«¡A este guapetón tan alto quéroo para min!»

Melchor Sáiz-Pardo MADRID / COLPISA

ESPAÑA

EUROPA PRESS

O Urdangarin máis xovial dos últimos anos gañouse á comunidade do Fogar Don Orione nas súas primeiras 8 horas fóra do cárcere

28 novs 2019 . Actualizado ás 10:54 h.

Riseiro. Con moi bo aspecto a pesar do seu delgadez. Cunha expresión na cara que non se lle vía en público desde hai anos. Incluso devolvendo o saúdo á prensa á que esquivaba por todos os medios nos seus últimos días en liberdade.

Iñaki Urdangarin, din no Fogar Don Orione, meteuse no peto en cuestión de horas aos internos e o persoal da residencia de Pozuelo de Alarcón, en Madrid, onde onte comezou a facer voluntariado dúas veces por semana (martes e xoves) coa autorización do xuíz de Vixilancia Penal e a pesar do criterio en contra de Fiscalía e, sobre todo, de Institucións Penais. O Ministerio do Interior temía —con acerto— o circo mediático que a rodean estas saídas e que onte comezou a instalar a súa carpa con máis de medio de centenar de xornalistas ás portas da residencia relixiosa. Pero a Urdangarin non pareceu importarlle toda a lea que se montou ao seu redor.

Os traballadores que estiveron co exduque as seis horas que permaneceu no centro no seu primeiro día de permiso de saída afirman que estivo especialmente relaxado. Mesmo «moi risueño». Aceptando sen problemas as bromas máis ousadas como cando un dos internos, nada máis chegar, abrazóuselle ao berro de «¡A este guapetón tan alto quéroo eu para min!». Urdangarin achouse cómodo desde o principio no Fogar Don Orione, nun ambiente nas antípodas da seriedade, oficialidade, soidade e segredo do cárcere de Brieva na que leva interno desde fai quince meses.

A obsesión do Ministerio do Interior para evitar calquera imaxe do preso ou datos sobre a súa vida en prisión saltou polo aire en cuestión de minutos da man de Paco Sánchez, o dicharachero director da residencia, convertido gustosamente nunha sorte de mestre de cerimonias ansioso por ensinar as bondades do seu centro, aínda que talvez pouco consciente da envergadura do fenómeno mediático ao que acolleu como voluntario.

Urdangarin púxose ao choio nada máis chegar, segundo relatou Sánchez, quen mesmo ofreceu unha rolda de prensa (con café incluído) no salón de actos da residencia para explicar os pormenores do primeiro día de voluntariado do exdeportista. «Iñaki está moi agradecido de poder axudar. Está tranquilo. Está contento. Todo está a ser moi doado. Chegamos a un acordo enseguida», relatou Sánchez.

Urdangarin abandonou o cárcere ás nove da mañá a bordo dun coche ao que se permitiu entrar no recinto penal. Tratábase dun vehículo «k» (camuflado) oficial do Ministerio do Interior, cun chofer policía e outro escolta máis.