Sánchez pon a proba o seu liderado en Andalucía tras o desastre de Madrid

Paula das Heras MADRID / COLPISA

ESPAÑA

La secretaria general del PSOE en Andalucía, Susana Díaz, este viernes, en un acto en Lebrija (Sevilla)
A secretaria xeral do PSOE en Andalucía, Susana Díaz, este venres, nun acto en Lebrija (Sevilla) .

A dirección do PSOE asume o risco de enfrontarse de novo a Díaz

07 may 2021 . Actualizado ás 19:23 h.

Non é, a pesar do que poida parecer, unha batalla á que Pedro Sánchez se entregue con alegría. O presidente do Goberno deu o pasado mércores, tras o desastre do PSOE en Madrid —sobre a que este venres se negou de novo a pronunciarse ante a prensa no Porto—, a súa visto e prace para que a executiva federal adiantase manu militari a celebración das primarias en Andalucía . Pero tomar a decisión de ir de novo á guerra contra Susana Díaz levoulle meses, anos mesmo, de resistirse ás presións de dirixentes que, no seu día, estiveron dispostos a arriscalo todo para que el fose secretario xeral.

O seu rexurdir das cinzas, tras ter sido empurrado a dimitir no 2016, e o seu épico triunfo sobre a expresidenta andaluza e o establishment socialista axudaron a construír o mito do «Pedro sen medo». E, aínda que poida ter algo de certo, tras acadar unha paz orgánica practicamente absoluta e dobregar á que fose a súa rival interna (e a súa chinesa no zapato) durante máis de tres anos, ao xefe do Executivo custáballe ver a necesidade de embarcarse noutra loita.

Na súa contorna máis próxima aseguran que ata que non lle puxeron diante as enquisas que apuntaban a un dramático declive electoral de Díaz, ao redor de novembro, Sánchez non accedeu a pórse á cabeza da ofensiva que, de xeito recorrente, viñan reclamando algúns sanchistas de primeira hora e non poucos conversos antisusanistas e que todo o máis ao que se mostraba disposto era a deixar facer pola súa conta a críticos como o vicepresidente do Congreso, Alfonso Rodríguez Gómez de Celis.

É certo, aínda así, que antes intentou en máis dunha ocasión que a secretaria xeral do PSOE-A fixésese ao carón de xeito amigable e no 2019 transcendeu que chegara a ofrecerlle a presidencia do Senado. A mediados do pasado mes de xaneiro, xa coa decisión de forzar a súa substitución tomada, o secretario de organización, José Luis Abalos, desprazouse a Sevilla e citouse con ela coa escusa de discutir, ela na súa calidade de ministro de Transportes e ela na de líder da oposición andaluza, sobre o estado das infraestruturas.

Ninguén dubidou entón de que a cita tiña outro propósito e a propia Díaz rematou de confirmalo cando, un día despois, compareceu ante a prensa para advertir de que nunca daría un paso atrás. «Os compañeiros que se manifestan —dixo en alusión aos seus inimigos internos— que digan quen vai ser o seu candidato ou candidata e, cando chegue o congreso, os militantes decidirán en liberdade».

Vello e novo antisusanismo

Naquel momento, Ferraz non remataba de albiscar unha alternativa clara capaz de aglutinar a un conxunto moi heteroxéneo de eternos opositores á baronesa do sur, novos desafectos ou simples descreídos. Finalmente, optou polo alcalde de Sevilla, Juan Espadas. Aínda que inicialmente existían dúbidas sobre a súa capacidade de arrastre no resto de provincias, agora na dirección federal aseguran que as expectativas de vitoria son sólidas. E os antisusanistas pata negra móstranse rotundos: «Gañamos por moito».

Con todo, non falta quen admite, con cautela, que «sempre que se abren as urnas hai un risco», pero as mesmas fontes insisten en que expor esta batalla era necesario porque Susana Díaz está «máis que amortizada» e as súas opcións de volver ser presidenta son «nulas». Cun Juanma Moreno moi consolidado como presidente da Junta , as posibilidades de Espadas tampouco parecen a priori elevadas.

Aínda así, en Ferraz alegan que están na obrigación de intentar ofrecer algo novo e que o momento era agora, antes de que o presidente andaluz convoque eleccións se non xa, á volta do verán.

Susana Díaz agarda que Ferraz sexa garantista e permita «votar en liberdade»

A secretaria xeral do PSOE de Andalucía, Susana Díaz, que participará nas primarias de xuño para elixir ao candidato socialista á presidencia da Junta de Andalucía, sinalou este venres que confía en que a dirección federal do partido sexa garantista, mantéñase á marxe do proceso e permita á militancia «votar en liberdade».

Neste sentido, segundo recolle Europa Press, manifestouse este venres Susana Díaz, en dúas entrevistas en Telecinco e Antena 3, onde asegurou que ela quere ser a «aposta dos militantes», que van votar aquilo que entendan que é o mellor proxecto e equipo para volver gañar as eleccións andaluzas e recuperar a Junta . Díaz indicou que respecta moito aos compañeiros que dean o paso de presentarse tamén ás primarias, porque iso «enriquece o proceso».

Moito ruído

«O meu obxectivo é reilusionar á militancia», recalcou a secretaria xeral do PSOE-A, quen explicou que desde a actual dirección socialista en Andalucía consideraron necesario pedir a Ferraz a apertura deste proceso en Andalucía ante o «ruído» que estaban xerando algúns compañeiros ao demandar a convocatoria de primarias para elixir ao candidato á presidencia da Junta , a pesar de que na comunidade —onde goberna o PP co apoio de Cidadáns— non se convocaron aínda eleccións autonómicas. Ese «ruído», segundo indicou Susana Díaz, «distorsionaba» a comunicación cos andaluces e «deterioraba» a imaxe do partido.

Susana Díaz sinalou que este venres aínda non puidera falar sobre este proceso de primarias co secretario xeral do PSOE e presidente do Goberno, Pedro Sánchez, ao que mandou unha mensaxe.

«Teño un respecto profundo por todos os órganos do partido e estas primarias á candidatura socialista da Junta as vivo desde a autonomía de Andalucía e desde a idea de que un militante é un voto», sentenciou Susana Díaz, quen expresou a súa confianza en que a dirección federal «vai ser exquisita» durante este proceso, aplicará todas as garantías e vaise a manter á marxe, porque son os militantes os que teñen o seu voto, a voz é da militancia».