Triumph Tiger 1200: salto cualitativo

MOTOR ON

A nova Triumph Tiger 1200, con 141 cabalos, suspensións electrónicas e o equipamento máis completo que se pode levar hoxe en día sobre dúas rodas, É a moto total. tivemos ocasión de probar a versión XCA, o tope de gama.

14 oct 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

O verán alóngase nesta esquina de Europa e permítenos seguir gozando da condución en moto. Hoxe traemos aquí un dos modelos máis espectaculares, a nova Triumph Tiger 1200, con 141 cabalos, suspensións electrónicas e o equipamento máis completo que se pode levar hoxe en día sobre dúas rodas. É, a moto total.

Deseño

A Tiger 1200 é herdeira directa da Tiger Explorer, pero a actualización é tan grande que se venden como dous modelos diferentes. Exteriormente gañou en calidade, cuns paneis laterais na parte dianteira do depósito moi elegantes e deflectores de metacrilato que melloran a aerodinámica.

O motor segue á vista, suspendido do vigoroso chasis tubular, con proteccións e cubrecarter na parte inferior. Na traseira atopamos o basculante monobrazo, que deixa a lamia completamente á vista. O escape nesta versión é o opcional Arrow, de titanio e fibra de carbono. No frontal destacan as novas luces de día led e a gran pantalla con regulación eléctrica.

O cadro de mandos é totalmente novo. Completamente dixital e en cor, a pantalla de 5 polgadas pode adoptar varias configuracións e cambia automaticamente do modo día ao modo noite cando se escurece ou pasamos por un túnel. Os mandos das piñas están iluminados, algo practicamente inédito nunha moto.

O asento axústase en dúas alturas. A posición é cómoda e relaxada, coas pernas abrazando suavemente o enorme depósito. Eu mido 1,83 e a cúpula cóbreme case por completo na parte máis alta, se me inclino un pouco xa non recibo aire no casco. Tampouco hai rebufos nos brazos e só a parte inferior das pernas queda un pouco desprotexida.

Motor

Para pór en marcha a Tiger 1200 non necesitamos ningunha chave, de feito non hai onde inserila. Basta con levar este mando no peto e pulsar o botón de aceso. Poderanse levar a moto, pero unha vez apagada non poderán volver arrincala.

O motor tricilíndrico rende 141 cabalos, dous máis que a Explorer, e con este escape algúns máis. O son que emite é grave, sobre todo ao iniciar a marcha, pero cando subimos de voltas destápase un bramido impoñente. É un motor sen fisuras, sen fochancas en todo o seu réxime, e que estira de forma progresiva pero rotunda. A única pega é que despide un pouco de calor, algo habitual en motos desta cilindrada e potencia.

As suspensións semiactivas pódense graduar en nove sitúes, desde o modo máis confortable ao máis deportivo, pero o mellor é deixar que a moto as regule ela mesma automaticamente. Están asinadas polo especialista WP e detectan tamén se imos con pasaxeiro ou equipaxe, adaptándose a cada situación.

O cambio é outra das grandes novidades. Incorpora Quick-Shifter, que permite subir de marchas sen tocar a maneta nin deixar de acelerar. Para baixar, abonda tamén cun golpe de pedal. De todos os xeitos, se preferimos o estilo clásico hai que dicir que o embrague antirrebote é pura manteiga e nin sequera fai falta apertar a maneta ata o final.

Podemos elixir ata seis modos de condución: Estrada, Choiva, Sport, Rider (que permite configurar por separado todos os parámetros relativos ao mapa motor, ABS, suspensións e control de tracción) e dous modos off-road. A estabilidade en curva, incluso freando ou rectificando a trazada, é enorme. O sistema de iluminación inclúe unhas luces led que se acenden por tramos en función da inclinación.

A moto rebaixou o peso respecto da Explorer ata os 248 quilos en seco, que desaparecen en canto pómonos en marcha e permiten movela cunha axilidade sorprendente en estradas reviradas. O depósito é de 20 litros, talvez algo curto aínda que o consumo é bastante baixo: nun percorrido mixto de cidade, estrada e autoestrada, a velocidades legais pero con varias aceleracións fortes, non superou os 6 litros aos 100.

Equipamento

A nosa unidade de proba, cedida polo concesionario Trigocar, era a versión XCA, a máis equipada. Esta moto teno todo: puños e asentos calefactables, incluído o do pasaxeiro, control de velocidade de cruceiro, intermitentes que se apagan sos e un asistente de arranque en pendente que funciona tamén costa abaixo, impedindo que a moto se deslice aínda que non esteamos a apertar ou pisando o freo.

Tamén dispón de caballete, inmovilizador electrónico, tomas de corrente de 12 voltios e USB, lamias de radios sen cámara (19 diante e 17 atrás), freos Brembo monobloque de 4 pistones e ancoraxe radial, cardan e estriberas mecanizadas CNC macizas. O mantemento é cada 16.000 quilómetros.

Prezo e balance

A Triumph Tiger 1200 está dispoñible en dúas gamas: XR, máis asfáltica e que parte de 16.400 euros; e XC, con maiores aptitudes off-road, dispoñible desde 19.350 euros. No primeiro caso existe unha versión low coa altura rebaixada en 2,5 centímetros respecto da estándar e cuxo asento se pode baixar outros 2 centímetros. Con esta máquina podemos dicir que a marca británica inaugurou un novo segmento, o Trail Sport Touring: permite viaxar por calquera terreo, con confort e un comportamento dinámico excepcional.