O Supremo rexeita que Torra conspirase para a rebelión cando avogou pola «vía eslovena»

La Voz REDACCIÓN / AXENCIAS

ESPAÑA

Torra, durante una intervención en el pleno del Parlamento de Cataluña
Torra, durante unha intervención no pleno do Parlamento de Cataluña EUROPA PRESS

Rexeita a querela presentada por Vox contra o presidente da Generalitat

16 abr 2019 . Actualizado ás 16:54 h.

O Supremo rexeitou a querela presentada por Vox contra o presidente catalán, Quim Torra, por un delito de conspiración á rebelión polo seu defensa á «vía eslovena» para Cataluña, ao entender que o que fixo foi facer uso da súa liberdade de expresión manifestando unha opción política, segundo informou Efe.

A Sala Segunda do Supremo ha inadmitido a trámite a querela porque «a expresión dunha opción política teórica polo modelo esloveno pode parecer disparatada, irritante e imprudente en Cataluña, pero queda amparada pola liberdade de expresión».

«É evidente -engade o tribunal- que a expresión de opinións goza dunha maior marxe de liberdade, que atopa practicamente o seu único límite na protección da honra e a integridade moral fronte á burla, o escarnio ou a degradación intolerables».

Vox denunciou a Torra por ter avogado por esa vía na presentación en Bruxelas do Consello pola República o 8 de decembro.

«Non hai marcha atrás no camiño á liberdade. Os eslovenos decidiron seguir adiante con todas as consecuencias. Fagamos como eles e esteamos dispostos a todo para vivir libres», dixo Torra sobre a independencia unilateral do país balcánico en 1991 que deu lugar a unha guerra de dez días.

Vox alegaba na súa querela que o chamamento a esta vía por parte de Torra gardaba relación con determinadas accións dos CDR, mensaxes do membro da ANC Adrián Alsina ou chíos baixo a designación «bandeira negra» que se difundiron eses días, pero o Supremo cre que se trata de simples «sospeitas», cando para ser considerados provocadores ao delito estes feitos deberían ter unha relación máis directa.

Cre o Supremo que o ocorrido non se podería enmarcar nun delito de conspiración á rebelión, xa que para que se producise ese delito deberíanse dar certas accións «máis aló da expresión de ideas políticas, por desatinadas que poidan resultar». En concreto, tería que haber «accións concretas que se encamiñen ao alzamento público e violento coas finalidades e obxectivos típicos da subversión da orde constitucional ou segregación dunha parte do territorio».

«A mera mención -di o auto- do precedente de Eslovenia , desvinculada de accións ou decisións concretas ulteriores do mesmo querelado, non pode incardinarse na provocación, proposición ou a conspiración».

«É sen dúbida indispensable que non se chegue a dar comezo á execución do delito, pois pola contra estariamos ante a tentativa ou a consumación delituosa, pero polo menos os feitos han de poder situarse máis aló da fase interna de consenso de opinións políticas, aprobación de comportamentos alleos ou comunidade de ideoloxía», di o Supremo.

Neste sentido, cre que para que se trate dun delito de conspiración á rebelión deberíase «caer de cheo na fase de 'resolución manifestada' que expresan, non as opinións públicas, senón as medidas ou decisións externas».