A produción de arándanos vaise estendendo por Ferrolterra, con pequenas plantacións

A. F. C. AS PONTES / LA VOZ

FERROL CIDADE

CEDIDA

O pontés Xosé María López colleita uns 500 quilos ao ano

22 jul 2021 . Actualizado ás 09:26 h.

A produción de arándanos vaise estendendo, aos poucos, pola comarca, con pequenas plantacións. No municipio pontés hai polo menos tres. Xosé María López (As Pontes, 41 anos), documentalista e responsable da empresa de xestión cultural Cultureume, empezou en 2014 nun terreo dos seus avós, xunto ao río Chamoselo. «Plantei 200 pés, ata o cuarto ou o quinto ano non tiven produción e agora saco uns 500 quilos cada ano, no mes de xullo», explica. Desde hai días madruga para colleitar os arándanos, que vende en fresco, nas Pontes e arredores, a través de froiterías ou tendas de produtos delicatesen e ecolóxicos, como Mercado dá Terra (Ferrol), ou directamente a particulares. No café-xeadería Bico de Xeado de Pontedeume serven unha copa de nata coas súas arándanos.

López ocúpase do mantemento da leira, pódaa, a recolección e a distribución da froita, en tarrinas de 250 gramos que vende a tres euros. Atende os pedidos que recibe a través de Facebook (https://www.facebook.com/retrobator2000) ou do WhatsApp (no 698 148 890). De momento non se expón ampliar a parcela. «O problema é a comercialización porque o arando é moi perecedoiro, nunha semana pérdese se non o comes ou o transformas, e require conservación en frío. É unha produción moi estacional, un mes e nada máis». sinala. Cultiva la variedad bluecrop e non descarta plantar pés doutra máis tardía.

Este produtor constata a demanda crecente de arándanos, polas súas propiedades e o seu valor nutricional. Con parte do excedente prepara marmeladas e experimenta coa elaboración de viño. «Intenteino, con Antonio Díaz [hostelero eumés], pero non o conseguimos porque ten moi baixa concentración de azucres e non acadamos o grao de alcohol dun viño», conta. Seguirá probando. Do sector sabía o aprendido nun ciclo de xestión de recursos naturais e paisaxísticos que cursou hai dúas décadas e, sobre todo, o que vira sempre, a través da experiencia dos seus pais e os seus avós «coa horta de toda a vida».