Non só o que comía, senón onde o facía ou con que utensilios elaborábao: alimentos, restaurantes, cociñas... A densa obra picassiana está trufada de comida, unha referencia para o artista malagueño que o Museo Picasso de Barcelona recolleu nunha exposición que poderá visitarse ata setembro.
03 jun 2018 . Actualizado ás 09:23 h.Non todos os xenios do tamaño de Picasso deixaron unha obra tan extensa como a do pintor malagueño, a quen a lenda atribúe a frase aquela de que a inspiración ten que pillarche traballando. Entre todo aquel torrente de creatividade e traballo é posible atopar vínculos de todo tipo. O que explora neste caso o Museo Picasso de Barcelona é a comida. E faino a través dunha mostra de 200 obras nas que o inventor do cubismo pinta, fala ou reflexiona sobre alimentos, restaurantes e comidas. O mestre pintou cociñas durante toda a súa vida. De feito, a mostra arrinca con dúas pinturas feitas en Málaga e finaliza cun gran cadro titulado precisamente «A cociña». Polo medio, de todo. A mostra está dividida en dez espazos cada un co seu propio relato coa comida como elemento vertebrador, clave en moitas das obras do pintor. O cadro considerado como a pedra fundacional do cubismo, As señoritas de Avignon, ten na súa parte inferior frontal, unhas uvas e outras pezas de froita. Aínda que non poderán aprecialo na exposición xa que o famoso linezo non se desprazou desde a súa localización habitual: o Moma.
En 1941 Picasso escribiu en París unha obra de teatro protagonizada por unha torta e unha cebola e que forma parte tamén desta exposición que buscou en todas as facetas do xenio esa conexión cos alimentos e a súa elaboración. Esculturas, poesías, cerámicas ou gravados repártense polas salas do museo barcelonés establecendo conexións coa gastronomía mediterránea e, en xeral, coa cociña española que Picasso sempre estrañou tras saír do seu país para non volver.
A cociña era, ademais, un lugar familiar para o artista malagueño, que moitas veces escribía sobre a mesa da súa cociña e non tivo ningún ambage en expresar: «Gustaríame que o meu lenzo cheirase a allos porros». Antes, tal e como lembra esta mostra na que tamén participou Ferrán Adriá, Picasso participou no mito de Els Quatre Gats, o lendario restaurante barcelonés que acolleu á vangarda modernista da man do singular empresario Pere Romeu que, precisamente, foi un dos primeiros valedores do novo pintor a quen encargou a ilustración do prato do día e o deseño do menú.
Na presentación da exposición, a comisaria, Androula Michel, puxo a énfase en que o traballo non consistía nunha acumulación de alimentos na obra do pintor, senón dunha demostración de que a cociña era un espazo cotián para Picasso e unha evocación da España que abandonou e que intentaba revivir a través de utensilios e de alimentos.
Picasso pintaba tamén o que comía. Dise que o artista era bastante frugal: verduras, ensaladas e peixe, aínda que tamén hai testemuños do entusiasmo co que afrontaba algúns estofados, sobre todo os que lle vinculaban á súa terra.
A mostra poderá visitarse ata o 30 de setembro. Na planta baixa exponse tamén unha montaxe baseada na cociña de Ferrán Adriá, que na presentación se referiu a Picasso como unha das súas referencias creativas: «A minestra de verduras que creamos no El Bulli en 1994 era cubismo».