión e ‘previsa', como di el, mellorando o que eu escribo», sinalaría o propio Segura sobre o seu xeito de actuar.

En catro das cinco películas que conforman unha das sagas máis recadadoras do cine español, Cañita estivo presente. Boa parte do éxito das entregas de Torrente reside precisamente na capacidade dun director como Santiago Segura de dar coa repartición adecuada. Do memorable Tony Leblanc da primeira -O brazo bobo da lei- ao cameo de Paquirrín na cuarta -Lethal Crise- pasando, por suposto, por Gabino Diego no papel do Cuco da segunda -Misión en Marbella -. Na última (Operación Eurovegas, 2014) a estrela de cine e televisión hollywoodiense Alec Baldwin convértese en cómplice de Torrente nun soado roubo. «O americano é bo tío», detállame Cañita. «Cando o vin díxenlle ‘Gu nai' e el respondeume ‘Oquei' levantando o pulgar», continúa ao relatar o encontro.

Manuel González Savín (Loliño para os seus, Cañita Brava para o seu público) mestura na súa personalidade o surrealismo e un xeito de expresarse impredicible capaz de arrincar as mellores gargalladas. Paciente, acabando un café, agarda a súa nova película ou programa na tele: «Non se se haberá sexta de Torrente, pero Santiago chamarame pronto, é o meu amigo. A Segura sempre lle fío». Mentres tanto Cañita sobrevive como cantante de fortuna. Se ten vostede algunha festa talvez poida contratalo (www.lafactoriadelshow.com).