Jairo Fariña, campión de España de «Call of Duty»: «En semanas de liga podo botarlle 6 ou 7 horas diarias»

Brais Capelán REDACCIÓN / LA VOZ

EXTRAVOZ REDE

Hara Amoros

Jairo Fariña Mallón (Noia, 1998), coñecido no mundo dos eSports como Jairo, é o adestrador de League of Legends do Team Heretics, actual campión de España de Call of Duty.

26 feb 2017 . Actualizado ás 05:00 h.

Como foron os seus inicios no mundo dos videoxogos?

Empecei a xogar a videoxogos aos 5 anos no computador de casa, ata que me regalaron a Playstation 2. Xogaba aos xogos típicos de fútbol e baloncesto, pero había un xogo que me gustaba por amais do resto, Football Xestor. Xoguei moitas horas a ese xogo cando tiña 6 ou 7 anos, aínda que a ningún dos meus amigos gustáballes porque os partidos se simulaban e non se xogaban, todo dependía da túa táctica. Por esa época tamén xogaba online cos meus amigos, desde sempre me atraeu Internet.

Pensou algunha vez que podería acabar dedicándose a este mundo?

Sempre quixen ser programador de videoxogos ou algo relacionado con este mundo. Estudo Enxeñería Informática na Universidade de Santiago, pero os eSports permítenme mesturar as miñas dúas paixóns: adestrar e os videoxogos.

Cantas horas é capaz de dedicarlle semanalmente ao League of Legends?

Obviamente, depende da semana que sexa. En semanas anteriores aos playoffs e sen ter exames estou todo o día analizando e preparando partidos, é o meu traballo. En semanas de liga e tendo clase pola mañá podo botarlle 6 ou 7 horas diarias.

Como se produciu a súa entrada no equipo?

Antes de entrar en Heretics, traballei como xefe de estratexia en G2 Vodafone e conseguimos ser subcampións de España. Desde que empecei nisto, o meu obxectivo era dirixir un equipo en todos os aspectos, non só no plano estratéxico, e cando me chegou a oferta de Heretics para empezar a realizar estes labores non mo pensei dúas veces.

Que opina do rápido auxe dos eSports a nivel mundial?

Está a crecer imparablemente e xa acumula audiencias que rivalizan con eventos de deportes tradicionais. Creo que o avance é bo e queda asentar un pouco o sector e que a xente vexa que non son mozas xogando a videoxogos, senón deportistas competindo en condicións profesionais cos seus corpos técnicos detrás.

Cre que chegarán a ter a importancia en países como España que teñen deportes como o fútbol ou o baloncesto?

Quero e agardo que si. Nun prazo curto de tempo é difícil que os eSports póñanse á altura de deportes máis tradicionais. Os meus pais, por exemplo, nunca xogaron a videoxogos e non entenden os partidos. Con todo, hoxe en día todos os nenos teñen móbiles, computadores e xogaron a videoxogos algunha vez, polo que cando estes se fagan maiores verán os eSports como algo normal, similar ao nivel de deportes tradicionais. Noutros países xa ocorre así, con xogadores xerando tanta expectación como estrelas do deporte ou famosos.

Que futuro a curto prazo augúralle ao seu equipo?

Aínda que o ano pasado fun subcampión de España, o proxecto de Team Heretics é empezar desde abaixo para chegar arriba. Competimos actualmente na segunda división española pero cun equipo moi competente, o obxectivo entón é claro: obter o ascenso e volver estar arriba, esta vez como adestrador. Un proxecto arriscado e ambicioso pero ao que non lle faltará traballo e esforzo.