Pablo Milanés, «soul» e a comedia teatral «Quixote», as apostas do Pazo dá Cultura

M. Arroyo, C. Elías NARÓN

FERROL

Óscar Vázquez

A Martins Aneiros Band e o compositor cubano subirán ás táboas dun escenario que tamén albergará unha adaptación do clásico de Cervantes

06 may 2021 . Actualizado ás 05:00 h.

O Pazo dá Cultura de Narón acollerá a partir do venres tres espectáculos. A cita desta semana coa programación cultural do Padroado iniciarase o venres, día 7, co concerto de Martins Aneiros Band, que dará comezo ás 20.30 horas. A cantante Paula Martins e o guitarrista galego Víctor Aneiros crearon esta formación musical, á que se uniron o batería Marcos Sánchez e o baixista Víctor Gacio. O concerto conxunto permitiralles interpretar temas clásicos de etilos como blues, soul e rock.

Na xornada do sábado, día 8, ás 20 horas terá lugar o concerto do trobador cubano Pablo Milanés, coa súa xira Días de luz e as 300 entradas da capacidade actual do Pazo esgotadas. O músico cubano presentará en Narón o seu último disco, un proxecto con moitas novidades e cun formato íntimo e moi emocional. Do mesmo xeito que no resto dos seus directos, no de Narón, Milanés compaxinará algúns dos seus novos traballos, como Agardando o milagre ou Días de luz, con outros clásicos como Yolanda, Xa ves ou Para vivir.

Finalmente, o domingo será a quenda do teatro, concretamente da representación da comedia Quixote, dirixida a público familiar e infantil que se poderá ver ás 18 horas. A compaña Pedras de Cartón trae a Narón esta peza; o seu segundo clásico, no que aborda a novela máis importante da lingua española. O público coñecerá a un fermoso e divertido Quixote cunha estética inspirada no pallaso clásico e con achegamentos desde o clown.

As entradas aínda dispoñibles para o concerto de Martin Aneiros Band e para óbraa Quixote poden adquirirse no despacho de billetes do Pazo ou na web do Padroado dá Cultura: www.padroadodecultura.é.

Manuela Varela, actriz de «Gloria nacional», estrea do Pazo dá Cultura de Narón: «A xente ten moitas ganas de ver teatro»

Teatro do Noroeste en coprodución co Padroado de Cultura do Concello de Narón porán en escena a obra o 14 e 15 de maio

Carla Elías

Como unha reflexión sobre a creación desde diferentes puntos de vista, o da marchante, máis económico lucrativo; o do creador, o seu sufrimento e padecemento e as súas inseguridades á hora de levar a cabo unha escultura; e os intereses políticos, neste caso, personalizados nunha ministra que quere facer un uso para o pobo. Así se presentan as tres caras de Gloria nacional, a obra que estreará Teatro do Noroeste en coprodución co Padroado de Cultura do Concello de Narón no Pazo dá Cultura, o 14 e 15 de maio. Luma Gómez, Miguel Pernas e Manuela Varela encarnan aos tres protagonistas da historia.

-Cal é a historia de Gloria nacional?

-A Uxío Rodas, un gran escultor, o presidente do país faille un encargo, facer unha escultura para estrear na inauguración da praza maior. Nese momento éntralle unha profunda crise creativa e de valores sociais.

-Cal é o seu papel na obra?

-Son a ministra de Cultura, que pertence a un goberno de coalición. O público sentirase moi identificado con moitas cousas das que están a pasar, de actualidade. Todos os temas, aínda que parecen con moito transfondo, trátanse dun xeito moi divertido.

-Estrear unha obra nestes momentos de pandemia dá esperanza a un sector tan castigado polas restricións?

-Dános esperanza, estamos recibindo o apoio do Padroado de Cultura de Narón. O ano pasado, non sabemos que ocorreu, pero nas axudas da Xunta quedaron fóra as compañas máis antigas, as senlleiras que axudaron a crear a rede e o sistema teatral.

-Despois do parón hai nervios por volver estrear unha obra nun escenario importante?

-Teño moitísimas ganas e ilusión. É verdade que durante o proceso tivemos birlos con outras funcións, aínda que é un pouco desalentador ás veces atoparche con 30 persoas en espazos moi grandes, séntesche só. Pero estamos a comprobar que cando saen as entradas á venda a xente corre a conseguilas. Ten moitas ganas de ver teatro. E cala máis a mensaxe de que a cultura é segura.