A cidade do 2030: máis peón e menos coche

Por José Manuel Pan

MOTOR ON

MARCOS MÍGUEZ

As cidades do futuro deseñaranse tendo en conta unha pirámide de prioridades, cuxo lugar máis alto se reserva para os peóns, os ciclistas e o transporte público. É o novo modelo que propoñen a DXT e os concellos. Todo cambiará en dez anos.

21 novs 2021 . Actualizado ás 05:00 h.

E l gran cambio nas cidades vén madurando desde hai anos, pero a pandemia hao acelerado todo. Alcaldes, concelleiros e expertos en urbanismo han ir elaborando plans para que as súas cidades sexan máis amables e seguras para darlle todo o protagonismo aos cidadáns. Máis peón e menos coche. Ese é o plan da Dirección Xeral de Tráfico para as cidades do futuro. Un plan que se puxo en marcha coa redución a 30 quilómetros por hora da velocidade máxima nas rúas dun só carril e que debería ter a súa máxima expresión no 2030, con máis espazos peonís e cun incremento das novas formas de mobilidade urbana, como a bicicleta e os patinetes eléctricos. Eses obxectivos quedaron definidos nas conclusións do VI Encontro de Cidades organizado pola DXT en Zaragoza o pasado mes de outubro e no que se definiron as bases da nova mobilidade urbana.

SEGUINDO As TENDENCIAS

O modelo de mobilidade urbana está en plena transformación e baséase nunhas tendencias moi marcadas e que foron analizadas polos expertos no congreso de Zaragoza. Entre esas tendencias destacan a concentración da poboación nos núcleos urbanos, o aumento continuado do número de persoas de idade avanzada, a irrupción das novas formas de mobilidade persoal (como os patinetes eléctricos), o incremento do uso da moto como medio de transporte diario e alternativo ao coche, a repartición urbana do cada vez máis puxante comercio electrónico, o auxe de fórmulas de mobilidade compartida fronte ao vehículo en propiedade e o crecente aumento das aplicacións para planificar os desprazamentos.

A METADE DE MORTES

Os retos do plan para as Cidades 2030 pasan polo deseño e a posta en marcha de actuacións para crear contornas urbanas máis saudables e habitables, para o que en primeiro lugar se necesita que sexan máis seguros. O obxectivo principal é reducir á metade nos próximos dez anos o número de mortes en accidentes de tráfico nas cidades, sobre todo porque as políticas da DXT contra a sinistralidade tiveron ata agora moi pouco efecto nas zonas urbanas fronte á importante redución acadada nas estradas. E outro dato que preocupa: 8 de cada 10 falecidos nas cidades eran peóns, ciclistas, motoristas e usuarios de vehículos de mobilidade persoal.

COS VULNERABLES

O deseño das cidades do futuro terá que estar, polo tanto, baseado en criterios de seguridade viaria, de sustentabilidade ambiental e de amabilidade coas persoas máis vulnerables, é dicir, cos maiores e cos nenos. A eles deberán ir dedicadas esas novas urbes, o novo concepto de cidade, con itinerarios peonís continuos e accesibles deseñados por medio de plans de mobilidade baseados nunha pirámide de prioridades. Esta estará encabezada polos peóns, os ciclistas e o transporte público, fronte á soberanía que gozou o vehículo privado durante os últimos anos. Esas son as previsións, e os expertos aseguran que non hai marcha atrás.

A DXT propón cidades máis seguras e menos contaminantes. Chega a nova mobilidade urbana