Aínda que moitos pais creen que o momento de acudir ao ortodoncista é cando o neno cambia todos os dentes de leite polos definitivos, o certo é que o momento da primeira revisión é aos cinco ou seis anos; e é que a detección precoz de problemas no crecemento dos ósos pode evitar unha operación de cirurxía ortognática
17 sep 2017 . Actualizado ás 05:00 h.Empeza o cole, revísanse carteiras, material escolar, e dáse en xeral un repaso aos armarios infantís. Pero hai máis tarefas importantes no inicio de curso. Unha delas é a visita ao ortodoncista. E é que os profesionais lembran a importancia de que os nenos de cinco ou seis anos sométanse á súa primeira revisión ortodóncica xa a esa idade, na que saen os primeiros molares definitivos. É ese o momento ideal para comprobar que a erupción da dentadura definitiva está a desenvolverse correctamente.
Juan Carlos Pérez Varela, presidente da Sociedade Española de Ortodoncia (SEDO) e Embaixador en España da Asociación Americana de Ortodoncia, asegura que non acudir a esas idades a unha primeira visita co especialista pode traer complicacións no futuro. «Se algún dente non erupciona hai que analizar as causas, poida que fáltelle ou que algo lle impida que erupcione, polo que hai que eliminalo canto antes». Por exemplo, se ao pequeno non lle crece o óso superior hai uns períodos de idade determinados nos que se desenvolve, ata os 8 ou 9 anos, «e debemos actuar cando está a crecer porque despois o tratamento ortopédico é moi limitado», explica o presidente da SEDO. A esa idade, nesta primeira revisión, os problemas que se atopan os ortodoncistas están relacionados fundamentalmente co maxilar estreito; que este maxilar non creza adecuadamente; ou que non lle naceron ben os dentes ou lle falte algún definitivo.
É recomendable esta revisión aos cinco ou seis anos, e despois, se non se detecta ningún problema, outra anual para controlar como vai sendo a erupción -é dicir, como van nacendo os dentes-. Se pola contra xa aparece algunha anomalía, sobre todo de crecemento de maxilares, o habitual é primeiro levar a cabo unha fase ortopédica cando o neno aínda ten esa idade, e anos despois o tratamento ortodóncico.
Situación diferente é se os pais ven algún síntoma de alarma que lles fai acudir ao ortodoncista, non para facer unha revisión, senón porque creen que existe algún problema. Por exemplo, se o neno non mastica ben, desgasta os dentes, desvía a mandíbula, fai ruído pola noite ou mesmo non respira ben, é importante acudir ao especialista para descartar que haxa algunha complicación. «Cando a malformación é moi evidente xa adoitan ser os propios pais os que consultan», explica Pérez Varela, pero hai casos nos que se producen irregularidades no crecemento do maxilar ou da mandíbula que un ortodoncista pode diagnosticar a tempo, o que evita así non só que os pacientes teñan que someterse a unha ortodoncia, senón mesmo a unha operación de cirurxía ortognática.
Por exemplo, aínda que os pais creen que o momento para que os nenos vaian ao ortodoncista é cando cambiaron todo os dentes de leite polos definitivos, aos 12 ou 13 anos, o certo é que é demasiado tarde no caso de que sexa necesario un tratamento ortopédico ou interceptivo.
Problemas dixestivos
Se unha anomalía ortodóncica non se soluciona a tempo pode causar unha mala masticación, o que acaba derivando en ocasións en problemas dixestivos ou no desgaste das pezas dentais. O feito de que encaixen ben os dentes superiores e os inferiores evita que estes se vaian desgastando e que carguen a articulación temporomandibular, a que une a mandíbula co resto do cranio. E se ocorre iso, a chamada síndrome do ATM, pódense producir cefaleas, dores en distintas partes da cara, do pescozo ou do oído, que ademais os pacientes non adoitan relacionar con morder mal.
En moitas ocasións, explica o presidente da sociedade española, é necesario colocar os maxilares na súa posición correcta cun tratamento combinado de ortodoncia con cirurxía ortognática na idade adulta. E nada mellor que acudir a tempo para evitar estes problemas.