O tándem Corinna-Villarejo convértese na ameaza máis inmediata para o emérito
ESPAÑA
A famosa gravación na casa londiniense da amiga do rei desatou todo
05 ago 2020 . Actualizado ás 10:42 h.Probablemente sexa o momento máis delicado do periplo que levou a Juan Carlos I a abandonar España. Xuño do 2015. Nun salón do domicilio londiniense de Corinna zu Sayn-Wittgenstein, situado na luxosa zona de Eaton Square, no barrio de Belgravia, a nobre alemá reúnese cun dos personaxes máis turbios do país, o famoso comisario José Manuel Villarejo, e co expresidente de Telefónica Juan Villalonga, que é quen propiciou o encontro, xa que a súa esposa mantén unha estreita relación coa amiga íntima do rei emérito.
Como chegou o Villarejo dos baixos fondos e de linguaxe tabernario ao sofá da casa de Corinna? Un inimigo común uniulles: o exdirector do CNI Félix Sanz Roldán. A nobre alemá culpa a Sanz, archienemigo de Villarejo, de haber urdido unha campaña de desprestixio contra ela tras a abdicación de don Juan Carlos. Pero o excomisario non viaxou ao Reino Unido só para consolar á amiga do emérito ou para conspirar contra o exdirector do CNI.
O policía sabe que desde hai anos está na corda frouxa polos seus negocios escuros e quere conseguir un salvoconducto que lle faga intocable e co que poder ameazar se alguén lle pide contas. Un seguro de vida: unha gravación de Corinna, da que xa sabe que puido ser usada como home de palla polo ex xefe do Estado, na que confese todo sobre os supostos negocios ilícitos de don Juan Carlos. E Villarejo sáese coa súa. A alemá cae na trampa e fala sen filtros.
Aquela reunión custou finalmente a imputación de Corinna. E non só, porque tamén Villalonga, Villarejo e o socio deste último, Rafael Redondo, foron chamados a declarar na Audiencia Nacional. A priori, aínda que só a priori, esta citación non debería ser especialmente delicada para o emérito.
As andanzas de Villarejo
Os catro imputados na denominada peza Carol do inmenso sumario Tándem, sobre as andanzas de Villarejo, están chamados a explicar o 8 de setembro a suposta contratación do policía como detective privado para investigar a unha asistente española de Zu Sayn-Wittgenstein.
Ou sexa. Aquela Corinna que logrou zafarse mesmo de declarar como testemuña no caso Nóos finalmente é citada en España por un simple delito de suborno porque Villarejo supostamente estaba usando a súa condición de policía para facer negocios privados? Ninguén na Audiencia Nacional cre que un veteranísimo xuíz instrutor como Manuel García Castelló teña decidido abrir a caixa dos tronos dun caso tan complexo e delicado como o Carol só para investigar un pecado moi menor dun excomisario que xa acumula acusacións que levan emparelladas centos de anos de cárcere.
O propio García Castelló na súa resolución do pasado 27 de xullo, na que imputaba a Corinna, xa avisou que en poder de Villarejo e o seu socio atopáronse probas de «diferentes e variados feitos que revisten a aparencia de infracción penal».
E entre esas probas está a famosa gravación na casa londiniense da amiga do rei, na que unha Corinna resentida revela que o ex xefe do Estado cometeu todo tipo de irregularidades económicas. Esa gravación, polo momento, non é o obxecto da citación de setembro, pero co tándem Corinna-Villarejo ante o xuíz o risco de que o interrogatorio derive nos negocios do emérito, aínda que non haxa transcendencia penal, é unha posibilidade moi real.
O «pesadelo» de Corinna
E que dixo a nobre alemá nesas gravacións? Corinna contou que estaba vivindo un «pesadelo» porque Juan Carlos de Borbón colocara diversas propiedades en Marrocos e outros países ao seu nome e que llas estaba reclamando póndoas a nome de terceiros, co que podería incorrer nun delito de branqueo. É máis, que lle estaban facendo a guerra» por negarse a colaborar nesa estratexia de lavado de diñeiro. Na conversación, a empresaria falaba das presuntas contas que Juan Carlos I tiña en Suíza a nome do seu primo Álvaro de Orleans de Borbón e do avogado Dante Canonica.
Tamén das comisións de entre 80 e 100 millóns de euros que o ex xefe do Estado tería cobrado por intermediar na adxudicación do tren de alta velocidade entre A Meca e Medina en Arabia Saudita a pesar de que ela lle pediu que non o fixese. A nobre detallou como se fixo o pagamento e como o emérito xestionou a súa parte, incluídos os movementos para ocultar esa fortuna.
