A pesar de non ter rival político, un caso único en Galicia, o alcalde deste pobo coruñés percorre as 700 casas para pedir o voto
23 may 2019 . Actualizado ás 05:00 h.«Pasaba da medianoite cando o escrutinio rematou [...]. Poquísimos os votos nulos, poquísimas as abstencións. Todos os outros, máis do setenta por cento, estaban en branco». Dámoslle a ler ao alcalde de Vilarmaior , Carlos Vázquez Quintián, unhas páxinas do Ensaio da lucidez, de José Saramago, que narra como o masivo voto en branco sacode os comicios dunha localidade. «Xa era o que me faltaba», reflexiona o rexedor.
Hai moitos municipios galegos onde os seus alcaldes se saben gañadores e os veciños din que non teñen rival. Pero esa frase aquí, en Vilarmaior (1.300 habitantes), é literal. O alcalde non ten rival. O vindeiro domingo non haberá máis papeleta que a que encabeza el, a do Partido Popular, nun Concello onde o BNG rascara fai catro anos uno dos nove asentos do pleno: 8-1. «Pero marchou a Narón por traballo, seica, e non se fixeron outras listas», di Vázquez Quintián, crítico cos partidos de esquerdas. «Así é como defenden as súas ideas? Non facendo listas? Son eles os primeiros en deixar tirados aos seus posibles votantes», afirma. É o único caso en Galicia cun só partido nas eleccións municipais do 26M. «E hai outros cinco en España», remacha o alcalde.
Entramos no bar O Comercio, onde o político comeza a repartir propaganda electoral. Aquí non hai tríptico nin folleto. Vázquez Quintián non quere confianzas. Entrega revistas de gramaje xeneroso a todo cor, unha especie de álbum e fotos do propio alcalde en compaña de conselleiros, do presidente da Xunta e de veciños, moitos veciños.
«Para que vai haber oposición se xa está todo feito?», explica María, unha clienta do bar-tenda. Parece que todos aquí apoiarán ao PP o domingo. Entra un novo cliente e o xornalista asáltalle:
-Ola, estou buscando un votante de esquerdas.
-De esquerdas? Pois eu nin de dereitas nin de esquerdas. Eu son de Vilarmaior [talvez teñamos descuberto que o centro político se atopa xusto aquí, entre Miño e Monfero].
Carlos Vázquez Quintián leva 16 anos de alcalde neste pobo rural, onde a propia casa consistorial carece de cobertura nos teléfonos. Está escrito que acadará os 20 co bastón de mando. A falta de rivais non lle fixo baixar o pistón. Non se fía. Fai catro anos, 300 dos 1.152 veciños convocados non se achegaron ás urnas. A metade do censo votoulle a el (643) e un pequeno centenar (125) ao BNG. Houbo 22 votos nulos. E 20 en branco. Só 20.
Non entrega folletos, senón revistas de 28 páxinas a todo cor cos logros da súa xestión
«A sensación é boa, a xente agradece que a vaia visitar ás casas para darlles a propaganda electoral», indica Vázquez Quintián, quen asegura que se percorreu xa setecentas casas do municipio. «Aquí están», di mentres mostra no seu despacho un papel con liñas tachadas. Toma un bolígrafo e conta os espazos sen cubrir. «Aínda me quedan doce casas por visitar, malo será que de aquí ao venres non me dea tempo».