En «Orgullo e prexuízo» (2005) converteuse no arquetipo do home soñado. Aquel Mr. Darcy acabou logo en brazos de Bridget Jones. O actor británico Colin Firth (1960) regresa á carteleira na segunda parte de «Kingsman» para interpretar a unha especie de James Bond caballeroso, un papel no que encaixa á perfección
24 sep 2017 . Actualizado ás 09:58 h.Colin Firth é o gran reclamo de Kingsman: O Círculo Dourado, a secuela da película que no 2014 descubriu unha nova axencia internacional de intelixencia independente que opera ao máis alto nivel de discreción e cuxo obxectivo principal é manter á humanidade a salvo. Tres anos despois daquela aparición, Kingsman regresa cun gran elenco que debe enfrontarse ao reto de ver ao mundo tomado como refén. O filme conta, de novo, con Matthew Vaughn tras as cámaras nunha viaxe que leva a descubrir unha organización espía nos Estados Unidos chamada Statesman, e a nova aventura pon a proba a forza e intelixencia das dúas organizacións secretas; unha elite que se une para derrotar a un desapiadado inimigo común. Kingsman: O Círculo Dourado está tamén protagonizada por Taron Egerton, Channing Tatum, Jeff Bridges, Halle Berry, Julianne Moore, Mark Strong e Pedro Pascal. Colin Firth regresa na secuela a pesar do desenlace da primeira entrega.
-Que supón para vostede volver á acción en «Kingsman: O Círculo Dourado»?
-Para min é marabilloso interpretar de novo ao personaxe porque son moi amigo de todo o elenco e é unha vantaxe colaborar con xente que coñeces.
-Cal diría que é a gran diferenza entre ambas as entregas?
-Creo que Matthew intentou mostrar a diferenza entre o estilo de espía americano, que se parece a un cowboy, e o estilo británico, moito máis caballeroso, ao xeito de James Bond. Esa é a diferenza fundamental na que se basea esta narración.
-Son espías moi diferentes aos que ven habitualmente no cine. Asasinan cun estilo moi particular...
-O meu personaxe ten moito de James Bond, pero tal e como o entende Matthew. Gústame traballar con directores que teñen unha forma de traballar distinta, cos que non sabes que agardar. Gustoume tanto a primeira entrega desta saga que non dubidei en participar na secuela.
-Vostede fíxose famoso dando vida, en sériea «Orgullo e prexuízo», a Mr. Darcy, un personaxe que lle converteu no arquetipo do home soñado...
-Interpreteino de moitas formas posibles, pero é certo que o arquetipo se asocia a min, aínda que non teña nada que ver comigo. Creo que ese personaxe se converteu nun espello da realidade social que vivimos. Ao mesmo tempo que eu estaba a interpretar ao Mr. Darcy de Jane Austen na BBC, as columnas de Bridget Jones empezaron a publicarse en The Independent . De modo que eu, como Colin, era mencionado case semanalmente no xornal grazas a Helen Fielding, que escribía baixo o pseudónimo de Bridget. O meu nome formaba parte do seu diario, estaba exactamente aí. Despois coñecín a Helen en persoa: eu estaba a vivir en Roma, e viño a entrevistarme coma se ela fose Bridget Jones. A entrevista apareceu na columna, logo formou parte do segundo libro. E todo isto ocorreu antes da primeira película. A miña relación co personaxe de Bridget Jones remóntase aos 90, así que é comprensible que, á hora de contratar a un actor para a adaptación ao cine, chámenme a min.
-Que significa para vostede manter esa actitude do home ideal?
-Persoalmente, non son un home que se identifique co establishment ou a autoridade. Non son amigo das regras sociais, aínda que haxa xente que as prefira ou moito dos meus personaxes identifíquense con esa idea. Eu non son os papeis que interpreto. Eu non me identifico con esa veciñanza nacional británico próximo á monarquía, nese sentido non son tan patriota.
-Como consegue manter os pés no chan a pesar de ser unha estrela de cine?
-Deberías coñecer á xente que teño á miña ao redor, empezando pola miña muller. Entón entenderías que non hai outra forma de ser que a humildade. Trato de vivir sen pensar na fama que me rodea.