Os CDR naceron nas xornadas previas ao 1-O para protexer a consulta ilegal en Cataluña
25 sep 2019 . Actualizado ás 05:00 h.Os autodenominados comités de defensa da república (CDR) naceron durante as xornadas previas ao referendo ilegal do 1 de outubro do 2017 e desde entón colleron a testemuña da ANC na axitación secesionista na rúa. Os seus métodos son bastante máis contundentes.
Cando nacen os CDR?
Xorden como grupos cidadáns encargados de velar pola celebración da consulta ilegal do 1-O do 2017. Nacen uns meses antes da consulta e, nun principio, se autodenominan comités de defensa do referendo. Toman o nome prestado dos comités de defensa da revolución de Cuba . Tras o 1-O, no que organizaron a resistencia para evitar que a Policía incautase as urnas, pasan a chamarse comités de defensa da república, logo declarada o 27 de outubro.
Quen dirixe estes grupos?
Non hai líderes, funcionan de forma asemblearia e organízanse a partir de pequenos grupos locais (de barrio ou de pequenas localidades), aínda que se lles vinculou á CUP e á súa rama xuvenil, Arran. Hai centos de grupúsculos. Son agrupacións na que participan os activistas que consideran que as protestas deben ir máis aló da mera manifestación do 11 de setembro (Diada) que organizan a ANC e Òmnium. Participan desde mozos da esquerda secesionista radical ata xente da terceira idade.
Como funcionan?
Actúan de forma independente entre si e utilizan as redes sociais (Telegram). Algunhas das súas accións máis soadas rexistráronse na folga do 3 de outubro do 2017, cando cortaron o AVE en Xirona e en Barcelona, a ocupación das vías do tren en Xirona hai un ano no primeiro aniversario do 1-O, o intento de asalto ao Parlamento catalán ese mesmo día, o cerco á Cámara de Comercio cando en decembro pasado o Consello de Ministros celebrouse en Barcelona e organizaron protestas nas visitas do Rey .
Contan con apoio oficial?
Quim Torra, ao pouco de chegar ao cargo de presidente da Generalitat, mostrou o seu apoio incondicional aos CDR, dos que se declarou «amigo e compañeiro» e recoñeceu ter a membros da súa familia nestes grupos. Foron moi polémicas as palabras que pronunciou Torra alentando aos CDR a que «apertasen», pois ese mesmo día se produciu o intento de asalto ás bravas ao Parlamento de Cataluña. Con todo, esta sintonía entre o presidente da Generalitat e os radicais minguou, sobre todo por parte dos activistas, que critican ao Goberno catalán que lles alente a apertar e, ao mesmo tempo, mande aos Mossos a cargar nas protestas. Mesmo, a Generalitat presentouse como acusación contra nove activistas que intentaron impedir o traslado dos presos de Lledoners aos cárceres de Madrid para asistir ao xuízo.
O caso dos Carrasco
En abril de 2018, a Audiencia Nacional puxo en marcha unha operación contra os CDR. A Policía detivo a Tamara Carrasco en Viladecans e foi acusada de rebelión e terrorismo. Carrasco estivo 14 meses sen poder saír de Viladecans. O seu caso pasou da Audiencia Nacional a un xulgado de Barcelona, que agora a investiga por chamamento a desordes públicas. O mesmo día da detención de Tamara, Adrià Carrasco eludiu o arresto e fuxiu a Bélxica . En xullo deste ano, dous CDR foron condenados por un xulgado de Barcelona a un ano de prisión por desordes.