A crise aberta no PP reforza a Feijoo como barón de baróns no partido

Gonzalo Bareño Canosa
Gonzalo Bareño MADRID / LA VOZ

ESPAÑA

Casado y Feijoo en el acto del Día de la Constitución
Casado e Feijoo no acto do Día da Constitución J. Hellín | Europa Press

O presidente da Xunta cuestiona que Casado teña renegado do pasado

28 feb 2021 . Actualizado ás 09:59 h.

As eleccións catalás, nas que o PP obtivo o peor resultado da súa historia, e o debate aberto no partido sobre as causas dese fracaso e a estratexia a seguir para recuperar o espazo hexemónico no centrodereita abriron un debate interno no PP, agudizado polo anuncio do seu líder, Pablo Casado, dunha ruptura co pasado que se simboliza no abandono da sede nacional do partido na madrileña rúa Xénova.

Esa crise interna situou de novo ao presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijoo -que é o único que cuestionou publicamente a resposta de Casado aos malos resultados en Cataluña- como a máxima referencia da formación á marxe da dirección nacional. A influencia dos posicionamentos públicos do chamado barón de baróns do PP, cuxas declaracións, sempre medidas, son un termómetro para tomar a temperatura interna no partido, puxo en garda á dirección nacional, que teme un cuestionamiento do liderado de Casado.

Razóns para o debate interno

Máis aló do pésimo resultado, que deixa ao PP en Cataluña como unha forza marxinal, o debate interno desatouse por tres razoes. Primeiro, que o líder do partido cuestionase en plena campaña a resposta do Goberno de Rajoy ao referendo ilegal do 1 de outubro. Segundo, que o PP teña sido superado por primeira vez por Vox e non teña sido capaz de captar un só deputado dos 30 que perdeu Cidadáns. Algo que Feijoo cualificou como unha «dobre derrota». E terceiro, que Casado teña reaccionado a ese desastre renegando do pasado do PP e anunciando o abandono da sede de Xénova.

O malestar por esa concatenación de feitos afecta a un amplo sector do partido, pero Feijoo é o único que se desmarcou abertamente desa doutrina oficial, mostrando así un status de contrapoder no PP. É o único con autoridade recoñecida para manter un discurso propio. E, a día de hoxe, non hai outra alternativa posible a Casado. O feito de que Feijoo sexa o único dirixente do PP que goberna con maioría absoluta, e sobre todo o que a revalidou en catro ocasiones, a última delas pechando a porta ao Parlamento galego de Vox e de Cidadáns, que son as dúas foses que ameazan aos populares a nivel nacional, sitúanlle como unha referencia no partido. Algo do que Casado recea.

O líder galego considera preocupante derívaa negativa do PP e a resposta que ofrece a dirección aos malos resultados. E por iso, tras escoitar a conformista reacción a da cúpula do partido ao trompazo en Cataluña, deu un paso á fronte e dicindo que o que necesitan é «gañar».

Intento de pecharlle a porta

O líder do PPdeG estima que é un erro que Casado renegue do pasado do partido para escapar do acoso dos adversarios e que convoque unha convención sen obxectivo claro e sen consultarlle nin a el nin a ningún outro barón. E tampouco comparte que o debate no partido céntrese agora nunha operación de fusión con Cidadáns. A súa proposta é a mesma que fixo nas eleccións galegas, cando desde a dirección trataron de imporlle unha lista conxunta. É dicir, que o PP acolla a todos os dirixentes de Cidadáns que queiran ingresar nas súas filas, sen que iso supoña que obteñan cotas de poder nin postos nas listas.

Pero, á marxe diso, a reacción de Feijoo a unha decisión tan transcendente como o abandono da sede deixa claro que o interpreta como un intento de Casado de blindarse pechando a porta da substitución a calquera dirixente ligado á etapa de Rajoy. É dicir, entre outros a el mesmo, a pesar de que os seus triunfos en Galicia salvasen ao partido cando atravesaba os seus momentos máis críticos, e de que a súa cuarta vitoria en Galicia no 2020 permitise ao propio Casado recuperar o osíxeno dentro e fóra do PP.

Doce días de debate interno e cruzamento de mensaxes tras o mal resultado nos comicios cataláns 

Tras o trompazo do 14F en Cataluña, Feijoo pediu «unha reflexión» interna no partido para «examinar as causas». A partir de aí, abriuse un debate público no PP durante doce días con cruzamento de mensaxes. 

Martes 16 febreiros

Casado actúa sen contar con ninguén. No comité executivo convocado para ese día de forma telemática agardábase un debate interno. Pero Casado abórtao anunciando que o PP abandonará a sede de Xénova e convocando unha convención, sen data concreta. Feijoo decátase nese momento da decisión. 

