O perito da familia discrepa dos forenses de como Ana Julia matou a Gabriel

La Voz REDACCIÓN

ESPAÑA

Imagen de archivo de Ana Julia, con el padre de Gabriel, en un acto de apoyo a la familia
Imaxe de arquivo de Ana Julia, co pai de Gabriel, nun acto de apoio á familia Chema Artero | EFE

Di que usou unha «violencia intensa e extensa» fronte a quen falan só de asfixia

16 sep 2019 . Actualizado ás 21:34 h.

A acusación particular que exerce a familia do pequeno Gabriel Cruz esgrimiu este luns o informe forense sobre o que fundamenta a súa petición de prisión permanente revisable para Ana Julia Quezada polo crime de Rodalquilar (Níjar, Almería). Unha proba pericial médica que sostén que houbo ensañamiento por parte da muller, xa que o corpo do neno sufriu unha violencia «extensa e intensa» antes da súa morte. Os peritos sosteñen que esta proba, examinada nunha sesión a porta pechada, é o núcleo do xuízo que se segue en Almería, e que acada este martes a súa última sesión coa lectura dos informes finais de acusacións e defensa e a quenda de última palabra de Ana Julia, a asasina confesa.

A sesión volveu pór de relevo a parte «máis crúa» deste proceso xudicial, e que determina precisamente que Quezada sexa acusada de homicidio, como pide o seu defensa, ou de asasinato con ensañamiento e premeditación. De feito, o avogado de Quezada subliñou ao termo da xornada que é «comprensible» que a acusación busque un relato dos feitos «escabroso, dramático e terrible», pero mantivo a súa confianza na autopsia oficial, que, segundo dixo, «coincide moito máis co sucedido alí aquel tráxico día».

Non «banalizar»

Ambos os informes coinciden en que a asfixia foi a causa da morte, pero segundo o forense da familia Cruz, establecer como motivo unha simple asfixia suporía «banalizar o ocorrido, unha banalización que non é razoable e non é lóxica». A principal discrepancia entre estas periciais radica na presenza de hematomas no cranio do neno de oito anos. En concreto, «varios traumatismos sobre a zona cranial» que indican «golpes repetidos sobre unha superficie plana como parede ou chan», podendo deberse, segundo subliña, «ao propio mecanismo de sofocación. Uns edemas que a primeira autopsia, a oficial, atribúe ao choque cunha superficie plana, pero que segundo a acusación mostra que o neno quedou en situación de inconsciencia e que, como xa relatou o avogado na primeira sesión do xuízo, poñen de relevo que o neno non morreu de inmediato e que Quezada, antes que atendelo ou chamar aos servizos de urxencias, deixouno agonizar para logo rematar coa súa vida.

O avogado da acusación particular, Francisco Torres, admitiu que «non coinciden en case nada» co informe dos forenses do Instituto de Medicina Legal de Almería e no que basea a súa cualificación do crime como un asasinato con aleivosía a Fiscalía. Engadiu que no informe do médico internista Nicasio Marín está toda a súa «discrepancia» co relato realizado pola fiscala Elena María Fernández.

Xunto aos forenses, os nove membros do xurado tiveron ademais a oportunidade de avaliar os informes dos peritos do servizo de atención ás vítimas cos pais de Gabriel, a fin de estimar o dano psicolóxico infligido non só pola morte do seu fillo, senón tamén polos días de procura en que Quezada estivo xunto a eles intentando desviar as sospeitas sobre ela.