O piloto de Culleredo, especialmente motivado e centrado, apenas cometeu
fallos e aproveitouse dos contratempos de Víctor Senra e Alberto Meira cos seus vehículos
16 jun 2019 . Actualizado ás 22:20 h.
Iago Caamaño (Culleredo, 1977) logrou o triunfo na trixésimo segunda edición do Rali de Narón. Gañou só por sete segundos fronte a Alberto Meira, pero foi o mellor, o que menos erros cometeu e máis centrado estivo nunha carreira, na que desde o primeiro tramo foi un man a man entre Iago Caamaño, Víctor Senra e Alberto Meira.
Ademais, Iago Caamaño afrontou este rali de Narón especialmente motivado. O seu pai, José Caamaño, cun Citroën Visa 1.000 pistes, gañara esta carreira facía xusto 30 anos, na súa segunda edición. Iago tiña ao alcance da súa man repetir, revivir esta xesta, e conseguiuno. Ademais, co seu pai presente como testemuña.
Víctor Senra, líder do campionato galego, tivo moitos problemas, primeiro cos freos e despois coa potencia da súa montura. Estivo na pelexa, grazas ás súas boas mans ao volante, pero, esta vez, a máquina non lle respondeu: «É un rali para esquecer, xa teño que centrarme no seguinte», dixo ao final da carreira.
Alberto Meira correu a un gran nivel, aínda que lle lastrou unha picada nun dos tramos da mañá, no que Iago Caamaño meteulle uns segundos que Meira xa non puido recuperar no que quedaba de carreira. Asegurou que estaba moi contento co coche, que atacara todo o que puidera, sobre todo nos últimos tramos, nos que tivo que arriscar para rebaixarlle a Iago Caamaño os seus segundos de vantaxe, aínda que admitiu que non puido ser.
Lamias rotas
Non só Víctor Senra ou Alberto Meira picaron, tamén o fixeron moitos outros pilotos, especialmente no tramo de Ferreira, por algunhas zona moi roto. Tras o tramo espectáculo da primeira sección do rali, onte corréronse só tres tramos, aos que os pilotos tiveron que dar tres pasadas. Estaban inscritos 131 equipos, dos que 121 tomaron a saída. Foron moitos os que abandonaron nunha carreira na que hai moitos pilotos da zona.
O rali estivo emocionante na cabeza e miles de afeccionados acudiron aos tramos para gozar da carreira, non saíron decepcionados. A proba, como sempre estivo ben organizada, aínda que a algún piloto houbéselle parecido ata aburrido pasar por terceira vez un mesmo tramo. Con todo, os tramos en liña poden ser interesantes en probas que como a de Narón teñen unha alta participación de equipos.
O parque pechado, nas inmediacións do Centro Comercial Odeón, tamén levantou unha gran expectación, sobre todo na xornada de onte coa chegada dos vehículos dos tramos e a cerimonia do podio.
«Ao final da carreira, o meu pai só me dixo que estiven lento»
Iago Caamaño asumía que fora un triunfo especial para el, pero por moitas cousas: «Neste rali debutei -dixo-, paseinas canutas. O ano pasado escapóuseme o triunfo por un segundo. Esta edición puiden resarcirme de todo. Ademais, é xusto trinta anos despois do triunfo do meu pai. Estou moi contento».
O seu pai estivo presente na carreira e tamén na cerimonia da champaña no podio. Á pregunta de que lle dixo sobre a vitoria, Iago indicou: «Díxome que fora lento. Todo se pode mellorar». Foi o seu pai quen lle meteu a espiral, pero aclara que tamén a súa nai, que foi piloto: «O meu pai sempre está ao meu lado e aconséllame. Na súa época todo era distinto. Estes coches de agora nada teñen que ver cos de antes».
Sobre a carreira destacou que acertou na montaxe dos pneumáticos na segunda sección e que ao final, a clave estivo en non arriscar e ter cabeza para manter a súa vantaxe: «Aínda que caín dúas veces na cuneta», dixo. Está contento pero indica: «Isto é mu hobby, mañá teño que ir traballar».
Tampouco lle rompe a cabeza o campionato galego: «Non estou na pelexa, non tiven bos resultados nas tres primeiras carreiras do circuíto».
