As hospedaxes de Pontedeume xurdidos ao amparo do Camiño Inglés, orfos de peregrinos

A. F. C. PONTEDEUME / LA VOZ

FERROL

Interior del albergue Río Eume, abierto en Pontedeume desde agosto de 2020
Interior do albergue Río Eume, aberto en Pontedeume desde agosto de 2020 CEDIDA

As poucas reservas que tramitan son a partir dos meses de maio e xuño

07 feb 2024 . Actualizado ás 20:24 h.

As hospedaxes xurdidas ao amparo do Camiño Inglés en Pontedeume quedaron orfos de peregrinos, por efecto da pandemia, e resisten coa esperanza de remontar no verán. O hotel Montebreamo abriu o 1 de agosto de 2018, da man de Mari Carmen Rey e o seu marido, Ramón Rodríguez, na rúa San Agustín. Esta semana Santa, o establecemento encheuse. «Pero en canto acabouse volvemos quedar sen xente. En todo o mes de febreiro só tivemos ocupadas dous cuartos, e agora, apenas hai ninguén. O Camiño Inglés está moi frouxo, de momento, veu unha parella e hai algunha reserva solta, máis para xullo e agosto. As axencias europeas especializadas en peregrinos teñen algunha, pero poucas, agora a xente tira máis cara á data», explican. O aloxamento dispón de seis cuartos dobres (unha adaptada), tres con galería e dúas con porta-balcón, con vistas ao monte Breamo ou á ría eumesa.

Condicionados polos peches

En agosto de 2020, en plena pandemia, abriron dúas albergues privados en Pontedeume . Mario Torres e a súa muller, Belén Jiménez, da empresa Camiñamos Contigo, transformaron a antiga casa de oficios, cedida polo Arcebispado de Santiago, nunha hospedaxe de 70 prazas, cunha superficie útil de 2.400 metros cadrados, repartidos entre 45 cuartos (todas con baño), salóns, comedores e cociña exclusiva para hóspedes. Desde finais de setembro está pechado. «Non volvemos a abrir porque é inviable, un edificio desta magnitude para un peregrino ou ningún.... Os gastos son impresionantes», sinala Torres.

El albergue de la empresa Caminamos Contigo lleva cerrado desde finales de septiembre
O albergue da empresa Camiñamos Contigo leva pechado desde finais de setembro JOSE PARDO

Nin sequera retomaron a actividade en Semana Santa, «porque ao non poder moverse a xente doutras comunidades autónomas, só cos galegos non merecía a pena». Ata maio non pensan pólo en marcha de novo, nin leste nin o que rexentan na provincia de Lugo. «O Camiño de Santiago non se reactivou, e ata que acaben os peches perimetrais de Galicia e Castela e León non vai funcionar», prognostica o responsable do negocio.

Os promotores do hostel Río Eume non se arredraron pola situación sanitaria provocada polo covid-19. Reformaron un baixo e habilitaron un albergue con 20 prazas, en literas, repartidas en tres cuartos (unha de oito e dous de seis). Tras clausúraa forzosa, renovaron a actividade a mediados de marzo. «Algún peregrino viño, pero moi poucos, e unhas cantas persoas polas Fragas do Eume, indica o encargado, Sergio Iglesias . Agora están a recibir reservas, «case todas a partir do 18 ou o 20 de maio, e sen saber se vas poder ter o albergue aberto, porque dependes da situación sanitaria».

O eumés Xulio Tenreiro rexenta a pensión Casa Apilladeira, na rúa Pescadería, desde 2017. «En Semana Santa tiven cheo, e agora vas picando algo, pero pouca cousa, xente que vén ás Fragas, porque para o Camiño nada, algunha reserva a partir de xuño», explica. «Pódoo manter aberto porque vivo na mesma casa e non teño empregados [...]. A peor non vai ir, a xente ten gañas tolas de saír, pero ata que permitan a mobilidade... Só con xente de Galicia non chega», comenta, confiando en revivir o verán de 2019: «Foi alucinante, e o Camiño Inglés viña dunha progresión xeométrica, ano a ano, e vai seguir indo a máis. Este tipo de turismo medrará, como o de natureza, coas Fragas do Eume».

Falta de axudas públicas

Os negocios desta clase séntense agraviados respecto da hostalería en canto a axudas. «Nun restaurante ou un bar, en canto déixanlle abrir, énchense as terrazas, pero nós, con Galicia pechada, sen poder entrar do resto de España nin Portugal, aínda que che deixen ocupar o 30 % que máis che dá, se non tes a ninguén», comentan os empresarios. Botan en falta apoio económico por parte das Administracións para afrontar as consecuencias dun problema orixinado por causas alleas ao seu traballo..