Lledoners, o cárcere de cinco estrelas onde os líderes secesionistas agardan a sentenza vivindo a corpo de rei
ESPAÑA
Aínda que a Generalitat nega que reciban trato de favor, a denuncia dun funcionario, agora expedientado, indica o contrario
14 oct 2019 . Actualizado ás 08:39 h.Inaugurada hai pouco máis dunha década, a finais do 2008, o cárcere de Lledoners nada ten que ver cos antigos centros penais. Situada a 65 quilómetros de Barcelona, en Sant Joan de Vilatorrada, está entre as consideradas prisións «de luxo», buques insignia dunha política penal renovada, que buscaba instalacións modernas, cómodas e humanas. Como as madrileñas de Soto del Real ou Estremera, onde tamén estiveron internados os líderes secesionistas cataláns nestes case dous anos de prisión preventiva, a de Lledoners conta con celas individuais con baño propio e ducha privada, ademais de zonas verdes, espazos deportivos, piscina ou área para realizar talleres. Pero, á marxe dunhas instalacións de cinco estrelas, a denuncia dun funcionario do cárcere puxo negro sobre branco que os sete presos do «procés» recluídos en Lledoners (o exvicepresidente Junqueras e os exconsejeros Turull, Rull, Forny Romeva, ademais de Sánchez e Cuixart) reciben un evidente trato de favor. A Generalitat, que o nega, abriulle un expediente.
Segundo publicou o diario O Mundo, citando fontes sindicais e informes internos da prisión, a listaxe de «privilexios» dos políticos presos é longo e inclúe desde estar situados nas celas coas mellores vistas (as que dan ao camiño que conecta o seu módulo, o 2, co resto de módulos do cárcere) ata gozar de liberdade de movementos (porta aberta incluída, porque a Junqueras angústianlle os espazos pechados) ou médico privado (recibiron polo menos tres visitas doutros tantos facultativos, á marxe dos que atenden ao resto de internos). Tamén reciben comida do exterior -os funcionarios independentistas lévanlla e mesmo lla conservan «na neveira do economato», relatan-, e un elevado número de visitas, que algún día pasou o medio centenar entre os sete presos. E é que as visitas «institucionais» convertéronse nunha sorte de colador no que caben, non só os cargos públicos en exercicio, como o presidente da Generalitat, senón calquera «ex» cargo (un exemplo é a xornalista e activista Pilar Rahola, ex-deputada de ERC).
Ao anterior súmanse tamén as saídas da prisión que lles foron concedidas -a máis recente, a Jordi Cuixart polo nacemento do seu bebé-, permisos nos que, ademais, segundo as mesmas fontes, van en coches camuflados dos Mossos, sen o logotipo do corpo policial e con axentes de paisano, mentres que eles son trasladados sen esposas.
O xefe de servizos da prisión que denunciou estes feitos, nun informe datado o pasado 20 de setembro, pedía amparo á directora de Llendores, alegando que era vítima dun acoso sen precedentes por parte do xerente e da subdirectora de tratamento, que querían forzar a súa expulsión do centro precisamente por non encartarse a dispensar un trato diferenciado aos xefes secesionistas. Con todo, a resposta da Generalitat foi abrirlle un expediente disciplinario que poderían acabar co seu traslado a outra prisión. A conselleira de Xustiza, Ester Capella, botaba terra sobre o asunto esta semana ao responder á interpelación que, sobre estes presuntos privilexios, formuloulle o deputado de Cidadáns Manuel Rodríguez.
Capella asegurou que en Lledoners aplicábase a lei e o regulamento penal e que «todos os presos teñen os mesmos dereitos», ademais de negar que o expediente ao funcionario que denunciou o trato de favor respondese a tal motivo, senón a que incumpriu a orde dun superior para garantir a seguridade do centro. En calquera caso, existen informes dos fiscais de vixilancia penal de Cataluña que constatan «distintas situacións anómalas» en relación cos presos independentistas. Cabe lembrar que, de resultar condenatoria a sentenza do Supremo, como todo apunta a que será, cumprirán as súas penas en Cataluña. A polémica -outra máis- está servida.
