Banville resucita a esta heroína de 137 anos e escribe unha segunda parte de «Retrato dunha dama» de Henry James
08 jun 2018 . Actualizado ás 05:00 h.Só o gran John Banville podería atreverse a pórse na pluma de Henry James e contarnos a peripecia vital dunha das heroínas clásicas máis perfectas. O escritor irlandés retoma a historia de Isabel Archer alí onde James a deixou en Retrato dunha dama (1881) e cóntanos que sucedeu a continuación, algo que todos os que lemos a novela preguntámonos.
E faino con singular mestría, nun exercicio de estilo sen igual, que non se limita a render homenaxe a un dos seus escritores máis admirados, senón que crea unha novela apaixonante e amena que nos cega coa súa perfecta prosa jamesiana e atrápanos pola súa trama intrigante.
Sen dúbida é moi recomendable ler antes a obra de James ou repasala se se leu hai xa moitos anos. Así poderemos gozar da señora Osmond en toda a súa plenitude.
Esta singular heroína feminista da época a victoriana (todos lembramos a Nicole Kidman interpretando este papel na película de 1997), terá nestas páxinas de Banville unha segunda oportunidade para refacer a súa vida. Unha Isabel máis vella e máis sabia que entra en escena para tratar de vingarse dos que a traizoaron. Xunto a ela desfilan os personaxes orixinais: os malvados Gilbert Osmond e a señora Merle; a divertida xornalista Henrietta Stackpole, ou a súa fillastra, Pansy Osmond, ademais dos pretendentes Caspar Goodwood e Lord Warburton. Pero aparecen tamén outros de novo cuño que con todo encaixan á perfección na trama, como a doncela Staines ou a señorita Janeway, feminista e vexetariana, coas que Isabel creará firmes alianzas no seu camiño cara ao desquite.
Banville ofrécenos unha heroína complexa, máis calculadora e aínda ególatra, que terá que asumir os seus erros pasados. Resérvanos tamén algunha sorpresa inesperada sobre todo en relación á evolución do personaxe de Pansy, a fillastra de Isabel.
O libro é un exemplo do que un gran escritor pode facer cando se senta a escribir: calquera cousa. Conta Banville que tivo a forte tentación de darlle un final feliz á historia enviando a Isabel Archer de regreso ao seu Estados Unidos natal en compaña do seu novo amado e todos a comer perdices, pero soubo conterse a tempo. Afortunadamente o autor volve deixar a porta da historia entreaberta para que outro mago das letras (el confía en que esta vez sexa unha muller) poida dar unha terceira oportunidade a esta heroína de 137 anos. ¡Oxalá!