Tamén dixo que o rei emérito sabía que o exdirector do CNI estáballe ameazando de morte a ela e á súa familia; que o emérito pagaba as viaxes da parella desde unha conta de Suíza; ou que o rei pediu a persoas da contorna de Corinna que adiantasen os gastos que logo lles eran reembolsados polo emérito desde as súas contas no país helvético, nunha clara operación de branqueo.
A empresaria poderá declarar o 8 de setembro a través dunha videoconferencia
O xuíz da Audiencia Nacional Manuel García Castelló autorizou que a empresaria Corinna Larsen declare o próximo 8 de setembro por videoconferencia desde Londres como investigada nun suposto encargo ao comisario xubilado e en prisión provisional José Manuel Villarejo, segundo confirmaron fontes xurídicas a Europa Press. Corinna é investigada no marco da peza número 5, denominada Carol -polo nome que utilizaba Villarejo para referirse á empresaria alemá-, da macrocausa Tándem, que versa sobre un suposto encargo que Corinna tería feito a Villarejo para obter información sobre unha asistente persoal española da que sospeitaba que puidese estar a filtrar información da súa vida privada.
O xuíz instrutor acordou o pasado 27 de xullo reabrir esta peza que foi arquivada provisionalmente o 7 de setembro do 2018 polo anterior instrutor do caso, Diego de Egea, quen non vía indicios para continuar investigando nin ao comisario xubilado nin ao seu socio no Grupo Cenyt, Rafael Redondo. No entanto, tras a documentación acumulada e a cooperación xudicial da Fiscalía suíza, o xuíz García Castelló acordou reabrir esta peza para esclarecer se a examiga do rei fixo tal encargo ao comisario para obter datos correspondentes a esta asistente.
Datos sobre a asistente
O xuíz García Castelló detalla no seu auto que nunha das conversacións -atopada nun arquivo localizado en casa do comisario- entre Villarejo e Larsen, ela expón as súas inquietudes respecto da asistente persoal. Segundo o auto, nesta conversación o comisario pediu á empresaria alemá teléfonos e demais información do seu asistente, datos que lle facilitou. Tamén lle dixo que en canto tivese algunha información sobre o encargo, faríallo saber «mediante unha mensaxe ou persoalmente».
Así, o maxistrado considera que debe esclarecerse se o encargo chegou a materializarse e se abonouse algunha cantidade por iso, o que en tal caso podería constituír delitos de suborno activo e pasivo nos que terían intervido os investigados polos delitos cometidos en España.
De ruído mediático a causa no Tribunal Supremo
O instrutor quere investigar as gravísimas acusacións que a amiga do rei fixo contra o ex xefe do Estado
No palacio da Zarzuela son moi conscientes de que o escenario máis optimista da volta de vacacións é que a comparecencia de Corinna zu Sayn-Wittgenstein e José Manuel Villarejo quedará en simple ruído mediático. Para alivio da Casa do Rey , non haberá unha nube de fotógrafos e cámaras detrás de captar a imaxe da nobre alemá facendo o paseo para entrar no tribunal da rúa Xénova porque declarará por videoconferencia. En resumo, trátase de aguantar un novo ballón de horas de análises de tertulianos.
Pero nin en Zarzuela nin na propia Audiencia Nacional saben ata onde quere chegar o xuíz instrutor, Manuel García Castelló, coa súa citación. E, sobre todo, se o instrutor quere investigar as gravísimas acusacións que a amiga do rei emérito fixo contra o ex xefe do Estado. O maxistrado, explican en círculos xudiciais, si que podería indagar sobre a «verosimilitud» das palabras da empresaria alemá. Mesmo, preguntarlle por iso. Pero debería abandonar a investigación se chegase a ter «indicios serios» de que as aseveracións de Corinna teñen «visos de ser reais».
Nese momento, debería inhibirse en favor do Tribunal Supremo, pola condición de aforado de don Juan Carlos de Borbón, e remitirlle toda a súa investigación, para que determine se hai elementos ou non para abrir unha ou varias causas penais. No Tribunal Supremo, de feito, a Fiscalía mantén abertas unhas dilixencias de investigación sobre as presuntas mordidas percibidas polo emérito polo contrato do AVE en Arabia Saudita a un consorcio de empresas españolas.
Ata agora, a Fiscalía hase nutrido exclusivamente das informacións procedentes das autoridades xudiciais suízas. Anticorrupción tería agora unha segunda fonte para corroborar esas sospeitas e acelerar a investigación.