Xoves 18 febreiros

Casado pide unha cita a Feijoo. Feijoo viaxa a Madrid para reunirse coa ministra de Transición Ecolóxica, Teresa Ribeira. No medio desa cita, que se prolonga inesperadamente por catro horas, Feijoo, segundo confirmou el mesmo a La Voz de Galicia, recibe a chamada de Casado para verse en Xénova. Á saída da reunión con Ribeira, Feijoo di que el sempre atende as chamadas de Casado e daralle a súa opinión sobre o abandono da sede «se é que lla pide». Pola noite, é entrevistado a canle 24 horas de TVE . Di que non parece «razoable» abandonar Xénova cando hai problemas para os seus exdirigentes e achaca a medida a motivos económicos. 

Venres 19 febreiros

Feijoo: «Do pasado non se renega» Pola mañá, a poucas horas de verse co líder do PP, Feijoo advirte na Cope que «do pasado non se renega, apréndese » e que «un político que non gana, ao final será relevado». Despois, reúnese con Casado en Xénova. A súa contorna nega a La Voz que cuestione a Casado ou aspire ao liderado do partido. 

Martes 23 de febreiro

Reacción de Ayuso. A presidenta madrileña di que a ela non lle gusta pór «recados e consellos a Casado a través dos medios». Feijoo elude contestar a Ayuso, que ao día seguinte pide evitar «debates estériles». 

Xoves 25 de febreiro

Feijoo rebaixa a tensión. Feijoo trata de rebaixar a tensión coa dirección do PP e con quen ven tras as súas declaracións un intento de desestabilizar a Casado, negando que teña aspiración de liderar o partido. E pecha tamén a polémica aberta por Ayuso dando por bo que a presidenta madrileña non se refería a el cando fixo as súas declaracións.

Víctor Lerena | EFE

O enésimo desmentido sobre o seu suposto desexo de liderar a formación non pecha as especulacións de partidarios e críticos 

G. B.

As declaracións de Feijoo tras os malos resultados en Cataluña, e en especial tras o anuncio do abandono da sede nacional do partido, puxeron en garda á dirección nacional do PP, que ve tras elas un intento do presidente da Xunta de sondar posibles apoios de cara a unha futura substitución. Os seus críticos tratan de dar a volta ao seu argumento sobre a necesidade de reagrupar o voto de centrodereita asegurando que foi el quen o impediu ao rexeitar a alianza con Cidadáns nas autonómicas.

Ante ao incremento das especulacións, Feijoo viuse obrigado a aclarar o pasado xoves que «non» aspira a dirixir o PP nacional. E utilizou un trabalinguas moi do estilo de Rajoy para negar que cuestione o liderado de Casado. «O presidente do partido é o presidente do partido. E ao presidente do partido correspóndelle liderar o partido que preside», afirmou. Pero aínda que negue unha vez máis as súas aspiracións de liderar o PP, os seus partidarios e os seus críticos non deixan de apuntar nesa dirección.

O exministro de Asuntos Exteriores José Manuel Garcia-Margallo, un veterano que coñece como ninguén as tripas do PP, asegurou unha semana despois das eleccións catalás que «o líder é Pablo Casado polo momento» e que «o único líder alternativo é Alberto Núñez Feijoo». E, ante a pregunta de se o ve «como unha alternativa real», respondeu: «Absolutamente». Ese debate, que non é novo, regresou con forza polo feito de que todos asumen que este será o seu último mandato na Xunta. Mesmo persoas do seu círculo político máis próximo, como o portavoz parlamentario do PPdeG, Pedro Puy, xa non responden á recorrente pregunta de se Feijoo vai optar ao liderado nacional do PP cunha negativa total, senón afirmando que esa posibilidade non é «visible» a «curto prazo».

No marco desas especulacións sitúanse tamén as declaracións de dirixentes do partido que teñen as súas propias aspiracións, como a madrileña Isabel Díaz Ayuso, que contemplan con receo a posibilidade de que Feijoo aglutine o respaldo doutros dirixentes territoriais como o presidente de Andalucía, Juan Manuel Moreno, ou o de Castela e León, Alfonso Fernández Mañueco, que tamén se desentendieron do abandono da sede e están igualmente na liña de que o PP deixe de dar bandazos. Nesa clave interpretáronse as declaracións de Díaz Ayuso, que ten como principal asesor a un home que foi estreito colaborador de José María Aznar: Miguel Ángel Rodríguez. Sen citar a Feijoo, Ayuso afirmou que a ela non lle gusta «pórlle recados nin consellos» a Casado «a través dos medios de comunicación». Unha defensa do actual líder do PP que moitos ven como unha forma de situarse ela mesma de cara ao futuro.